Konu her şey. İş, aşk, para, kariyer, yetenek...
iki sonuca da hazırlıyorum kendimi
Hırs yaparım. Oldururum. Bir şekilde olur, meğerki işin işinde başka bir insana bağlılık olmasın.
Umut, fakirin ekmeği.
bir yere kadar elimden geleni yaparım ama çok da zorlamam. genelde çok zorladığım şeylerin elde edince hayrını görmedim. hani her işte bir hayır vardır ya olmayınca oluruna bırakıyorum.
Ölüm hariç hiçbir şey beni olmadı kısmına itmedi
"Belki olur" değil, "İlla ki olur" diyorum. Sonsuza kadar öyle gidecek değil ya, illa vardır bir kırılma noktası. Bu sefer de değilse başka zaman. Aradaki zamanın keyfini çıkarmak gerek.
kendini kandırmamak lazım. neden olmuyor diye dürüstçe ve acımasızca sorgulayıp sonra da elinden geldiğince oldurmaya uğraşacaksın. elinden gelecek bir şey değilse de başka arzulara odaklanmak lazım. dünya çok büyük, seçenek çok.
kabullenirim ama %0.000000000001'lik bir mucizeye de ufak bir inanç beslerim.
birşeyin olup olmayacağı az çok bellidir zaten, olabilitesi olan birşeyse mutlaka oldurururum.
nedenlerini sorgularım. değiştirebileceğim bir şeyler varsa elimden geleni yaparım ama bazen olmuyor diyerek bırakırım.
kariyerden örnek vereyim. yüksek lisans + mba yaptım. yani elimden geleni yaptım.
bir sürü iş başvurusu yaptım. ama yaş oldu 33 artık geç kaldığımı anlayıp vazgeçtim. yaşımı değiştirmem elimde değil çünkü.
Olumsuz olacak diye düşünmem başlarda, olumsuz olacaksa zaten sonrasında üzüleceğim. Baştan üzülmeye gerek yok. Genelde kolay kolay ümitsizliğe de kapılmam, vazgeçmem için çok bariz işaretlerin olması lazım. Öyle işte optimistlik zor zanaat.