tepki vermiyorum. kendi cocugu sonucta basa bela almaya degmez.
bir mağazada satış danışmanlığı yaparken çocuğun biri annesine, babasına trip atıyor, istediği şeyi almadıkları için. alt katta oturuyor çocuk. yukarıdan annesiyle, babası indi. babası sinirlendi, çocuğun suratına anahtar fırlattı. ben de adama 'noluyor, napıyorsunuz siz' diye bağırdım. adam farketti ama bakamıyor. tekrar bağırdım 'buradayım, bana bakın, napıyorsunuz siz' diye. ortam sessizleşti, ben bağırmaya devam ediyorum. karısı tuttu, çekiyor bunu gidelim diye. 'hiç hayır beklemeyin artık o çocuktan, bravo, alkışlıyorum sizi' diye bağırdım. bir de üstüne alkışladım adamı. sorumlu bir vatandaş örneği gösterdiğim için gurur duydum kendimle.
Denk gelmedim açıkçası, ama gelsem araya girer çocuğu alırım.
Hızlı yürü, ağlama vb söylemlerle sırtından ittireni, kolundan çeke çeke götüreni gördüm, müdahele etmedim. Ama biraz fazla hırpalarsa, dediğim gibi, çocuğu tutar alır, polisi ararım.
Geçen seneydi herhalde. Taksimde meydandan metroya doğru gidecem. Bir adam küçük 5-6 yaşında bir kızın elinden tutmuş hızlı hızlı yürüyorlardı. Çocuk bişeler gösterdi bişeler dedi ben çok yakın değildim duymadım. Adam da buna çok fena bir tokat attı çocuk yere düştü. Bir genç koştu geldi o sırada ben de yanlarına yaklaşmıştım. Tam napıyosun lan diyecektim baktım genç benden önce demiş zaten. Adam çocuğu bıraktı alın sizin olsun çok istiyosanız amk dedi ve hızlı yürümeye başladı. Genç adamın peşinden koştu bi tokat da ona vurdu adam. Ne karışıyon lan o zaman bilip bilmeden lavuk dedi genci. O gün bugündür sesimi çıkarmam. O gencin o tokat yedikten sonra eli yanağında şaşkın bakışı gelir hep gözümün önüne. Biraz acele davransam o gencin yerinde ben olacaktım muhtemelen. Belki çok bencilce gelecek ama bu ülkede selektör yaptı diye karşısındakinin boğazını kesen adamlar falan var. Onun için kendimi hiç tehlikeye atamam başkası için.
ruh halime göre değişiyor.
bazen sadece kınayan/şaşkın bakışlar atıyorum.
bazen "bu çocuk da aynısını yapacak sana yetişkin olduğunda" falan diyorum.
dayanılmayacak gibiyse çirkin konuşuyorum.
ama en çok "çocuğuna sokakta şiddet uygulayabilen bir vicdansıza ne öğretebilirim ki bu yaştan sonra" diye umutsuzca yürüyüp gidiyorum.
yerine zamanına bağlı. mahallemde yapamaz ama taksimde başka yerde karışmam. bunca yıl yaşa çalış et sonra piçin biri gelsin vursun seni. kendimden öte anama babama yazık.
tabi çoluk çocuk yok sallıyonuz yine uzay boşluğuna. çocuğu olmayan yorum yapmasın. yorumun gerçekliği kalmıyor.
ekleme:
2 çocuklu anne olduğum yüzmilyon ışık yılı uzaklıktan bile anlaşıldığı için laf çakarken şiddet göreceğim korkusu yok tabi bende.
ama gençlerin karışmamasını salık veririm, ne kadar haklı da olsalar.
çocuğa "bunların hepsi geçecek" tadında gülümsüyor, ebeveyne de "allah belanı versin" tadında bir bakış atıyorum.
bir kere sahit oldum kucuk kizina tokat atiyor.boyle orospu falan diyor kucucuk kiza tam 8 erkek arti kiz arkadasim ve kuzeni kizilaydan sihhiye kadar kovaladik göt herifi.
Böyle durumlarda tepki vermek çocuk açısından çok daha büyük bir travmaya yol açar. Gel kardeşim bişe gösterecem diyip bi köşeye çekmek, ağzından kan gelinceye kadar yerde tekmelemek uygun olabilir.
Ama o da birşeyi değiştirmez. O çocuk çaresiz, yine elinden tuttuğu gibi babasının peşinden gidecek. O hayvan herifle aynı evde yıllarca yaşayacak, baba canı sıkıldıkça sallayak yumruğu, tokadı. Boğazında ömrü boyunca bir yumrukla yaşayacak, muhtemelen babası gibi bi herife kaçıp dayak yemeye devam edecek kızsa, erkekse babadı gibi bir adam olup çıkacak.
Özetle, elimizden ne yazık ki hiçbir şey gelmiyor. Dövmek sadece kendi vicdanımızı rahatlatacak, herkes kaldığı yerden hayatına devam edecektir.
tepki vermenin çocuk açısından şöyle bir handikapı da var.
çocuğun gözünde zaten dayakçı vs bir ebeveyn iken, üzerine sokakta yaptığı bir davranış üzerine aşağılanan ebeveyn oluyor.
ne yaparsak çocuğa dokunuyor ucu bir şekilde.
ben sözlü tepki vermiyorum genelde, gözgöze gelmeye çalışıyorum o ebeveynle. yaptığının hemen üstüne, üzerine doğrultulan o bakıştan anlıyorsa zaten anlar hatasını, yoksa bağırsan çağırsan da bu sefer sokakta değil eve gidince döver. zaten klasik laf vardır ya "hele eve bi gidelim, sen o zaman görücen" diye...
bence böyle yani.
edit: bir de şöyle şeyler bizim ülkemizde de yapılabilse keşke, ama nerde...
www.youtube.com 
'cık cık'' layıp geciyorum..
Türk toplumunda geçer akçedir cunkı ''cıkcık'' lamak.