kitap okuyamamaya başlamamla birlikte yazmayı da bıraktım. kalemim kuvvetlidir, başkaları okusun diye de değil, kendi kendime yazıp dururdum ama yazamıyorum artık, içimden gelmiyor. neden böyle olmuş olabilir? sorunum ne benim? neden tıkandım böyle birden?
ekleme: o arada sayısız polisiye bitirdim ama polisiyeyi severek okuduğum için çabucak bitiveriyor kitaplar. polisiye dışında da bir şeyler okuyabilmek istiyorum. dünya klasiklerini severim mesela, seneler önce okuduğum büyük umutlar'ın tadı hala damağımda. yeniden bu tada kavuşabilmeyi istiyorum.
aynı sorun maalesef bende de var. üniversite hayatım esnasında yurtta günde bir kitap bitirirdim neredeyse. şimdi evimde 1000'e yakın kitap var ama okuyacak vakit bulamıyorum gibi geliyor bana. internet facebook sözlük oyunlar aile hayatı derken... gerçekten bir başlangıç yapmak istiyor insan. yazı da yazardım aynı senin gibi.. ilham perilerini küstürdük herhalde..
bende de aynısı körlük ile başladı. süreci kırmak zor.
abla psikolojin bozuk. laf sokmak için demiyom. bende de aynı şey var ve getirebildiğim tek mantıklı açıklama bu. hevesin yok, heyecanın yok. hayatında bir şeyler eksik. kendini iyi hissetmiyorsun. okumayı ve yazmayı bir dönem hayatının parçası haline getirebilmiş, bunların eksikliğinden dolayı rahatsızlık duyan birisi ısrarla yazmamaya ve okumamaya devam ediyorsa hayatında eksik veya ters giden bir şey vardır. ciddi bir şey.
ben tekrar okuma alışkanlığımı ancak yaşadığım yeri değiştirip daha farklı bir hayat tarzı ourtunca kazanabilmiştim. onu kaybettim, okuma alışkanlığım da onunla birlikte tekrar gitti.
yani bu konuyu çok basit görmeyip daha köklü değişiklikler yapmaya çalışmanı öneririm. en basitinden odanı değiştirsen bile faydasını görürsün. çok küçük bir kıvılcım, hoşuna gidecek bir kitapla birleştiğinde en azından 2-3 ay götürecek bir okuma aşkına kavuşabilirsin. bunu kaybetmemek için ne yapmak lazım onu çözemedim ama, 3 ayda bir hayat tarzı mı değiştircem aq
sendrom olarak isimlendirmek gerekirse sanırım bizim sorunumuz en azından kendi adıma konuşacak olursam..oblomovluk durumu kronik bir tembellik var üzerimde. yaşlanmakla da ilgisi olabilir 30'lu yaşların ortasındayım. ama internette sörf yapacak, facebook gruplarında takılmaya vakit bulabiliyorsam sanırım kitap okumaya da bulmalıyım.
bu gazla kindle aldım elektronik destek hesabı, zira şu an bulunduğum şehirde kütüphanem yanımda değil. ama onda da basılı kitabı daha çok özlediğimi fark ettim.
en son ne mi okudum? geçen sene mayıs ayında ingilizce bir kitap almıştım. ağır da kitap aslında. 450 sayfa. aradan geçen aylar içerisinde ancak 300'üncü sayfaya gelmişim.. bazen kitap da sıkıyor elbette beni ama.. bazen 2 ay hiç dokunmadığım oldu bu kitaba.. yeni satın aldığım 2 kitap daha var. birisi dinlerin kökeni isimle ingilizce bir eser yine. ama o kitabı bitirmeden yeni kitaba da başlamak yapıma ters...
depresyona mı gireyim ne yapayım ya..
Benim en sevdigim kitaplari bitirememissin,okudugun kitaplarin turlerini degistir,sevmiyon demekki o tarzi..
kitap okuma konusunda biraz tecrübeli birisi olarak alışkanlıktan böyle olduğunu söyleyebilirim.
eskiden kitap okuma alışkanlığınız vardı, düzenli okuyordunuz. şimdilerde bu alışkanlığı bırakmışsınız.
aynı alışkanlığı tekrar edinebilirsiniz. birkaç gün üst üste kendinizi zorlayacaksınız ama.
psikiyatristler insanların yeni alışkanlıkları 15-20 günde öğrendiklerini söylüyor. bir şeyi 15-20 gün yapıyor ya da yapmıyorsanız buna alışıyorsunuz.
moral bozmadan okumaya devam. kendinize zaman ayırın sadece okumak için.
Bende de aynı sorun var. Evde boş vakitlerimde bilgisayarımdan uzak kalmaya dayanamıyorum. Bağımlıyım resmen. Dizi, film derken kitap okumaz oldum. E-kitap belki çözüm olabilir.
son dönemlerde bana da aynı şey oldu. edebiyat okurken haftada (mecburen tabii ama çok zevk de alarak) 3 kitap bitirirken son bir yılda hiçbir şey okuyamadım neredeyse.
şimdilerde yavaş yavaş ritme giriyorum, ingilizce kitapları bir kenara bıraktım, türkçe kısa hikayeler okuyorum. haldun taner, sait faik gibi. çok iyi geldi.
@mea'nın dediği gibi ritme tekrar girmekle alakalı. her gece uyuyana kadar, otobüste, bir yerde beklerken biraz biraz ama her gün okursan tekrar alışkanlığın oturacaktır.