kedileri aldigim zamanki evimde ufak ama cicekli bocekli bi terasim vardi. kediler cikip orta hava alirlardi filan. ama iki senedir baska bi evde oturuyorum ve teras/balkonum yok. kedilerimden biri surekli disari cikmak istiyo.
cami actigim zaman havayi koklayip miyavliyo. su an oturdugum yerde (evin konumu) itibariyle disari cikmasi imkansiz. eve sokaktan ot yolup getiriyorum ama yine de sokak ozlemi dinmiyo. artik son zamanlarda gercekten uzulur oldum.
simdi ben bu hayvani daha mutlu olmasi icin bahceli evi olan bir arkadasima mi vereyim yoksa kardesleri ayirmayip birlikte mi tutayim?
birlikte tut derim. diğer kardeş yalnız kalmasın, birbirleriyle oynayıp enerjilerini atsınlar. tek başına olunca hayvan sıkılabiliyor.
hem dışarıda ne olacağı belli olmaz. bir önceki evimin etrafı hep bahçe olmasına rağmen iki yetişkin kedime araba çarptı; yavru kedilerimden birinin belini çocuklar döverek kırdı, diğeri korkudan kaçtı. sahiplendirdiğim yavrulardan biri bahçeli eve gitti ancak sokağa koyulan zehirden yediği için öldü.
bahçeli eve gitmesi demek tehlikesiz yaşayacağı anlamına gelmez. bir şekilde bastırmak gerekiyor dışarı çıkma arzularını.
çoğu kedi dışarı çıkmaya korkar sırf meraktan ister. bizimki de eskiden çıkardı şimdi çıkmıyor apartman boşluğunda geziyor sadece. bence boş vaktin olunca apartman kapısının kapandığından emin ol sonra sal ve takip et hayvanı ne yapacak diye. dışarı çıkmak istiyorsa engel olmak lazım dediğin gibi uygun değilse tabi ama belki böyle hevesini alır.
