Her geçen gün daha sinirli olduğumu hissediyorum, çok büyük bir mutsuzluğum, önemli bir sağlık problemim vs yok ama hiç bir şeyden eskisi gibi zevk almıyorum, tahammül sınırlarım çok azaldı, konsantrasyon sorunum var, kitap okuyamıyorum, film izleyemiyorum, hatta dizi bile izleyemiyorum. Zaman her şeyin aleyhine işliyor gibi geliyor, her geçen gün bir öncekini aratıyor ve bundan sonra da aratacakmış gibi hissediyorum, etrafıma baktıkça bunlar geçici duygularmış gibi gelmiyor, olayın normaliymiş ve hep böyle devam edecekmiş, hatta normali böyle hissetmekmiş gibi geliyor, trafik, sigara kokusu, kalabalık, inşaat gürültüsü ve yıkık dökük binalar canıma tak etti, tatil fikri ise hiç cazip gelmiyor, aksine yeni sıkıntıları çağrıştırıyor.

Sizce bu duygular depresyon ya da bir çeşit ruh bozukluğu mu, yoksa yaşadığımız şartlarda normal mi? Özellikle İstanbul'da yaşayanlar sizde durum nasıl,iş güç stres sıkıntı içinde yaşarken iç huzurunuzu koruyabiliyor musunuz?


 

yeni nesil tükenmişlik sendromu bu.


benim de beynim yandı yahu bu okuldan izmirdeyim delirmek üzereyim hiçbişi istediğim gibi gitmiyo. falan falan.

geçer heralde geçmezse soğuk su içeriz

indescribable

günümüzde psikoloğa giden her 10 insandan 9'una panik atak tanısı koyarlar zaten. o yüzden depresyona mı girdim acaba diye düşünmektense iyi düşünmeye çalışın iyi olsun.

neistediginibilmeyenadam

Bence yasadigimiz kosullardan dolayi boyle hissetmek normal. Ozellikle son zamanlarda turkiyede gorduklerimiz gelecege yonelik umuda yasama sevincine ket vurdu. Insanlar desen bi acayip.

instant crush

Senin ilacın bu bence, olmasa da tatile çık sık sık..

galeri.haberturk.com

redeath

@redeath bu haberi ben de okumuştum ve kendilerini sıklıkla düşünüyorum ama öyle bir hayat istediğimden de hiç emin diilim.

İstanbulda hayat gerçekten zor, adalara şileye ağvaya falan pikniğe, ormanlara yürüyüşe gitmek lazım..

Doktorlara ilaçlara inanmıyorum ben, en iyi ilaç doğal terapi ;) (fazla da abartmadan)

redeath
1

mobil görünümden çık