Bir şey düşündüğünüz an,karşınızdaki kişinin bunla ilgili bir şey söylemesi
Mesela biriyle sohbet ediyorsun ve akşam aklına takılan ve üzerinde derin düşündüğün bir konuyla ilgili adamdan yorum geliyor. Misal ben hiçbir zaman cok para kazanamayacagımı düşündüm o günlerde. Arkadaşla da salak geyik muhabbeti yaparken alakasız bir şekilde "para kazanmak cok da zor degil aslında,karamsar olmamak lazım" diye bi cümle kuruyo ve kendi de şaşırıyor.
Ya da ben akşam hem heyecanlı hem uzgun bi şekilde bi adamı düşünüyodum bi gün beraber olur muyuz diye? Aşık oldum gibi oldu. Ama onun bana bakmayacagını dusunurken ve olayı zihnimde olumsuz yargıyla neticelendirmisken arkadaşım çat diye arkadan "aşktan kaçılmaz" dedi :)
Basit örnekler oldu ama anladınız siz..
Bu durumlar nasıl açıklanabilir acaba?
Teşekkürler!
tesadüf değil ^^
his ve tuh halimiz yüzümüze yansır. Senin o an muhtemelen gözlerinin içi falan parlıyodur, bişeyler oluyodur. Haliyle bu karşındaki insana aşkı çağrıştırır ve konu açılır.
Karşımızdaki insanların kolundaki tüylerden tut, iki dudağı arasındaki ton farkına kadar pek çok şey o an konuşacak özel bir şeyimiz yoksa, rastgele giden konuşmayı etkiler.
Ya da materyalistlerin böyle bi savımsı bişeyleri vardı.
dediklerine katılıyorum teşekkürler.ama buradaki durum daha derin farklı sanırım.
biz birbirimizi görmüyoduk arkadaşla o iki durumda mesela.
tasavvuf Allah sevdiği kulunun gören gözü,duyan kulağı,konuşan dili olur diye geçiyor. yine benzer şekilde Allah söyletti derler ya.
bir yerlerden birinin agzından, yoğunlaşılan seyin haberinin gelmesi,cevaplanması tasavvuf ekseninde, kuantum eksenin ne şekilde açıklanıyor cok merak ediyorum.mesela kollektif bilinçle ne kadar alakalı olabilir bu acaba? sadece ayna nöronlarla açıklanabilir mi?
teee çocukluğumdan beri bu durum dikkatimi çeker ve beyindeki nöronların bir şekilde manyetik alan oluşturup birbirini etkilediğini düşünüyorum.