Tabi ki. Pek çok şeyi annemin attığını/başkasına verdiğini düşündüm, aslında dağınıklığımdanmış. Ryuk maketim veya sevdiğim bi kıyafet mesela.
bugun oldu lan. 3 liram vardı. cantadan 5 tl buldum. kendimide baya zngin hissettim.
ben simdiden kisliklarin cebine 10-20 lira atiyorum.
kisin buluyum da seviniyim diyem
nufüs cüzdanımı ararken arabanın torpido gözünde para bulmuştum bi kere çok zor bi durumdayken, sonra hatırladım bi gün lazım olur diye bırakmışım
Anahtarligimi buldugumda olmustu gecenlerde.
Bende bir tane küp var içinde altın var bi defa kaybolmuştu bulunca da çok sevinmiştim.
yanımda para var ama birine vermem, 5 kuruşunu dahi harcamamam gerekiyor.
arkadaşımla buluşacağım ve benim de sadece yanımda pasom var. yolda su alacak param dahi yok. o paradan harcayacağım diye korkuyorum bir yandan. arkadaşımla buluştuk ama öyle para bile harcamadık. derken ben cüzdanıma bir baktım 5 TL gördüm. hemen arkadaşımla çay içtik, kalanına da (evet, kalanına da) yani 2TL'ye de pasomu doldurttum. eve geldim .
nasıl bir fakirlik, değil mi?
dostoyevski olsaydı bundan acınası bir olay çıkarırdı bence. :)