edit: ikimiz de erkeğiz.
İnsanlar göttür. Eğer birine birşeye değer vermek istiyorsan ya evcil hayvan al yada bitki besle
ben yardım edeceksem birine, ki genelde de elimden geleni ardıma koymamaya gayret gösteriyorum, karşıdan gelecek olası bir minneti bile hesap dışı düşünerek hareket ediyorum.
böylece gerçekten içinden ne geliyorsa yapıyorsun. sonrasında da olabilecek böyle durumlar sinirini bozmuyor. o yaptığın iyilik de illa bir yerlerde yerini bulmuştur, için rahat olsun.
karman güzel olsun.
mottom : iyilik yap at denize.
eğer bi karşılık bekleyerek yapıyorsan bi anlamı olmuyor zaten. (karşılıktan kasıt bir sıcak gülümseme bile olabilir bu arada.)
sen bunu ona yapılmış bır ıyılık gibi degıl, senın yaptıgın bır ıyılık olarak goreceksın. aslında bunu da gormesen en guzelı fakat ınsanız bu her zaman mumkun olmuyor ve kahraman sayıyoruz kendımızı. karsılık alamazsak da kurban.
şöyle yapsan, alan taraf veren taraf var ya. sen veren tarafsın bazen olur böyle bızden cıkar gerı donmez ya da bızden cıkanı ıtıbarsızlastırır karsıdakı bazen. ama bununla dertlenmek yerıne demek ki benim bu emegi vermem gerekiyordu diye bak. yani senın hanene yazılacak bir +1 idi onun hanesine değil. yaptıgın yardım seni büyütür önce cunku.
beklentilerini dusuk tut.