Selamlar ey ahali,
Gene bir kedi sahiplendirme ilanı ile daha karşınızdayım. Bu seferki biraz daha zor olacak. Çünkü hem kedi biraz ilgi isteyen bir kedi hem de sahiplenecek olandan isteklerimiz söz konusu. Denemeye değer.
5 yaşında, İran kedisi bu arkadaş. Şu anda herhangi bir sağlık sorunu bulunmuyor. Çok fazla oyuncu değil, ki bildiğiniz gibi İran kedileri böyle oluyor. Ankara'dan İzmir'e getirmek zorunda kaldım, şimdi de burada sahiplenecek birisini arıyoruz.
Sahiplenecek olandan istekler kısmı yüz yüze de konuşulur gerçi ama en azından hayvansever olması, daha önce bir evcil hayvan bakmış olması (bu baktığı hayvan kedi olursa daha iyi elbette) ve evde kedi ile ilgilenebilecek zamanı olması gerekiyor. Mümkünse orta yaşın üzeri birisi sahiplenirse daha iyi olacak. Şu ana kadar hiç çiftleşmedi ve kendisi kısır değil.
İzmir Üçyol'dayız kediyle birlikte. İletişim için bana buradan, ekşi sözlük üzerinden ya da lakeofthehell@gmail.com adresinden ulaşabilirsiniz.
Fotoğraflar: imgur.com
Ayyy kurban olurum ben ona... İnşallah güzel bir yuvası olur, ama niye veriyorsunuz ya? Çok üzülecek, depresyona filan girecek şimdi. Psikolojik olarak bir sürü sorun yaşaması muhtemel. Bende de evde 2, bahçede 1 sıpa var; hiçbirinden ayrılamam...
Ablam doğum yaptığı için ve hem bebek hem kediyle aynı evin içinde olmadığı için bana verdi.. Ankara'dan İzmir'e getirdim ama ilk gün dahi gayet iyiydi.. İlgilenildiğinde depresyona girmesi söz konusu bile değil.. Umarım sahiplenecek olan da Kubi'yi sever..
Umarım en kısa sürede bir sahip bulur bu tatlı pofuduk. Bizim de evde iki kedimiz var ve en son sokakta bulduğumuz, annesiz 5 yavruyu sahiplendirdik sağ salim. Sosyal medyada olabilecek her yerde fotoğraflı ilanlarını yayınladık ve yaklaşık 2 haftada hepsine yuva bulduk. Siz de eğer başka yerlerde paylaşmadıysanız Kubi'yi, bu şekilde yapabilirsiniz.
Bu arada belki nedenler gerçekten kaçınılmazdır ama ben bebeği olduktan sonra kedisinden, köpeğinden vazgeçen kişilere çok ama çok kızıyorum. Neden aynı evde olmasın ki kedi ve bebek?
Daha önce biz de evin bahçesine doğuran, önceden de beslediğimiz sokak kedisinin 3 yavrusunu aynı şekilde sahiplendirdik; hem de buradan.. Bu sahiplendirme konularında az çok tecrübeli olduğumu düşünüyorum.. Gene de seçenekleri tekrardan hatırlattığınız için teşekkür ederim.. Facebook'ta da bir arkadaş paylaştı, cevap verilmesini bekliyoruz..
Gayet özel sebepleri olabilir bu vazgeçmenin.. İlk bakışta gayet insafsızca ve terk etme duygusuyla verilmiş bir karar olarak görülebilir, anlayışla karşılarım.. Ama bu sebeplerin neler olabileceği, nasıl sonuçlar doğurabileceği noktasında sizin düşündüğünüzden çok farklı düşündüğümü belirtmek isterim.. Sonuçta 5 yıl boyunca bakan da o.. Ayrıca veterinerler bebek 1 yaşına gelene kadar evdeki kedinin bebeğe karşı kötü sonuçlar doğurabilecek hareketlerde bulunabileceklerini söylerler.. Bu 1 yaşından sonra işler değişiyor ve bebek kedinin canını acıtabilecek davranışlar sergileyebiliyor.. Benim de bilgim bu kadar bu konuda..
Sonuç olarak, kediyi sokağa atmış, tamamen terk etmiş durumda değil ablam..
Mutlaka herkesin kendi özelinde ve bir önceki mesajda da belirttiğim gibi "kaçınılmaz sebepler"i vardır. Bunları bir kenara bırakarak ve teorik konuşarak kendi düşüncemi belirtmem gerekirse; bence süreç bir şekilde iyi yönetilirse ve kedi de enteresan huyları olan ve saldırgan yaratılışlı bir hayvan değilse, kedi+bebek biraz sabır ve uğraşla aynı evde olabilir. Tabi bunların hiç birisi birebir yaşanmadıktan ve başa gelmedikten sonra sadece lafla yorumlanacak ve yargıya varılacak durumlar değil. Çünkü çok fazla bileşen var işin içinde. Şu an içinse önemli olan Kubi'ye iyi bakacak bir aile bulmak. Umarım hem onun hem de sizin için bu süreç mutlu sonla tamamlanır :)