Sağlıklı yaşıyorum diye buzdolabındaki içli köfteyi yemiyorum, onun kırgınlığı olabilirdi biraz.
keske bi avokado yeseydim olmeden.
2-3 haftaya dogacak kizimi opemedigim icin 2 kere olurdum.
Yaptigim ve yapamadigim hicbir sey icin pisman olmadim
Bi bebek doğursaydım iyiydi diye düşünürdüm herhalde. Kadın olarak dünyaya gelip anne olamamak, ne biliim... Ay içim sıkıldı bak. Ne diye ölümü hatırlatıyosun şimdi, ne güzel boş işlerle uğraşıyodum.
Edit: @gene mi gene
''Bu gece ölürsem mutsuz öleceğim'' cümlen bana ilham verdi, bunun üstüne bir öykü yazılabilir. Unutmamak için buraya not düşüyorum.
o kadar çok şey var ki, hayal edip yapamadığım çok iyi piyano çalabilmek isterdim. ressam ve heykeltıraş olmak isterdim. balerin olmak isterdim. daha sosyal olmak, daha çok arkadaş edinebilmek isterdim.
çok var aslında ama öldükten sonra nasıl olsa pişman olmam mümkün değil deyip şu anda bu derde düşmemeyi tercih ediyorum :/
want2die +1
2 saat önce anne ve babama hönkürdüm. bokunu çıkardım hatta. pişman oldum sonra ama hakettiler gibi de. neyse gider özürdilerdim işte. rakı falan içerdik babamla
kesin olecegimi bilsem " allahim sana sukurler olsun, aci cekmeden canim aldigin icin diye dua ederim.
aşk yaşayamadan ölmüş olacağım için üzülürüm.
onun dısında sayısız ülke gezdim ettim ve bunun gibi diğer deneyimleri yasadım o konularda bir eksiğim yok herhalde.
Yasadigim yeter der mutlu olurdum.
evde öldürdüğüm zamanlara yanarım heralde. bide hiç sevgilim olmadı ona üzülürüm heralde :(
Yurtdışında uzun süreli yaşama fırsatım olmadan göçtüm diye üzülürdüm. Bir de "M6 drift" eksikliği çekerdim sanırım.
hayatımın son gününe sabahına spor salonuna giderken uykusuzluktan ve iradesizlikten ağlayarak başladığım için pişman olurdum. kendimi tam anlamıyla anlatamadığım kişiler için üzülürdüm.
gerçekten sevdiğim birinden tuhaf bir nedenle ayrılmıştım. şu anda bile tuhaf hissediyorum kendimi, muhtemelen ölürkende onun pişmanlığı olur içimde.
birde şimdiye kadar kimseye doğru düzgün sarılmadım.
insanı durduk yere üzdün be olm.