ilk 3 karikatür karesinden sonra son 3 kareye atlıyor genelde. :)
Bende tam tersi oluyor. Aşırı tepki gösterip sonra inanılmaz pişman oluyorum.
@vyava ben de :)
Küçükken olurdu, sonra baktım içimde kalınca üzülüyorum; bu sefer "eeeh ben üzüleceğime onlar üzülsün" diyip ağzıma geleni söylemeye başladım. En son bizi kazıklamaya çalışan mafya tipli bi barzoya "orospu çocuğu" dediğimi biliyorum, adam bakakaldı, bense kuş gibi hafiftim.
Özet: tam tersiyim.
oluyor tabi :)
her ortamda her tepkiyi veremiyorsun, bazen de bir an tutuluyor insan cevabı çat diye veremiyorsun vs. vs.
Dikkat etmek lazım böyle şeylere. Sadece söylenenler değil, hal hareket de dahil buna.
Geçen gün kağıt toplayan küçük bi çocuk bir şeyler söyledi arkamdan. Anlamadım ne dediğini. Normalde eli kulağa götürür "anlamadım" işareti yaparsın ya, bende yok o. Yüzümü ekşitir, kafayı biraz yana çevirir, gözlerimi de kısarım. Bu şekilde çocuğa doğru yürüdüm. Farkında olmadan korkunç bir şekle bürünmüşüm. Abilerine bakıp destek istemesinden anladım tabi bunu. "ileride kağıt var mı" diye sormuş meğer.
olmuyor.
Olmuyor. Bazen söylüyorum, bazen söylemiyorum. O an söylememiş olsam, içimde kalsa bile eve giderken yolda unuturum ben olayı, gündemimde kalmaz o kadar uzun süre. Birinin "Şöyle şöyle olmuştu" diye hatırlatması gerek. Aklımda tutayım da ram'den mi yesin?