hani hep diyorlar ya iyi notlar o kadar da önemli değil, mühim olan insan ilişkileri, kontaklar vs... fakat az önce bir duyuru gördüm mesela, adam/kadın "ne iş yaptığımız hakkında fikir sahibi olsun, kendini iyi ifade edebilsin tek istediğimiz bu" demiş verdikleri bir ilanla ilgili. e bu kadar kolay mı?
bu "kontağın olacak aga" olayının en önemli çelişkisi benim sanırım. gayet asosyal, insan görünce topuklayan bi herif olmama rağmen şansıma öyle yerlerde öyle kişilerle tanıştım ki "aga kontaklarım var ;))" diyebilecek biri haline geldim.
dolayısıyla merak ettim, sizin ne tür bir işiniz var? ne yapıyorsunuz? insanlarla ilişkileriniz nasıl? "sabah 8 akşam 4 çalışıyorum, memurum, sınava girdim kazandım, insanların da hepsini skeyim, ne işim olur" mu dersiniz, yoksa "notlarım bok gibiydi ama efsanevi çevrem vardı, aldım yürüdüm. kimya mühendisiyim ama karı pazarlıyorum, çok zenginim" mi dersiniz?
kendi küçük hikayenizi anlatın lütfen, merak ediyorum.
"kimya mühendisiyim ama karı pazarlıyorum" ahahaha.
Avukatım ben, tabii zaten bu alanda ekstra önemli ama çevreden kazandım neredeyse hep. Ortalamanın altı bir notla mezun oldum, tek tük idare ederken iki tane lise arkadaşıma emsale yakın davalar kazandırdım, o ona önerdi diğeri bir başkasına önerdi sağolsunlar, çok fena çevre yaptım. Oradan yürüdüm sonra hep. Şans yani bence. Hatta o kazandırdığım davalardan birini de çok fena bala göte kazandık itiraf edeyim, hehehe.
Beş sene sabahlar olmasın mottosuyla çalıştıktan sonra son derece güzel, dünyanın en büyük on şirketinden birinde çoğu zaman rahat, üst yönetim pozisyonunda, yaratıcı kararlar aldığım ve aktif bir işim var.
Okulu 7 senede bitirdim, zaten benden sonra bölümü kapatmışlar. Benden daha zeki ve iyi sevişgen ve sevişen erkek bilmedim görmedim, (şartlara göre en çılgınıyım)duymadım. İyi kazanıyor muyum? Para falan bunlar boş şeyler, küçük dünyam yeter bana. başkasına muhtaç olmadıkça dünyanın en mutlu insanıyım, sevgilim var o yeter ki bana
merakını sevsinler!
mezun olduktan sonraki 2 yıl boyunca, mesleğimi yaptığım kısa süreli 3-5 adet deneyimim oldu. bu kısa maceraların üzerine yavaş yavaş meslekten kopuş yaşadığım ve işsiz olduğum bir dönemde çok saçma bir fırsat çıktı karşıma. aslında iş fırsatı bile değil. yeni bir ofis açılıyordu. bense bir yandan iş aramaya devam ederken bir yandan da o ofiste yardımcı eleman (joker) olacaktım adamların kadroları kurulana kadar. yani "ne iş olsa yaparım abi" olacaktım. sekreter alınana kadar sekreter, fotokopici alınana kadar fotokopici, muhasebeci alınana kadar muhasebeci! böyle saçma bir işti. maaş da o zamanın asgari ücretinin az bir şey üzeriydi. neyse bu işe girdim ve 2 ay böyle joker gibi çalıştıktan ve ofis kadrosu kurulduktan sonra bende potansiyel görmüş (ya da huyumu suyumu sevmiş) olacaklar ki güzel bir pozisyona getirildim orada. maaşım önce 2 katına çıkarıldı, sonra biraz daha arttı. iş aramayı da bıraktım tabii. o iş 1,5 yıl sürdü. proje ofisi idi zaten ve proje bitince ofis kapandı. sonraki 6 ay kadar süren işsizliğin üstüne aynı firma yine iş teklifi ile geldi. bu kez bambaşka bir ilde, başka bir projede, daha iyi şartlarda, benzer bir pozisyon. işi aldım. 4 sene oldu.
proje bittiğinde ne yapacağım belirsiz. ve bazen sevmiyorum sansam da aslında ben bu belirsizliği seviyorum.
karakter olarak saçma ve ne idüğü belirsiz bir tipim. aynen de öyle bir kariyer hikayem var sanırım bu yüzden.
dediğim gibi memnunum ama çünkü çalışmaya başladığım yerden emekli de olmak istemezdim.
5-10 yıl daha çalışıp ve mümkün olduğunca çok para biriktirip sonra dünyayı gezmek istiyorum.
Üniversitede notlarım kötüydü, hatta zor bitirdim okulu diyebilirim. Teorik dersleri hiç sevmezdim, proje geliştirebilip ortaya somut şeyler koyabildiğim dersleri severdim, hep onlara odaklandım. Uzun dönemli stajlar yaptım ve boş oturmadım, iş verdilerse elimden geldiğince düzgün yaptım, vermedilerse kendi çapımda birşeyler yapmaya çalıştım. Bir GSM şirketinin öğrenciler için düzenlediği gelişim programına katıldım.
İlk defa iş bulurken sıkıntı yaşamadım, hatta 3-4 iyi firma içinden ben seçim yaptım. İlk iş tecrübem kariyerimi çizdi diyebilirim. 2 sene çalıştım, başka bir yerden teklif alınca iş değiştirdim, 1 senedir de devam ediyorum. Birçok açıdan kendimi geliştirdiğim, rahat, İstanbul'un iyi bir bölgesinde ve iyi iş arkadaşlarına sahip olduğum bir işim var.
Genel olarak insan ilişkilerinde iyiyimdir ama okul ve iş arkadaşlarım dışında çevrem olmadı. İnsan kaynakları şirketleriyle iyiyimdir, cv'mi açık tutuyorum, sürekli arıyorlar sağolsunlar (ben de kendi çapımda bu şekilde 'network' oluşturuyorum). İyi firmalarda işe alımlar bu şekilde yürüyor artık genel olarak, ben de bunu iyi kullanmaya çalışıyorum. Yarın da bu şekilde bir iş görüşmesi yapacağım, ciddi bir maaş artışı olursa iş değiştireceğim. Bakalım nasip..
3 üni mezunuyum. Ünilerden 2 si patates tabi.
Şu ana kadar sırasıyla: seyyar satıcılık-Anketörlük-çevirmenlik-satış pazarlama-dış ticaret uzmanlığı yaptım (totalde 8 yerde) Ünideyken amerikadan getirdiğim ürünleri bornovadaki esnafa satıyordum (Saat çakmak ipod vs) bornovada seyyar satıcılık yaptım. Kendi çeviri büromu açtım, minik sermayeye dayanamadı ve kapandı.
Kısa kısa işsiz geçen aralıklar sonrası :
Şu anda çevirmenlikten ekmek yiyorum. Bi yandan iyi bir iş arayışı var tabi. Ama halimden memnunum. Azıcık aşım var ama kaygısızım.
not:insan kaynakları uzmanlarına selam olsun. Bütün bu gayreti gösteren birine ''hangi hayvan olmak isterdin gibi dallama bir soru sorduğunuz için)
İnsanlarla aram yok. Sevimsiz yaratıklar.
Çok iyi para kazanıyorum diyen arkadaşlar,
Özel bir soru ama nedir maaş koşulları kendimle kıyaslayacağım.
okulumu sevmedim, notlarım kötüydü, okulu 5 senede bitirdim, elektrik elektronik mühendisi oldum. ama şimdi hayatımda zevk alabileceğim tek işi yapıyorum. 3 senedir profesyonel seslendirme sanatçısıyım. 3 sene önce tüm insanları sikmek isterken, şimdi borç içinde yüzerken hayatımın çoğu zamanında çok mutluyum. hem de mühendislik yaparken çok daha fazla para kazanabilecekken bu işi seçmeme rağmen mutluyum. teletabi olmuşum bildiğin.
Hikayem falan yok benim, varda ilgi çekici değil, notlar kesinlikle önemsiz ikili ilişkiler daha önemli, her şey sende bitiyor.
İşim gerçekten çok önemli bir günde binlerce insanın hayatına mal olabilecek bir iş yapıyorum, hep pür dikkat çalışırım, hata yapanı neden hata yaptığı ve sonuçları konusunda sertçe uyarırım, çalışma saatlerim her hafta değişir sabah akşam gece vardiyası şeklinde giderim işe,
Çok fazla sınava girdim kazandım hala da giriyorum bitmez benim işimde sınavlar.
Maaşım dolgun.
notlarım hep geçeyim bana yeter düzeyindeydi, üniyide bir sene uzattım, notlarım yüksek olsun diye kasmadım hiç, hatta notu düşük gelince aglayıp zırlayan insanlara gıcık olmuşumdur hep, onun yerine gezdim yurtdışında kısa bir süre çalışma imkanı yakaladım, aldığım motorla Türkiye yi gezdim, kendi senfoni orkestramızı kurdum birkaç arkadaşımla beraber, esasında asosyale yakın bir insanım kolay kolay açılmıyorum, bu kontak olayına da özellikle sinir oluyorum bu yüzden 6 ay kadar işsiz kaldım, elime gelen fırsatları iyi değerlendirdim şimdi 420 bin kişilik bir şirkette çalışıyorum, alanında dünyadaki en iyi şirket diyebilirim, network uzmanıyım işimi seviyorum gerçekten
yazilimciyim
serefsiz itin, hergelenin tekiyim
bir miktar seks yapiyorum