Bir amcamız vardı mahalle kahvesinden, 65-70 yaşlarında, kimseye bi' kötülüğü dokunmamış sevimli bi' amca. 1-2 senedir haberi olmadan, kanser ile boğuşan. Daha geçen ay konuştuğumda, "bu doktor beni iyileştiremiyor, başka doktora gideceğim ya" diyen umutlu umutlu.

Bu amca bugün, yalnız başına yaşadığı evinde ölmüş. SSK'dan emekli olduğu gün. Bu nasıl bi' dünya lan?


 

Ölümün kaçınılmaz olduğu bir dünya.

mountaincat

Ölüm en güzeli .Yaşayarak daha kötü şartlara sahip olabilirdi.

lawist

hayattan beklenen ne ki? bu dünyada tüm canlılar doğar, yaşar ve ölümü tadar.

preldzic

başınız sağolsun. orhan veli'nin bir şiiri vardı onu hatırlattı :(

mea maxima culpa

Çok da bir orospu çocukluğu göremedim aslında. Hastalık ve ölüm beklenmeyen şeyler değil. Hayat bu.

trinitrotoluen

Öldüğü gün, 50 senedir uğruna çalıştığı şeye sahip oldu bu adam.

6 yasimdan beri metal dinliyorum

Allah rahmet eylesin. Ölümünün emeklilik gününe denk gelmesi kara mizahi bir durum olmuş gerçekten.

Kanserden nefret ediyorum.

m e l t e m

70 yasinda olen adama uzulmem.

bohr atom modeli

Emekli olmadıysa 65-70 yaşında değildir. Prim borcu varsa ödeyerek emekli olabilirdi, ama zannetmiyorum 50 yıldır çalışıyor minvalinde bir yorum yaptınız. Yaşı kaç olursa olsun, mezarda emeklilik bu ülkenin kara mizahı.

Allah rahmet eylesin. Üzüntü verici.

hiko seijuro

bu yasadigimiz en olagan olaylari bile dramatize etmeye calistigimiz bir dunya.

nawres

batılı tuzu kuruların sürekli salladığı gibi "iyi şeyler düşün iyi şeyler olsun şekerim" şeklinde bir hayat olmadığı kesin.

eindaclub
1

mobil görünümden çık