yani bazı oyunlar çıkıyor adam gerçek hayat gibi yapıyor..çay demle yemek yap şunu araştır şunu oku şunları ezberle vs diye..ya benim guitar hero'yu hayvan gibi oynayan arkadaşım var normal gitar çalmak yerine..bilmiyorum artık guitar hero falan kaldı mı?
aklıma geliyor bazen lan diyorum şu işe güce şu oyunlara ne koyuyorlar ise ondan koyayım belki en az 6-7 saat daha asılırım vs.. belki aynı şey filmlerde de var..
belki de kendimize en uygun oyunu filmi veya işi seçiyoruz bir kaç denemeden sonra..
bilemedim şimdi..
çok uzattık soruya gelelim..
88'lilere bedelli çıkar mı?
:)
edit : ya birde böyle oyunların bağımlılık yapması gerçek hayat vs karşılaştırmalarını yapan bir yazı vs var mı?
edit2 : ya mesela o ''papers please'' oyunu biliyorum onu da..adam ne koymuşta o oyunu çekici hale getirmiş? onu merak ediyorum..dahası bu işin mekanizması vs..

çıkar tabii.
oyunlarda yapamayacağımız şeyleri yapıyoruz günlük hayatın stresinden uzaklaşıyoruz falan.


gerçek hayatta bir şeyler başarmak uzun süreli ve çokca çaba gerektiriyor.. Ama yapınca serotonin dopamin gibi mutluluk ve tatmin hissi sağlayan hormonlar salgılanıyor. buda bizim ödülümüz ve hayatın sonraki aşamasında çalışmamızı sağlayan itici güç oluyor.
hayatta kalma mekanizması.
fakat oyundan kısa yoldan bunu yapıyor.
normalde 2-3 ay uğraşman gerektiği zaman alman gereken hormonu 3 saatlik bir oyunda kazanarak alıyorsun.
haliyle kısayoldan mutluluk bağımlısı oluyorsun, hayattaki diğer başarılar gereksiz ve oyuna kıyaslanınca çok daha zor ve yıldırıcı geliyor.
