kedi-köpek bebek için çok mu zararlı? gerçekten bilmediğim için soruyorum. yok mu yapılabilecek bir şeyler acaba birlikte yaşamaları çok mu zor?
bi de facebookta bazı sayfalarda görüyorum özellikle kediye ya da köpeğe sarılmış bi bebek fotoğrafının altına hemen anneler "ay ne kadar zararlı bebek için o tüyleri yutabilir" vb yorumlar yapıyorlar. aşıları tam olduğu zaman sorun olmadığını biliyorum ben ama yanlış mı biliyorum ya da mutlaka bir risk oluyor mu ortada o yüzden mi böyle bakıyorlar olaya?
Ben buna inanmıyorum o annelerin babaların aman bişey olur mu korkusuyla ortaya attıkları saçma bir düşünce. Halk arasında bir efsane yani. geçenlerde bir yerde okumuştum ama direk link bulamadım bulunca eklerim. Yapılan bilimsel çalışmaya göre hayvanlarla büyüyen bebekler daha sağlıklı oluyormuş hatta. Başka bir yerde bulduğum link ise şu. (git: www.floryahayvanhastanesi.com)
kötü, leş insanlar çünkü. hayvan onlar için oyuncak.
son yapılan araştırmalar kedi&köpekle büyümenin astım riskini azalttığını kanıtladı. yani o tüyleri yutar nefesine kaçar vs tamamen efsane.
hayır zararlı değil. Aksine gebelik döneminde evde kedi-köpek gibi hayvanlarla gebeliğini geçiren kadınların doğacak çocuklarının bağışıklık sistemi daha kuvvetli oluyor.
Geçen gün bir link görmüştüm ama şu an bulamadım, bulursam eklerim; doğduktan sonraki 3 ay içerisinde kedi-köpekle aynı evi paylaşan bebeklerde alerjik rahatsızlıklar ve alerjik astım görülme ihtimali %75 oranında azalıyor.
ilk bir yıl boyunca kedi ve köpekle birlikte uyuyan-oynayan-devamlı temas içinde olan çocuklarla böyle bir ortamdan soyutlanmış çocuklar kıyaslandığında, kedi köpekle etkileşimde olmayan çocukların hastalıklara karşı duyarlılığı kedi köpekle ilk yılını birlikte geçiren çocuklara nazaran 3 kat daha yüksek.
İnsanlar cahil. Nereden duydularsa kedi köpek tüyü kist yapar diye, iyi bi ezberlemişler onu, parazit aşılarını yaptırdıktan sonra neden kist yapsın?
Çocuk yapanlar artık yeni oyuncak aldıkları için eskisini elden çıkarıyorlar gibi geliyor bana. Hayvanı canlı varlık olarak görmüyorlar bizim kültürümüzde. Sokağa attıkları hayvan, görmedikleri bir yerde ölünce sanki sebep olan kendileri değilmiş gibi huzur içinde yaşıyorlar. "3 kedi çok değil mi ya, azaltsanız" diyen oldu bana mesela. Ne yapayım, eldeki iki tanesini bozup yastık mı yapayım? "Taşınırken kedileri de götürecek misiniz" diye tanıdığım herkes sordu, herkes. Şaşırıyorlar "tabii ki götüreceğim" deyince bir de. Akıl erdiremiyorum düşünce sistemlerine.
(bkz: toxoplasma gondii)
Hayvan kıllarının üzerinde bulunan virüslerin ya da bakterilerin kist, tümor oluşumu yaptığı bilimsel bir gerçek. Asıl cahillik virüslerin de kediler ve insanlar gibi türlerini devam ettirmek için çoğalma içgüdülerine sahip olmadığını düşünmek
www.dailymail.co.uk
Evrimsel olarak önceki çağlarda kedi-köpek-at ile insan türü arasındaki ilişki bu kadar yakın olmadığı için bu tip vakaların olması gayet normal. Tabi bu olayın bir boyutu.
Diğer taraftan kedi köpek ile büyüyen çocukların duygusal zekalarının daha yüksek olduğu tesbit edilmiş.
Doktarlar bu şekilde yönlendiriyor anne adaylarını. En azından etrafımdaki bir çok insanda durum böyle.
Cahillik, bilgisizlik.
Ben hiç hayvan yüzünden hastalanan çocuk görmedim ama ailesi tarafından kötü bakıldığı için hastalanan çocuk çok gördüm.
cahillik, üşengeçlik artı kötülük
hiçbir zararı yok. tam tersi, hayvanın çocuğun psikolojik gelişimine de bağışıklık sistemine de faydası var.
want2die +1000
burada bu ''cahilin teki, ahmaklar'' tarzı yorumlar yapan da evde kedisiyle takılan parkelerinin üzerleri kıl tüy kaplı olan insanlar. hatta yeni doğan bebek görmüş olabileceğinizi bile düşünmüyorum. umarım burada hayvanseverim(kalpkalpkalp) diye takılan arkadaşlar günün birinde acillerde bebeleriyle koşturmazlar, az mantık.
edit yapmama gerek olmasın editi: beslemediğim evcil hayvan kalmadı. hatta kediyi falan da petshopdan değil sokaktan alıp beslemiştik. çakma hayvansever değilim, seviyorum gerçekten. ama bebek bu. uyurken bile her dakika nefes alıyor mu sinek konmuş mu üzerine diye kontrol edilen savunmamış bir varlığın yanına evcil hayvan sokulmasını doğru bulmuyorum ben. ha 3 yaşını geçer bebe o zaman çok güzel olur bak. çocuğun paylaşım duygusu da artar ayrıca.
bebek olan evde hayvan beslenmesine sıcak bakmayan arkadaşlar, o hayvanı zamanında almışsın diyelim birine vermeyi doğru mu buluyorsunuz peki? ne olacak o hayvana, seni benimsemiş, evdeki bireyleri benimsemiş, evi benimsemiş, oyuncak da değil bu nasıl vereceksin? hayvan beslediğim bir dönem tatil yüzü görmedim kedimi bıraktığım kişi iyi bakamazsa diye. hayvanı alıyorsan ölene kadar bakacaksın. onun için hep derler, hayvan almadan önce düşünün diye. gerçekten evin bir bireyi oluyor artık, bütün planlarını ona göre ayarlıyorsun. bir de hiç mi sevmedin veriyosun bunu? bir kere alışır insan. koltuğa, kanepeye bile alışıyor insan. o zaman baştan almayacaksın, aldıysan da çocuğunla oturacak.
kuzenimin yigenine olmadi, halamgillerin bebegi vardi kopege sarilip uyurdu gibi yaklasimlarla bir cocugun gelecegini ilgilendiren bir konuda karar alinmaz. tuylerin kist yapiyor olusu 20 vakadan 1'inde bile görülse agir risktir.
çok fazla duygu sömürüsü yapılmış.
senin çocuğun yok anlayamazsın, hiç çocuğun kucağında acil serviste bekledin mi sen, yok efendim milyonda bir polen gelip çocuğumu hasta etmesin diye titriyorum filan.
yani siz milyonda bir ihtimalleri düşünerek çocuğunuzun üzerine titriyorsunuz ama evcil hayvan sahibi bebekli insanlar o kadar duygusuz ve sorumsuz ki çocuklarını umursamadan hayvanların arasına salmışlar. bebekler hayvanlarla bir arada bulunabilir dediğimiz için de duygusuz oluyoruz.
@want2die. niye bütün tartışmalar böyle en aşırı örneklerle olmayacak yerlere taşınıyor anlamıyorum.
kimse sizin çocuklarınızın kötülüğünü istemiyor, çocuk düşmanı da değiliz. şurada fikir alışverişi, tartışma yapılıyor.
siz haklı olarak dikkatli davranıyorsunuz ancak bazı insanlar da çocuklarını evcil hayvanlarla büyütüyor. çocuklara da bir şey olmuyor. bu da bir gerçek. kabul edin.
kedinizin, köpeğinizin sağlığını ihmal etmezseniz, aşılarını kontrollerini düzenli yaptırırsanız ve hamilelikte de bebek olduktan sonra da gerekli önlemleri alırsanız (hayvandan insana bulaşabilecek enfeksiyonları hayvana kan testi, dışkı testi yaptırarak vb. kontrol ettirmek gibi); bu durumda çocuğa hayvandan ne kötülük gelebilir ki?
ancak çocuğun evdeki hayvana ciddi bir alerjik reaksiyonu olur, hayvanı göndermekten başka çaren yoktur, o zaman anlarım.
çocukluğumda hayvanlardan "uzak tutularak" büyüdüm fakat zatürre de geçirdim, alerjik kronik bronşit de oldum. mesela ben bu hastalıkları gayet ağır bir şekilde yaşarken evde kedi, köpek olsaydı kesin günah keçisi o olacaktı. ciğerlerini zayıflattı, nefesini bozdu filan diyeceklerdi. pek çok kişi çocuğunun her türlü sağlık problemini hayvana bağlıyor çünkü kendisinin çocuğuna kötü baktığını kabul etmek istemiyor. bu kadar basit. kaldı ki bu hastalıkları geçirmeme rağmen kedi de köpek de beni hiç olumsuz etkilemiyor. tüyleri filan hiçbir sorun yaratmıyor. bir demet papatyayla, bir demet gülle 1 günü bile rahat geçiremiyorum ama 3 senedir evde baktığımız kedilerimiz var ve (evde kokulu, polenli çiçek olmadığı sürece) en ufak bir nefes darlığı sorunum yok.
"evde hayvan varsa çocuk mutlaka hasta olur, hayvan gitmeli" düşüncesini haklı bulmuyorum. iyi bakılmayan her çocuk hastalanır. hayvanınıza da çocuğunuza da iyi baktığınız sürece çocuğunuzun hasta olma riski diğerlerininki kadar...