Birkaç örnekle anlatmaya çalışayım... Gerçi bazıları takıntı mı değil mi, ne denir bilmiyorum.

9 yaşında trafik kazası geçirdik, annemi kaybettim. Yaşım 25 o kaza anı, yaşananlar, sonrası hala gözümün önünde. Ara ara yok oluyor, ama nerden geliyor anlamıyorum geldi mi de hüzünleniyorum.. eğer yanımda bi insan yoksa tepetaklak oluyorum. Bu olayın hayatımda önemli dönüm noktaları olabilecek çoğu sınavda moral olarak etkilediğini düşünüyorum... Çıkmıyor kafamdan.

Eski sevgilimin adını sağda solda, kitapta, soru paragrafında vs. duyduğumda, okuduğumda geriliyorum, sinirleniyorum. Adını tarihten silmek istiyorum o derece.

Uzun bir süre (5 sene) sonra bir kızdan hoşlanıyorum. Sadece bir kez görebildim, kısa bir tanışma ve maç muhabbeti oldu (kendi isteği ile) ve aradan 1 sene geçmesine rağmen (bu 1 sene içinde başka kızlar tanımama rağmen) aklımdan çıkmıyor. Platonik aşık oldum resmen. Resimlerine bakıyorum falan filan. Allah'a dua ediyorum karşıma bir kez daha çıksın diye, uzun bir süre devam ediyor bu dualarım. (ama evden dışarıya çıkamıyorum, içime kapanığım) En son dua ettiğimde anneannem sabahında vefat etti, şans eseri yanındayım son 2 günü. Bu kızı düşündükçe anneannemi, anneannemi düşündükçe bu kız aklıma geliyor doğal olarak.

Ne yapmam gerek? Yaşım ilerledikçe kaygım da artıyor.

 

ilk paragraf, kazanın tekrar gözün önüne gelmesi (flaşbek) PTSB - post travmatik stres bozukluğu - belirtisi.
psikiyatrist'e gidip bunları ona anlatabilirsiniz. yardım alın iyi gelecektir mutlaka.

unalub

Panik atak vb. başlamadan psikiyatrist e git.

Bundan başka fazla yalnız kalmamak için kalıcı tedbirler al.

labanon
1

mobil görünümden çık