29 yasında elektronik mühendisiyim. 4-5 bin civarı maaşla biyerde çalışıyorum ankarada. geçenlerde green card basvurum olumlu sonuclanmış. siz olsanız herşeyi bırakıp gider misiniz?
gidip orada biraz kalacaksın, iş arayacaksın, iş bulursan her şeyi bırakıp gideceksin.
deli misin ortada bir şey yokken her şeyi bırakıyorsun.
sen şimdi avantajlısın. vize derdin yok.
Baya ucu açık bir soru olmuş.
Öncelikle ne iş yapmayı düşünüyorsunuz? Mesleğinizle ilgili çalışma koşulları, maaş durumunu araştırdınız mı? Görüştüğünüz herhangi bir şirket vs var mı? Hangi eyalet?
ben olsam giderim.
şu an amerika'dayım. vize ile geldim. toplamda 3 aydır buradayım. kalma imkanım olsa düşünmem kalırım.
kansas city'deyim bir de. chicago, new york, la falan olsa 1 saniye düşünmem.
Merhaba anladığım kadarıyla, otur yerinde ne halt edeceksin diyen birini istiyorsun.
git abi sonra benide aldır buradan.
Bi denemekte fayda var bence. Bu amk ülkesinde yaşamak çok boktan gelmiyor mu size?
is basvurulari yap. kabul alirsan gidersin. is bulmadan valizi toplayip gitme. is basvurularinda greencard'inin oldugunu belirtirsen surec baya bir kolaylasir. senin icin ekstra calisma izni vs almayacaklari icin, normal bir amerikan vatandasinin gectigi sureclerden gecersin
ben olsam gitmem...
4-5 bin tl maaş türkiye için güzel bir rakam...
tek cocuk musunuz? annenizin babanizin saglik durumu nasil? bunlara guzel cevaplar veriyor, insanlarin sizi sevgiyle ozlemesi disinda akut bir ihtiyacin onumuzdeki bes sene icerisinde olmayacagina inaniyorsaniz bence deneyin, fakat akillica deneyin, borcla degil birikmis parayla hareket edin. b ve c planlariniz olsun bir ihtimal aniden geri donmeniz gerekirse diye. zaten demisler onceden is ev ayarlanacak vs vs, onlari zaten akil edersiniz diye hic girmiyorum. asil mesele olarak gitmeli mi kalmali mi derseniz;
evinizi arabanizi sattiniz, esyanizi bir depoya koydunuz, yeni isinize baslamak icin yeni sehrinize tasindiniz, yeni hayatinizda ilk geceniz, bunu hayal ettiginiz zaman hafif korkuyla karisik aska benzer bir heyecan duyuyorsaniz dogru yoldasinizdir. stres sizin icin henuz kazanilmamis zafer demek ise, calismaktan, basarili olmaktan, inisiyatif almaktan korkmuyorsaniz dogru yoldasiniz.
ayni sekilde eger amerika'da kucuk turkiyesini yaratmaya calisanlardan olursaniz uzun vadede mutsuz olursunuz. sarkin cesitli kuralsizliklarini, dikkatsizliklerini gizliden gizliye seviyorsaniz mutsuz olursunuz.
ozet olarak ailenize sorumluluklariniz yoksa, gideceginiz topluma uyum saglayacaksiniz, hic durmayin.
evet eğer yerleşmeyeceksen green card'ın bi süre sonra iptal olacak zaten. re-entry permit olayları falan var ama onları bi araştırman lazım. dilden bahsetmemişsin. eğer ingilizcen iyiyse bi an önce iş araştır ve düzgün bi yer bulursan git derim. yok ingilizcen falan sıkıntılı ise ve beklediğin gibi iş bulamayacaksan da gitme.
29 genç bir yaş. Gidip orada da mesleğini veya canının istediği herhangi bir işi yapabileceğini tahmin ediyorum. Olmazsa yarın öbürgün dönersin, "ABD'de şu kadar yıl kaldım, tecrübe oldu" diyip, yine aynı ayarda bir işte devam edebileceğinden eminim.
Bunları 35 yaşında, doktoralı mühendis, 3 kez kariyer (yalnızca işyeri değil) değiştirmiş biri olarak söylüyorum.
Türkiye'de olmak benim için ÇOK önemli demiyorsan denemekte yarar var.
Gidip, güzel bir şehirde olup da dönmek için yanıp tutuşan tanıdığım olmadı.
doktora için amerika'dayım ve post-doc vs. dahil edersek 10 sene kadar burada kalmayı planlıyorum. buradaki hayatımı çok seviyorum aslında ama türkiye'ye döneceğim günü de iple çekiyorum. ailemden birine bir şey olacak diye ödüm kopuyor. annemle babam yaşlanıyorlar. yeğenlerin büyümelerini kaçırıyorum. en sevdiğim kuzenimin nişanını da düğününü de kaçırdım. burda sosyal hayat çok güzel ama tek başına eve dönünce insanın üstüne üstüne geliyor o dışarıdan pek güzel gözüken amerikan evleri. insanlar çok saygılı ama ilişkiler çok yüzeysel. esprileriniz türk kültürüyle alakalı olduklarında içinizde patlıyor her defasında. ama beni fişlerler mi diye korkmadan her konuda aklınıza esen her şeyi söyleyebiliyorsunuz. devlete güvenebiliyorsunuz. hakkınızı arayabiliyorsunuz her konuda. kimse ateist ya da homoseksüel olmanızla ilgilenmiyor. kadınsanız sokakta tacize uğrama ihtimaliniz çok düşük oluyor mesela. evliyseniz, çocuk yapmayı düşünüyorsanız, çocuğu bütün o ortadoğu travmalarından uzak yetiştirme ihtimaliniz olacak mesela.
bence bu riski alıp almama kararı tamamen size bağlı. gelirseniz muhtemeldir ki güzel bir hayatınız olacak. ama sanırım zaten güzel bir hayatınız var.
ankarada 4-5 bin civarı maaşım olsa, ailem de orda olsa, 29 yaşında olsam, hele bir de elinden tutup götrüebileceğim bir sevdiceğim yoksa, ben kesinlikle "yerleşmek üzere" gitmezdim amerika'ya. ama bunu tabii bir süre burada yaşadıktan sonra söylüyorum. geçen sene tabii giderim derdim muhtemelen. bence siz de deneyip görün. muhtemelen amerikada 1-2 senelik bir macera bile yaşasanız döndüğünüzde türkiye'de şu anki maaşınıza benzer maaşlı bir iş bulabilirsiniz.