Daha once sitede buldugumuz disari atilmis ve nezle olmus bi kediye iyilestirip sahiplendirene kadar evde 3 hafta baktik. Simdi de iki yavru kediyi "sahiplendirene kadar" diye eve getirdim, bir haftadir bakiyoruz. Isteyen biri cikti ama kardesimle ben hic vermek istemiyoruz.
Simdi sorum su: sonucta bu ev annemle babamin, kediler de uzun vadede onlarin evinin birer bireyi olcak. Zamanla bizim kadar alisip benimseyebilirler mi yoksa bastan olmadiysa olmaz mi, verelim mi kedileri :/ cok arada kaldim, fikirlerinizi bekliyorum.
alışıyorlar, hatta sonradan sizden çok severler. arada söyleniyorlar başıma iş atın diye, ama yine de ana yüreği diye bir olay var. :) babalar da zaten etkisiz eleman, onun fikri önemli değil. :D
kişiden kişiye değişir tabii ama bizde de ablam ve annem mesafeliydi kediye. şimdi kedi diye deliriyorlar. pek seviyorlar.
eğer tiksinme veya aşırı korkma gibi bir durumları yoksa özellikle küçük kedilere alışmaları daha kolay olur diye düşünüyorum. dişlerinin tırnaklarının olmadığını istese de zarar veremeyeceğini vs. söyleyerek ufaktan kucağına almasını sevmesini ikna edersen daha hızlı olur alışma süresi.
Icim rahatladi biraz, sagolun :) ama bi de soyle bi durum var, annem biz cok istedigimiz icin "kalsin simdi, ilerde bakamazsak o zaman veririz" diye konusuyo ama ben oyle bi duruma kesinlikle mahal vermek istemem, resmen kediyi terk etmek olur o. "Tamam omur boyunca bakariz" diyemedigi icin icim rahat etmiyo.
Evin içinde kedi fikrine deliler gibi karşı olan annem benim ısrarımla yavru kedi bir hafta evde kalınca ve kedinin temiz karakterini görünce 2 yıl katlandı. Sevmek için ne elini sürdü ne de kucağına aldı. Ama sevdi. Bu da böyle bir şey demek ki. sonra kızım ölünce benimle birlikte ağlayıp yas tuttu. Kronik hayvan düşmanı yada fobik birisi değilse herkesin bir hayvana kolayca alışabileceği fikrindeyim. Ama sevme derecesi değişebilir.ben koyun koyuna yatarken başkası karşıdan sever. Ona da şükür :)
Hayvanın bakımı, evin temizliği vb. Konuları annenin üzerine yıkmazsanız zamanla vermek fikrinden vazgeçeceğini düşünüyorum. Özellikle uzun tüylü ve bol tüy döken bir kediyse anneye extra yardımcı olun. :)
annem kedilerden nefret ederdi, pis hayvanlar derdi. ama kediye dokundukça, ben kedileri sevdikçe alıştı. dün uyurken "hayvanı bırak da biraz da benim ayak ucumda yatsın" bile dedi. yani alışıyorlar. kapı önündeki kediler için zamanında kavga edip durduğum komşular dahi şimdi kendileri besliyorlar hayvanları. dokunmaları, yaklaşmaları önemli.
alışıp sizi bile geçebilirler.