diyecek pek bir şey yok gibi. sarıl arkadaşına.
yavruyken aldığım ve 13 yıl sonra ölen köpeğimin arkasından insanlardan tek bir şey istedim, köpekle lgili bir şey söylemesinler, yanımda oturacaklarsa sessizce oturup öyle dursunlar. evlat acısı gibidir köpek.
bir şey demeyin, arkadaşınızın yanında olun, olmadı dışarı çıkartın az gezdirin.
denecek hiçbir şey yok. bunnarı yaşayacak, bir süre sonra da alışacak. yalnız kalmak istiyorsa yalnız bırakın.
benim oğlum öleli tam 1 sene oldu. gömmek için toprağı kazıp başında saatlerce bekledim, oraya koymayı içim el vermedi ama sonunda kendi ellerimle gömdüm, o anı hala aklımdan çıkaramıyorum. ilk 2-3 ay çok zor geçti. mama ve su kabı hala köşesinde duruyordu, tasması zincirleri ayakkabılıkta, oyuncaklar sağda solda. toplayıp kaldıramadım. ama sonra sonra ister istemez alıştım.