"kira vermek istemediğimden ötürü babamın yeni yaptırdığı müstakil evde oturmak zorundayım.". Şu an zaten sıkıntılı anladığım kadarıyla, aynı yerde oturmak eşiniz için çekilmez olur.
Aile var, aile var. Ben eşimin ailesiyle otururum, çok tatlı insanlar ama kendi anne babamla yakın bile oturmak istemem, çocuğumuz var, yardım etmek yerine daha çok ilgi bekliyorlar. Bence kira verin, dışarı biraz daha az çıkın, daha az eşya alın ama kendi evinizde mutlu olun.
Bu arada, erkeğim.
Kiraya çıkacak kadar kazanamıyorken (gelin hanımla birlikte ortak kazançtan bahsediyorum) evlenmeye karar vermek büyük cesaret doğrusu.
Ancak böyle bir anne babayla altlı üstlü yaşama fikri daha da büyük cesaret.
Ya biraz bekleyin, kira çıkacak kıvama gelin, çok da uzaklara gitmeden "yuvadan uçun"; ya da şimdiden aile ile yaşamaya devam etmeye hazırlanın... Altlı üstlü oturacaksanız eşinizle rahat rahat seks yapamayabilirsiniz de bu arada, ses gider.
koca koca insanlarin -hele ki evlendikten sonra- hala aileyle birlikte, altli ustlu, icli disli yasamaya devam etmesi fikri bana asiri derecede anlamsiz geliyor. baya hep beraber bir omur yasayacaksiniz yani. ne bileyim dusunuyorum da benim icin oluru yok bu isin. ki ailemle herhangi bir problemim de yok, gayet duzgun, seviyeli, cagdas, mantikli ve bu tur iliskilerde nerede duracaklarini bilen, kimsenin hayatina burnunu sokmayan insanlar.
kiraya çıkacak kadar gelirimiz var tabi ki, ama ben kendi evimi alana kadar kiraya çıkmak istemiyorum
gelin hanım ne diyor peki bu altlı üstlü oturma işine?
kiraya çıkmak istemiyor haybeden 600 lira vermemek için en azından evimizi alana kadar durum böyle
Ne cimrisiniz yahu kaç yaşında insan aile ile yaşar mı. Mortgage ile ev alın kira çok batıyorsa.
geçinmek zor hocam ailemle yaşamıycam zaten onlar başka evde ben başka evde
yorumlara bakılırsa bu konuda akıl alınacak yer burası değil gibi. herkes ailesini düşman bellemiş, ne kadar uzak o kadar iyi modunda.
benim fikrim ve hatta şu anki yaşayış tarzım aileden yana. zaten eviniz ayrı olacağı için özel hayat konusunda sıkıntınız olmaz.
şu an annenin karışmasını falan hoş görmeye çalış. kadın oğlumu evlendiriyorum diye kim bilir nasıl mutludur, gururludur. bunu onlara çok görme. bırak diyeceğini desin sen yine de kendi gönlünün istediğini al. kalbini kırmadan terslemeden benim içim buna daha yattı der alırsın kendi istediğini, beynine silah dayamıyor neticede. benim hayatım, benim özel yaşamım, benim benim benim diyerek kendi hayatımıza fazlaca odaklanıyoruz bazen. kendi değerlerimizi her şeyin önüne geçiriyoruz. bazen ne acı ki o "diğer her şeye" annemizi, ailemizi bile dahil ediveriyoruz. böyle eften püften konuları bahane edip "annemden babamdan uzaklaştım, onları sevmiyorum modundayım" demen çok iç acıtıcı geldi bana.
altlı üstlü olunca pek ayrı ev gibi olmuyor. annenizin davranışı sizin bile dikkatınızı çektiyse nişanlınız rahatsız olmuştur. iyi hoş kira yok ama annen her gün bakacak geline kim geldi, neden bizi çağırmadı, gelin içtiğimiz bir bardak çayı kıskanıyor. kızın annesi babası gelse annenin gözüne batacak. birde ev alınca taşınıcam laf, o evden çıkman çok zor annen baban diyecek ki öteki evi kiraya verin burada mis gibi yaşıyoruz. taşınmaya kalksan köprüleri yakmadan taşınamazsın.
"biz niye seni evlendiriyoruz bizimle takılmıcaksanız" çok hastalıklı bir düşünce annen sana eş değil kendine gezmeye yanında götüreceği süs eşyası, annemin tabiri ile süs köpeği alıyor.
bana kayınvalidem bu cümlesi seçse asla onunla aynı binada oturmam.
not: annemin sözü sert ama kaynanasından çok çekmiş. hatta hep der biz aynı apartmanda otursak kesin babanla boşanırdık diye.
dostum, 2 yıllık evliyim ve ben de altlı üstü oturuyorum. (daha doğrusu oturuyordum, şu an birtakım olumsuzluklar yüzünden çok başka durumdayım gerçi). Aileni kırmamak konusunda yazan arkadaşa katılıyorum. kırmamakta fayda var; fakat baştan da nasıl hareket ederseniz öyle gider. benim ailemin aynı yerde oturmak(bir altta) ve akşam yemeklerini beraber yemek gibi bir istekleri vardı. ben de bunu eşime "idare ederiz, biraz orda biraz bizde yeriz orta yolu buluruz" diye açıkladım. Fakat kimse kendinden ödün vermedi ve biz kimi zaman tatsızlıklar yaşadık. mesela eşim ona karışılmasından hiç hoşlanmıyor ve annemin yaptığı kimi hareketler çok rahatsız ediyor. siz bunları ne kadar görmezden gelebilir ya da idare edebilirsiniz? anladığım kadarıyla ailen, en azından annen çok fazla sizde olacak. sen ya da müstakbel eşin bunu ne kadar kaldırabilirsiniz? anladığım kadarı ile annen dominant bir karaktere sahip. kendi isteklerini iyi açıkla. tabii ki onların da fikir belirtmek istedikleri durumlar var. ama ev eşyası örneğin, sizin zevkinize göre olmalı. bunları açıklamalısın. daha yazarım da şimdili yeter :)
Ailenizle aranızda bir anlaşmazlık çıkarsa (umarım çıkmasın) ses edemeyeceksiniz onların evinde oturduğunuz müddetçe. Bu da işin bir başka boyutu. Daha önceki cevabımda yazmamışım.