en başta zaten o isimler beni kitaptan çok soğuttu. ikide bir isim geçiyor, onlarda uzun uzun. ayrıca neredeyse üç kuşak isimler aynı. tamam kolombiyada insanlarda adet budur ama kısa süre de olsa kimden bahsettiğini düşünmek istemiyorum. akıcılığı bozuyor. hikayedeki bazı noktalar yüzünde de sarmadı. okuyanlar az çok tahmin ederler. adam kitapla ödül almış ama bana pek hitap etmedi. siz nasıl düşünüyorsunuz merak ettim.
kitabi sevdim ben ama isimler sikintili gercekten, yapilan hareketlerden ismin kim oldugunu tahmin etmeye calisiyorsun ama cok garip aile ici iliskileri oldugu icin onda da zorlaniyorsun.
@sadakatsiz, ara vermeden okuduğum yerler genelde tek kişiden bahsettiği yerler ve fazla isim geçmeyen yerler oldu.
@nawres, aynen naptığından çıkarmaya çalışıyorum. ailenin soy ağacını neden kitabın başına döşediklerini de anlamış oldum.
3 sayfadan sonra okuyamadım. Sonra bir arkadaşım ödünç istedi verdim gidiş o gidiş gelmedi kitap ama sarmamış olmasının normal olduğunu söyleyebilirim belki. Bilemedim
valla ben kitabı okurken yanıma bir kağıt kağıt alıyodum isimleri not etmek için zaten kitabın başında soy ağacı var ordan takip edebilirsiniz.
bi gayret edip bitirince çok süper oluyo 2. kez okumayı düşünüyorum ben ama ödünç verdim birine geri vermedi ibne
o kitabın ilk yarısını bir ayda, ikinci yarısını bir günde okumuştum. o isimlere vs. alışana kadar akmıyor o kitap. büyülü gerçekçilik çok güzel bir şey ama. sebat edince kitap da çok güzel.
Yukarıdaki yorumlar doğru olabilir belki ama bir de şu var, herkes sevdi diye siz de sevecek değilsiniz. Bence bu gayet normal. Benzer durumu ben de 'körleşme' (elias canetti) isimli bir kitapta yaşamıştım. Herkes çok sevmiş, bir şey demem ama benim hayatımda okuduğum (neredeyse bitmek üzereydi, sebat sebat bir yere kadar) en sevmediğim kitap ünvanını aldı sağolsun.
uzun zaman önce eki bi roman geçmişti elime. ilkin biraz zorlandım okuken. biraz ara verdikten sonra daha fazla sarmıştı. bunda öyle olacağını sanmıyorum. belki yıllar yıllar sonra olabilir..