haftasonu bir arkadaşım evlenecek ama düğüne gitmek istemiyorum. akla mantığa yatkın, klasik olmayan, güzel bir bahanesi olan varsa bir dal rica edebilir miyim lütfen?
notlar:
-yakın arkadaş değil çok.
-şehir dışına çıkma olasılığım yok. (olur ya karşılaşılır vs bir şekilde)
-kuzenim/kankam evleniyor olasılıklar dışında.
-davet edilmedim, her an arayabilir:)
Çalışıyorsanız haftasonu mesai var diyin.
hastalık olabilir.
aynı gün kuzenimin nişanı olacak diyebilirsin.
Babaannem öldü. Bir gün bu yalan yüzünden yeryüzünde babaanne kalmayacak.
Sen ara.
yarın hastaneye yatıcam belki ameliyata alınabilirim.
sen ara +1 'gelmek istiyordum ama midemi üşütmüşüm kusup duruyorum. evinize oturmaya gelirim artık' de.
"şehir dışından birkaç günlüğüne bir arkadaşım gelecek, buralarda halledeceği işler var ve buraları pek bilmiyor, ben yardımcı olmak zorundayım. artık düğünden sonra ev hediyemle gelirim, ehehehe :)" mantıklı olabilir belki.
hafta sonu olacak düğün için şu saate kadar arayıp davet etmemişse ne diye bahane bulacam diye kıvranıyorsunuz yahu. o sonradan eklenmiş, görsem baştan derdim.
ben olsam "ohoo abicim şimdi mi söylenir bu, önceden söylesene, programım var hafta sonuna" diye bi de trip yapardım ne ezilip büzülücem.