aylar sonra sahibini gören kedi vs köpek videosunu bilirsiniz hepiniz.
belki de bu kediler sadece yemekleri var diye duruyor evde?
gerçekten seviyorlar.
sahibi evden gittikten sonra yemeği, suyu vs her şeyi önünde olmasına rağmen oyuncağı ile onu arayıp ağlama görüntüleri olan video dolu internette, hatta videodaki adam ''bu yeme içme kaynağı olarak görmelerinden ziyade bariz özleme'' tadında bişiler de diyor
www.youtube.com 
bir de ilgilenmekle alakalı.
ben çocuk gibi sürekli ilgilenir, oynatır , emek veririm kedime, o da ben tuvalete girdiğimde bile arkamdan ağlar.
annem hiç ilgilenmez onu hiç sallamaz.
kediler sahiplerinden çok evini seviyor, evlerine çok bağlılar.
baktığım bütün kediler çok sevdi beni ama. sokakta baktığım bir kedim vardı, peşimden hiç ayrılmazdı, bir kere kucağıma atlamıştı. evde baktığım kedim de uyuduğumda yatağıma çıkıp üstümde gezer, uyandırır oyun oynardı benimle, ayağıma falan atlardı :)
youtu.be
özet: adamlar deneyini yapmış kanıtlamış, 20'nin üzerinde kediyle. konuşmaları dinlersen sevgiye karşılık vermiyorlar diyor. aksini kanıtlayan varsa koysun onun videosunu izleyelim.
evi seviyorlar kısmına da inanmıyorum ben, kediyi yazları 3 aylığına yazlığa götürüyorum. yanında ben olduğum sürece, her koşulda sevgi dolu bir kedi, bazen 1-2 günlüğüne evde tek başına kaldı mı, maması suyu olsa bile küsüyor, o aylar sonra eve gelenin kucağına atlamaması o yüzden. kitosu ne zaman 2 gün falan görmesem, tekrar buluştuğumuzda yüzüme bakmaz ilk, ben sırnaşır sevimlilik yaparım, sonra 2 günlük sevilme ihtiyacını alana kadar bırakmaz pırr pırr sevdirir gerekirse kafamın tepesine oturur ama yapışır ayrılmaz. ben evden çıkarken de maması suyu her şeyi tam olmasına rağmen kapının önüne yatar kapının açılmasını engeller, hele sabahları okula giderken uzun saatler evde olmayacağımı bildiği için ben dışarı çıkarken hem kapının önüne serilir post gibi hem onu kenara çekip kapıyı açtığımda bacağıma yapışıp miyavlar. halbuki ev duruyor durduğu yerde, maması da mama kabında.
bir de benim salak kedim yazları yazlığın bahçesine çıkarıyoruz, komşu evdekiler de sokak kedilerine kuru mama koyuyorlar, karnını da orda doyurmaya başlamıştı, evdeki mamayı yemiyor evdeki kuma sıçmıyordu, sadece gelip saatlerce kendini sevdirip güneş batarken hava hafif serinleyince yine kendini dışarı atıyordu. çok da memnundu, ama yazın sonunda kutusuna koyup bu eve getirdik, hiç huysuzluk etmedi. bir de yazlıktayken ben bi kaç günlüğüne başka yere gittiğimde eve gelip her yeri dolanıp beni bulamayınca kendini sevdirmeden fıydırıp gidiyormuş mesela.
köpekler, sahiplerine karşı tavrını tamamen değiştirir. kendisinden farklı bir türle anlaşmaya çalıştığının bilinciyle hareket eder, ona göre davranışlarını şekillendirir, aslında olduğu gibi davranmaz diyebiliriz.
kediler, köpeklerin aksine bizi farklı bir tür olarak değil de kedilerle olan ilişkileri neyse bize de o şekilde yaklaşırlar. sadece biraz büyük görüyorlar tabii.
sevgi olarak da tam sağlıklı bilimsel çalışma yapılmış değil konuyla ilgili ancak tabii ki onlara karşı nasıl davranıyorsan o da sana aynı şekilde karşılık verir. diğer kedilere, annesine...vs nasıl bağlı olabiliyorsa, sana da o şekilde sevgi besleyebilir. köpeklerle olan bariz farkı da bu zaten. köpekler, sahibinin, gerçekten kendi sahibi olduğunun bilincinde, kedilerde böyle bir şey yok. bu yönden baktığında kedilerin sevgisi daha doğal geliyor bana. çıkar ilişkisi yok mu? var biraz ama bu, olaya doğallık da katıyor.
@icim urperiyor, kanıtlanmış herhangi bir şey yok o deney sonucunda. köpeklerle kedilerin farklı özellikleri vardır. onları aynı türden kabul edip böyle bir deneyde kullanmak mantıksız biraz. köpekler sahiplerine bağımlıdır, bu şekilde bir sevgisi vardır, kedilerdeyse biraz daha arkadaş seviyesinde, başına buyruk bir tutumla beslenmiş sevgi mevcut. bu ikisine aynı türden hayvanlarmış gibi yaklaşıp da deney yapmak herhangi sağlıklı bir sonuç vermez bize.
Eve bağlılık evet ama sahiplerini sevdiklerine inanıyorum. Kendi oğullarımdan örnek verecek olursam. Bir tekirim var 30 günlüktü aldım besledim ben büyüttüm.
Şimdi sabahları işe giderken kapının önüne atıyor kendini, feryat figan koparıyor sanırsınız kediye işkence ediyoruz. Hep ona top falan atıp evden kaçıyoruz. Akşam geldiğimizde eve beni görür görmez üstüme atlıyor. Hoş kim görse o kedimi "köpek gibi" diyor. Gece koynumdan başka yerde uyumaz mesela. Erken uykusu gelirse gelir direk kucağıma yatar, ve birlikte yatmamızı bekler. Bir de ben şehir dışındayken, odama girip bağırıp çağırıp aranıyormuş ve hep odamın kapısının önünde yatmış. Böyle manyakları çıkabiliyor.
Bir diğer kedim mesela, sadece annemin kucağında yatar. biz kucağımıza alalım durmaz, annemi görünce delirir. O da anneme aşık.
@tonoto
insanla hayvan karşılaştırılınca sıkıntı yok, kediyle köpek olunca mı sıkıntı?
zaten karşılaştırılan da kedi köpek falan değil, davranış sadece. kendilerine 'beni seviyon mu?' diye soramadığımız için davranışlarını yorumlayabiliyoruz. sonucu da bu, sevmiyorlar.