ikinci el araç aldım benzinli düz vites.
trafiğe kapalı bi alanda öğrenmeye çalışıyorum,
şimdiye kadar tek yapamadığım yokuşta kalkış, stop ettiriyorum ya da geri kaydırıyorum aracı,
El frensiz kalkışta debriyajdan ayağınızı çekerken topuğunuz yerde mi yoksa debriyaja ayak ucuyla mı basıyorsunuz?
ya da şöyle sorayım gerek düz gerek yokuş yollarda debriyaj ayak ucuyla mı kullanılmalı yoksa topuk yerde mi olmalı daima?
ben topuk yerde kullanıyorum. tam yerini bulduğun zaman sorun olmaz, alışırsın.
hmm. hiç düşünmedim pedala nasıl bastığımı. en rahat olduğunuz şekilde basmalısınız bence.
yokuşta kalkış sırasında kavrama noktasını bulursanız işte o zaman işler yoluna girer. sağ ayağınız frende, sol ayağınızı debriyajdan yavaş yavaş çekerken motorun titreme-hırlama arası çıkardığı sesi duyabilirseniz; o noktada durun. hırlasın, titresin biraz. bu noktada ayağınızı frenden çekince aracın geri kaymadığını farkedeceksiniz.
biraz gaz verip, ayağınızı yavaşça debriyajdan çekince hadi selametle.
ben de çok azıcık kaydırırım hep ama o kadar da olsun diyorum. topuğum hep yerde oluyor. dur-kalk pratiği yapa yapa yerleşecek bir şey o, alışınca zaten seri bir şekilde kalkarsın.
bu arada çok dik yokuşlarda direkt el freniyle kalkıyorum. sen de en olmadı hiç kasma el freniyle kalk git işte.
ne yazık ki topuk yerde alıştım. tüm paspasların topuk yeri aşınıyor. :)
önce düz yolda debriyajın kavrama noktasını iyice öğren. araç frende değilken debriyajı öyle bir noktada tutuyorsun ki araba ne ileri ne geri gidiyor. o noktaya alışınca yokuşta el frenine falan da gerek kalmıyor. el freni kafa karıştırıcı.
benim topuk yerde oluyor genelde.
yokusta kaydirmamak icin pratik en iyisi, trafige kapali bir yerde (arabanin gecmedigi yer)
yokusta durdur arabayi.
frene basili tut.
vitesi 1e tak ama ayagini debriyajdan kaldirma.
simdi ayagini cok yavas debriyafdan kaldir, frene basili tutmaya devam et.
araba titremeye baslayacak, titremeye basladiginda ayagini frenden cek, araba kaymayacak.
gaza bas biraz, o arada ayagini yavas yavas debriyajdan kaldirirken gaza daha hizli basmaya basla.
yokusta kalktin :)
dik yokuslarda direk el freni ile kalk, el frenini 50tl'ye degistirirsin. debriyaj daha buyuk paralara mal olur.
şimdi el freni çektin, vitesi bire aldın. sonra ufaktan başla. araba artık "bırakın lan beni" diye böyle kendini ileriye atmaya başladığında ama el freni engel olduğu için gitmediğinde el frenini indireceksin. debriyajdan yavaş yavaş çekerken gaza kökle ufaktan.
motor biraz bağıracak ama olsun. sonuçta çok nadir durumlar. bırak motor bağırsın.
yahu ben bu işi hiç yapamacakmışım gibi geliyor
topuk yerde olunca ayak bileğiyle kavrama noktasını daha iyi ayarlayım gibime geliyor ama debriyaj pedalı fren ve gaza göre biçimi daha farklı o yüzden topuklu olayı tam oturtamadım
bacak itme kontrollü ayak ucuyla basma olayında ise kontrol çok zor
el frenli de alışmak istemiyorum
topuk yerde degilken yap o zaman :) hangisi senin rahatina gidiyorsa onu yap. pek onemli degil bu =)
alisirsan alis yahu el frenine :) arabam degerli dersin. daha az zararli el freni ile kalkmak.
@technicalte, ben de öğrenirken el freni ile kalkmak istemiyordum, hiç denemedim bile el freni ile kalkmayı. sanki el freni kullanınca "şoför" olamıyorsun gibi bir algı mı oluyor o ara bilmiyorum. el frenini kullanmaya başladıktan sonra diğeri amelelik gibi geliyor artık bana. millet trafikte zaten senin arabanın dibine kadar sokuyor arabasını, ne gereği var gerilmeye kullan el frenini gitsin.
debriyaj balatasına vereceğin para ile gerçekten kıyaslanamaz ayrıca, balata parası ödedim oradan biliyorum.
bi ayak frende, bi ayak debriyajda, yavaş yavaş debriyajdan çekiyorsun, bi noktada araba hafiten titremeye başlıyor. o noktada debriyajda tutuyorsn ayağı, çekmeden. frendeki ayak hızlıca gaza geçiyor ve biraz gaz verip debriyajdan yavaş yavaş alıyorsn.
topuğa takılma. baskı balatayı zorla biraz öğrenene kadar. dedikleri gibi kavrama noktası kas hafızana yerleşince topuk değerken de değmezken de kaldırırsın arabayı. hatta elinle bile. ilk zamanlar azıcık bağırtman lazım arabayı.
benim araba gibi kavrama noktasını belli etmeyen bir aracın varsa işin zor, dik yokuşlarda el frenli yönteme mahkum olursun, hafif yokuşlarda da pratik yaparak ince kaydırmalarla aracı kaldırırsın. püf nokta, titreme olan kavrama noktasında fazla tutmayın aracı, yani en azından sürekli o noktada tutmaktansa kalkmadan 2-3 saniye önce falan o noktaya gelin.