içkim sigaram internetim,
bunların lüks olması apayrı bi tartışma konusu tabii
ps3'üm ve doğal olarak led tv olmadan yaşayamam. yaşım 32.
Koşu ayakkabım, koşu taytım, koşu tişörtüm, koşu ceketim, koşu çorabım; kışın koşu bandım, atlama ipim; birkaç ağırlık ekipmanım. Bunlardan mahrum kalmayayım gerisi teferruat.
Soru yanlış anlaşıldı, herkes mal varlığını yazıyo.
Örnek vereyim; cebinizde iki liranız var. Karnınız aç olmasına rağmen bu iki lirayla gidip parfüm ya da sigara alıyorsunuz gibi gibi şeyler...
Parayla alakası yok ama duş alma özgürlüğü. Makyaj malzemelerim ve fön makinem. Bunlar olursa çuvalda bile gezerim. Allahım ne kolay insanım.
bazen kendim bile çok gereksiz bulsam da lüks restoranlardan pek vazgeçemiyorum. sadece yemek de değil, kahve veya birşeyler içmek için gereksiz pahalı yerleri seviyorum.
lig maçı izlersem diye lig tv, şampiyonlar ligi ve uefa için de dsmartım var.
Playstation hariç oyun oynamıyorum, bütün oyunlarım mecburen orjinal.
ios de clash of clans'a rahat 2 bin harcamışımdır.
Columbia hariç ayakkabı giymiyorum son 3 senedir 10 dan fazla almışımdır (takım elbise giyiyorsam başka tabii)
benzini parça parça almam, illa fullerim.
iphone ve ipaddaki bütün şarkılarım itunes'dan parası verilerek alındı, 1 tane bile korsan mp3üm yok.
senede 8 - 9 kere yurtdışına çıkıyorum, çin, brezilya, o bu gibi.
51" plazma ve gtx 680 4gb ekran kartı sahibiyim, oyun ve film izlemek benim için lüks, çünkü fakir büyüdüm. bunları da kendim aldım.
taksi
yeme içmeye hiç acımam, afilli mekan olsun isterim
şarap
viski
fetiş şarküteri ürünleri (bilhassa peynir)
sarma tütün
sabah uykusunu fazla kaçırmamın ardından yürüme mesafesi işime taksiyle gitmem. her sabah böyle 7-8 lira. artık yapmıyorum ama. iş artık 80 m uzağımda.
ihtiyacım olmadığı halde alışveriş yapmayı çok seviyorum, yeni şeyler almak, giyim konusunda özellikle, artık bunlar lüks çünkü ihtiyacım yok düşününce.
bir de biz şu anda birçok şeye sahip olmaktan, zaten lükse dönüşmüş şeylerin ne olduğunun çok farkında değiliz bence. yani mesela çok hijyenik olmayan bir otelde konaklasam ertesi gün evimdeki hijyen bana lüks gelir, bunun gibi.
ay sonunun nasıl geleceğini düşünmeden deli gibi çizgi roman alıyorum. hala daha akıllanmayıp almaya devam ediyorum...
lüks otelde, suit. geceliği 1000 liradan fazla verdiğim çok oldu. 2-3 odalı, jakuzili, manzaralı oda olmalı. evimi boyattığımda 3 gün hilton'da kaldım, evimi boyatmak 1500 tl, 3 günlük otel 3500 tl, ne de güzeldi ama.
akşam evde demleme çay yanında da kuruyemişçiden açık beyaz ayçekirdeğim olsun yeter.
eski oyunları özlediğim için geçenlerde de playstation 1 aldım sözlükçünün birinden. arada onla keyif yapıyorum eski günleri yad edercesine.
tuvalet kağıdının hep en kalitelisini alıyorum, diğer market ürünlerinin gider uygunlarını alırım ama tuvalet kağıdının en iyisini alıyorum, popom değerli tabi
yalnızlığım.
gurme restoranlar. veya evde yapicagim yemek icin iyi malzeme. ufacik evde yasarim ama yemeklerim kaliteli olucak.
marlboro touch gray, ardbeg, talisker, baileys. bu dördü en birincilerim.
kozmetik/makyaj malzemesi. ruj takıntım var. ve cilt peelingi, toniği, değişik kremler, acayip kokulu duş jelleri falan. üçer beşer alıyorum. paramın biteceğini ve ay sonunda sıkıntı yaşayacağımı bile bile alıyorum resmen.
bir de yemek. illa güzel bir yerde olacak, güven verecek falan. son param olsa da güzel bir yerde yer gerekirse eve yürüyerek giderim. öyle manyakça.
taksi (araba kullanamıyorum, dolmuş/otobüs de çok zor geliyor artık ya, insan rahata alışmayagörsün)
parfüm (yeni bir parfüm mü keşfettim, hemen edinmeliyim)
cilt bakımı (2 ayda bir en rahatlatıcı 2 saati yaşıyorum o odada)
motosiklet, her sabah duş alma.
duş almak ucuz diyeceksin, çok pahalı olsaydı da vazgeçemezdim.