zaman zaman insanlardan sıkılıyorum. yani asosyallik anlamında değil de; ilginç gelmemeye başlıyor mesela birisi bana. o andan önce çok haşır neşir olduğum birisi de olabiliyor bu, sürekli konuştuğum bir insan da olabiliyor. sonra konuşacak bir neden bulamıyorum bazen o insanla, neden dediysem, çıkar ilişkileri değil bunların hiçbiri, hakkaten ilgim kalmıyor diyeyim. soğumak da değil, nötrlüyorum sanırsam. acaba bir insanı tamamen çözdükten sonra, kafamda tüketmiş mi oluyorum onu?
kötü bişey bu, farkındayım ama değiştiremiyorum bi türlü.
benzer psikolojiyi yaşayan var mı?
ya kova, ya ikizler burcusun diyorum.
kovayım, olay burç mu yani? :\
öyle diyolaaa ama ben hiç yaşamadım bu tarz şeyler. senelerdir tanıdığım insanlarda bile keşfedilecek daha çok şey bulabiliyorum. ilgin dağılıyorsa ilgini o kişiyi de dahil edebileceğin başka bir yöne çekmeye deneyebilirsin.
tam tersi, benim için birisinin ilgi çekici gelmesi çok zor, bana ilgi çekici gelen birisi için bu çekiciliği kaybetmek kolay değil. çok sıçışlarda olması lazım.
akrebim. 30/e
bana da oluyor.
karşındakini tamamen çözme vs. ile ilgisi yok bence çünkü kendimizi bile çözemezken başkasını nasıl tamamen çözelim? o anlamda keşif sonsuza dek sürebilir yeter ki keşfetme isteği içimizde olsun...
yapıyla ilgili bir şey olduğuna inanıyorum kendi adıma.
yani ben her şeyden "belli bir süre sonra" sıkılıyorum zaten. bazısı daha uzun zaman alıyor sadece.
kötü, evet.
Nadir de olsa ben de yaşıyorum. İnsanları sevmekle değil tüketmek ile ilgili olduğunu sanıyorum.
o insanla ilişki kurmana ve sürdürmene sebep olan özelliğin ondaki ya da sendeki anlamını çözdükten sonra ilişkiye devam etmek için bir nedenin kalmıyordur. ama ben de kova burcuyum. toprak grubu burçlar bunu da açıklasın.
olmasi gereken bu zaten takma.
normal hacım. anormal bir durum değil yani.
basligi okur okumaz evet bu benim dedim.
Yorumlarda kova burcu denmis. Evet o da benim.
bunu yaşıyorum ama aslanım :D