"kendimi gerçekleştirme vaktim" dediğim abuk şey geldi de geçiyor ama ben hiçbir şey yapmıyorum. yapamıyor muyum? yoksa kendimi gerçekleştirme olayı benim için sadece bir aldatmaca mı? bunları falan düşünüyorum mal gibi. sıradan biri olduğumu anlamaya yaklaşıyorum herhalde, ondan rahatsızlık duyuyorum. bize böyle öğretmediler ulan. aslansın dediler, kaplansın dediler, dünyayı değiştirirsin dediler. "onu herkese dediler" dediler, "ben herkes değilim" dedik. hani niye değiştiremiyoz şimdi? tut ki değiştirdik, mutlu olcak mıyız gerçekten? saçmasapan işler.
başka da bi derdim yok valla ya, kendime dert üretiyom, tek derdim bu doğduğumdan beri.
dert budur.
hayatımda yolunda giden hiçbir şey yok.
sağlığım.
lady gaga ya gitmem lazım ama o tarihlerdeki müsaitliğimi şimdiden kestiremiyorum. kafama sıkıcam 1-2 güne :(
Zehirlendim, hastayim su an
Komşum olsun istiyorum.
Sevgili, dost vs. değil komşu.
Çalsın kapımı ne varsa beraber yiyelim. Arayayım onu, çay koy geliyorum diyeyim.
Hatta aramadan kapısını tıklatayım, elimde bi paket çekirdekle sokağa oturup geleni geçeni izleyelim.
Komşum yok.
Geç kalmışlıklar, kapılmış köşeler...
Sevgilimden tarafından yeni terkedildim, hayattan istediğim hiç bir şey yok, sosyal bir ton baskıya rağmen çalışmıyorum, insanlarla iletişim kurmuyorum, gelecek hakkında en ufak fikrim yok, intihara meyilliyim, daha sayalım mı? :D Ha bir de en yakın arkadaşım dediğim kişi de terketti müthiş oldu.
Ailemin yanında sigara içemiyorum,2.5 ay ailemin yanında yaşamak zorundayım,lanet olsun 22 yaşındayım ve sanırım sigara bağımlısıyım..
param yok, boorçlarım var ve çok mahcubum borcum olan insanlara karşı.
para
En güzel yaslari yapayalnız gecirmek.