Ben çok yapıyorum ve bu yüzden de başım beladan kurtulmuyor. nasıl olcak bu iş.
Alayının amk ne iyiliği mi diyorsunuz yoksa seçmece mi takılıyorsunuz.
bu kadar nankör olmayı ne zaman öğrendik? ya da iyilik yapmak harbiden salakça mı?
nedir sizde durumlar?
Ben de yapıyorum ama:
1) Kendimi birinci sırada tutuyorum, bana zarar getirecek bir şeyi iyilik diye yapmam
2) İyiliğime karşılık beklemiyorum, unutuyorum yani.
Yatip kalkip kendime kufrediyorum son birkac aydir.
Butun namussuzlar da sozlesmis gibi ust uste karsima cikip sikti belami.
Ne verdigim paralar geri geldi, ne de manevi anlamda karsilik alabildim emeklerime.
Karakter olarak yardimsever biriyse kisi. Oyle biri degilmis gibi yapmasi da zor.
Naapicaz bilmiyorum hemsire.
tanışıyorum
yapıyorum.
değişemiyorum.
yalnız kalıyorum.
tanışıyorum
yapıyorum.
değişemi...
böyle bi döngü
Ben de karsimdakinin cikarci biri oldugunu uzun sure anlamam, elimden geldigince yardimci olmaya calisirim. Duruma er gec aydigimdaysa gtum gtum uzaklasiyorum.
Arkadaşlarımı az ve öz olacak şekilde seçiyorum. seçtiklerim de zaten beni kazıklamayacak insanlar. insan sarrafıyım galiba biraz, sezgilerim güçlü sanırım. bu yaşıma kadar birşey başıma gelmedi, iyilik yaptığım zaman fazlasıyla karşılığını gördüm. sadece aileden birşey geldiği zaman birşey yapamadım, o da benim kontrolümde değildi zaten.
şimdiye kadar böyle oldu ama ne olur belli olmaz bu hayatta.
iyilik yapmak salakça değil ama yaparken kendini zor duruma sokacak durumlardan kaçın. yani gidip kimseye kefil olma. eğer ki o paranın senden çıkması seni batıracaksa mesela.
Bir de insanların senin hakkında ne düşündüğünü bu kadar önemseme. yani onlara iyilik yapmazsam beni istemezler/sevmezler diye bi düşüncede olma sakın.