Siz bilgi seviyenizi arttirdikca, o alanda konusan kisi sayisi azalmadigina gore, insanlarin size gore bos konusmasi gorece artiyor. Burada size gore artan cehalete karsi nasil tutum alirsiniz?
Cehalet derken konuyu bilmemek, konuyla ilgilenmemek, hata yapmak ya da fikrini ifade etmekten degil; bos konusmaktan, kifayetsiz muhterislerden, at gozluklu olmaktan bahsediyorum. hani kemiksiz, safi cehalet var ya ondan.
Nasil korunursunuz? Korunur musunuz? Kendinizi gelistirmeye nasil devam edersiniz?
Sinir oluyorsun. Hele bunlardan biri müdürünse.
Spor konusunda senelerin bilgi birikimi ve yaşanmış tecrübeleri var. Bilmeden iddialı konuşana gülüyorum sadece.
Bilmeyen ya da yanlış bilen ama siz doğrusunu söyleyince dinleyip "bak bunu bilmiyordum/ ben böyle bilmiyordum" diyen insanın başımın üstünde yeri var. Ama bahsettiğin cahil cühela ve bir bok bildiğini sanıp ahkam kesen tipleri ezebildiğin kadar eziyorsun. Her cümlesine tokat gibi gerçekçi bir cevap yapıştırıyor ve "yaa tamam da", "yaa öyle de" diyerek kıvranışını keyifle seyrediyorsun.
sabrım el verdiği ölçüde karşımdakini alt etme hissini dizginleyerek kibirimi bastırmaya çalışıyorum, sabrım tükendiğinde konuyu değiştiriyorum ki etraftaki kızlar kaçmasın.
Ben genelde itin götüne sokmaya çalışıyorum.
şayet "bilmediğini bilmeyen" biriyse (ki cehalet dediğimiz de o değil mi) güler geçerim çünkü yapılabilcek bişey yok, duruma göre "evet çok haklısın çok doğru" falan derim. haleti ruhiyyeme göre belki tersleyebilirim de nadiren. bu bahsettiğin şeylerle de insanlar "eşitlik eşitlik herkes eşit olsun eşit söz hakkı olsun" propagandalrı yüzünden muhatap oluyor.
görmezden geliyorum muhatap olmuyorum yav he he deyip geçiyorum. anlatmaya çalışsam zaten anlamayacak vaktimi boşa harcayamam.
insanlar, az bilgisi olduğu konuda inanılmaz tabusal yaklaşıyor. fikirleri yanlış ise, asla kabul etmiyorlar. bu yüzden uğraşmıyorum. "he hacım öyle valla." aramızı bozmuyorum. napim
İktisatçıyım, bir forumda adamın birine çok yanlış yazdığı şeyle ilgili tamamen bilimsel verilere dayalı bir cevap verdim. Verdiğim cevap tartışmaya, eğip bükmeye müsait değil. Kesin ve net olarak kabul görmüş bilimsel şeylerden oluşuyordu. ''Saçmalıyorsun'' ile başlayan, en ufak bilgi kırıntısı içermeyen bir cevap aldım. Artık kesinlikle muhattap olmuyorum. Bu kafadaki adamlara neyi nasıl anlatmak gerektiğini bulana kadar da olacağımı sanmıyorum.
Cehalet derken konuyu bilmemek kısmından bakmıştım ilk ve "N'olcak, ben herşeyi biliyor muyum da yargılayayım milleti" demiştim. At gözlüklü olmaya da çok söyleyebileceğim bir şey yok, yine en fazla "Ben sanki çok mu geniş görüyorum" derim. Bunun dışında tavrım genelde konuşmama yönünde olur, pek de korunmam. Nasıl bir cehaletten nasıl bir esin kaynağı çıkacağı belli olmayabilir. Ben bir şekil kendimi kurtarırım diye umarım.