Denk değilse de anlaşacak düzeyde birbirine yakın olmaları önemlidir.
Karşılıklı anlayışa sahip olmaları yeterli aslında, kalan her şey çözülür.
Türkiye'de çok önemli.
bu bize değil de ailelerimize bağlı oluyor. ailen ve karşı tarafın ailesinin gençler anlaşsın da şeklinde düşünmesi gerekiyor.
İki gence bağlı. Birisi bile ailesini evliliğinden soyutlayamıyorsa inanılmaz derecede önemli. Ama iki genç de ailelerini evliliklerine dahil etmeyip kendi hayatlarına bakıyorsa öyle ciddi bir sorun çıkmıyor. Bu da Türk insanı için zor bir şey. Çünkü evlenenler genellikle ailelerinin evinden çıkıp yeni bir hayat kuruyor. Ailelerine düşkünlükleri kolay kolay bitmiyor. Ve belki de en önemlisi kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmeden evleniyorlar. Bu sebeple ailelerine mutlaka bir konuda muhtaç oluyorlar. Bu muhtaçlık da ailelerin ister istemez evliliğin içine girmesine sebep oluyor. Gerisi de malum.
Ama evlenen kişilerin mahsettiğin denkliği de oldukça önemli bence.
türkiye'de çok önemli. yurt dışında (özellikle kuzey avrupa) kimse siklemiyor.
turkiye'de denk olsa bile bir suru problem. cunku soylendigi gibi turkiye'de aileler, avrupa'da kisiler evleniyor.
kızın ailesi erkeğin ailesinden kat kat zenginse problem olur.
çok önemli. yazdıklarının hepsi önemli, hatta fazlası bile önemli.
Samimi erkek arkadaslarimin hepsinin kiz arkadaslari hep iyi egitimli, iyi ailelerde yetismis, duzgun kizlardi ama evlenmek icin sectikleri kiz aile yapisi en benzer olandi. Boyle bisey var.
Yani mantigi on planda tutanlar aileler denkse mutluluk olur dusuncesinde. Cogunlukla da haklilar gibi.
hacım sosyo-kültürel kısım maddiyattan bence daha önemli.
düşün ki bir baba kendi evinde aile bireylerine tiyatrodan falan bahsederken,
diğeri mınagoyyim bu strada hep aynı filmi veriyo la diyorsa durum fena.
maddiyatta önemli. bence bu tarz denksizlik sıkıntılarında genelde erkek maymun olarak evrimin belini kırıp terse çeviriyor. olan adama oluyor.
türk toplumu ailesiyle yaşıyor hacı bu net.
evimiz ayrı ekmeğimiz ayrı muhabbeti yapmayın la.
aileler çok yapışık yaşamasa belki sıkıntı olmaz. bir tarafın elinden kitap düşmüyorsa, opera, bale, tiyatro bu gibi kültürel aktiviteler hayatlarında yemek yemek, su içmek kadar önemliyse, diğer taraf ta cahil, aptalca fikirlerle karşılarına geliyorlarsa olmuyor. açıkcası anne olsam çocuğumun kendi seviyemde birisiyle evlenmesini isterim eğer evlenecekse. ama aşığım diyorsa da kabullenirim ama karşı tarafın ailesiyle de çok biraraya gelmek istemem.
evlenecek kişilerin duruşuna bağlı. eğer iki çiftte ben anne babamsız yapamam onların sözünden çıkamam derse önemli yoksa teferruat. eşim alevi elazığlı mesela babam ise hafız ama oldukça uyumlu. neden uyumlu çünkü yok evlenemezsin o kızla diye bir şey diyebilme şansı yok. kayınbabam ile babam tamamen ayrı dünyaların insanı işin sırrı ikisini aynı ortama çok koymayacaksın. müstakbel eşine kendin hakkında huysuz, üstüne gitmeyin parlar, asosyal gibi cümleler kurdurtcaksın ki seninle uğraşmasınlar. mesela ben bu yaz evleneceğiz dedim eşimin ailesi yok dedi ama evlendik. çiftin duruşu ve ailelerin düşünebilme yetisi önemli. sen gelmişsin 27-28 yaşına anne baban evlenemezsin o adamla/kızla dediğine durup düşünüyorsan hiç girme zaten o işe.
türkiye'de önemli, önemli bile denemez olması gerek durum olarak görülüyor. iki genç değil, iki aile anlaştıktan sonra gerisi teferruat.