evet 20yaşındayım..
uniyi kasmadan uzata uzata bitirirdim ve gene unide çap yapardım
aşk hayatıma biraz daha dikkat ederdim.
kariyer olarak bir şeyi değiştirmezdim, istediğim yerdeyim.
30/e
yurtdışına kaçardım
elimdeki fırsatları tepme eşekliği yapmazdım. erasmus'a giderdim.
veya komple okulu bırakıp başka bi yol, başka bi bölüm seçerdim.
eski sevgilimle tanışmazdım.
birine saplanıp kalacağıma karşıma çıkanları denerdim. belki de denemezdim, pek bana göre değil sanırım öylesi ama hiç değilse denemeyi denerdim.
erasmus yapabilmek için daha çok çaba sarfederdim.
mutlaka 1 aydan fazla yurtdışında kalabileceğim ailemden ayrı yaşayabileceğim bir şeyler bulmaya daha inat ederdim.
1. sınıfta derslerimi daha sıkı tutardım. hazırlıkta daha iyi dil öğrenmeye çalışırdım.
sevgilimden ayrılırdım. tek olmak en iyisi.
her boş vaktimde yurtiçi-yurtdışı bir yerlere gitme şansı kovalardım. interrail yapardım misal. gezgin arkadaşlar edinirdim bolca.
spor yapardım.
daha az yerdim.
daha çok okurdum.
daha çok dinlerdim.
daha az uyurdum.
daha çok kaydederdim.
daha az kaybederdim.
daha çok gülerdim.
daha az konuşurdum.
daha çok önemserdim kendimi.
daha az önemserdim diğerlerini.
beni sürekli engelleyen aileme karşı çıkardım. dıcem ama yapabılsem zaten o zaman yaparmışım. bocek olmaktan kurtulurdum belki.
icemint herşeyi yazmış aslında eklemek istediğim tek şey , yapamam edemem deme birileri birşey yapabiliyorsa sen de yapabilirsin. cürret edenlerin kazandığı bir dünyada yaşıyoruz. ilk işim satış müdürlüğüydü ve kibrit bile satmamıştım. iş görüşmesinde teklif edilen işi beğenmedim tam kalkıyordum masadan patron biraz şaka biraz ciddi " gel seni satış müdürü yapalım " dedi.tamam dedim oturdum . o da "ben insanı gözünden anlarım" dedi ve işi bana verdi 21 yaşındaydım.
fırsatları iyi değerlendir derim .
yeni şeylere hep evet derdim. çünkü reddedilme ve başaramama korkusu hayatın en büyük engellerinden. klişe bir örnek olacak ama hayatın geri kalanına da uyarlayabilirsin bunu: hoşuna giden birini görürsen git konuş. dünyadaki en salak insan konumuna düşecek (bundan korkuyor) olsan bile konuş. çünkü kötü tecrübeleri ileride çok eğlenceli hatırlayacaksın. çok şey öğreneceksin onlardan, farkında olmadan. ki bazen de beklemediğin kadar iyi şeyler yaşayacaksın. kilit nokta bu, yaşa! iyi ya da kötü ne kadar çok şey yaşarsan, ne kadar çok yer görürsen, ne kadar çok kişiyi tanırsan o kadar dolu olacak hayatın. o kadar büyük bir yaşamın olacak.
ve merakını da asla kaybetme. yeni sorular yeni yollar açacak sana. korkmadan hepsine gir, her şeyi dene. uyuşturucu hariç ama dfgdfg yani onu da illa denemek istiyorsan 60 yaşından sonra dene. (ot çok gereksiz, amelelik resmen)
iş hayatını, geleceğini düşün. sigortandan emeklilik yaşına kadar her şeyi hesap et. hayatının merkezine oturt demiyorum ama hazırlıklı ol bu konularda.
spor yap, sağlığına dikkat et. sadece göbeğin ya da selülitlerin için değil ama. sağlıklı yaşamak en çok da sağlıklı bir kafa için önemli. zeka, bakmazsan gidici/azalıcı bir şey. dikkat et buna.
çevrenin/ailenin/toplumun kurallarını siktir et. bunun için karşılacağın baskıdan korkma. unutma ucube olarak görünsen bile bir gün insanlara, iki gün sonra anormal, bir hafta sonra değişik, bir ay sonra da pozitif anlamda çok farklı geleceksin. kalıplara saplanma, isteklerini önemse ve yaşamaktan asla korkma! ismini de bora yap. gerisi gelir zaten fkdjgh
onunla sevgili olup 4 yılımı çöpe atmazdım
sevgilimle evlenir onunla eve cikardim. uni bitince zaten evlendik, bosu bosuna uzak kaldik birbirimizden. bir de bolumumu degistirirdim. cunku sonra zaten ikinci diploma yaptim ilk okudugum bolumun boktan oldugunu anladiktan sonra.
Her yaz work and travel'a giderdim misal. Bir kere gittim ama gittikten sonra keske hazirliktan itibaren her sene gitseydim dedim kendi kendime. Üniversitenin kültürel aktivitelerinde daha çok yer alirdim. Erasmus'a kesin giderdim. Bir de iş konusunda daha atak olurdum. Tüm okul hayati boyunca yatilir mi ya? Kafama sicayim.
Toronto'ya daha erken gelirdim.
okula daha çok özen gösterir, okul dışında da mesleki anlamda bilgimi artırmaya çalışırdım.
düzenli bir spora başlardım.
yurtdışı olayını abarttığım için o konuda değiştirmek isteyeceğim bir şey yok. ama diğer arkadaşlara katılıyorum.
3. bir dil öğrenmeye kasardım.
erasmus yaptım, staj yaptım, okulu uzattım, gezdim tozdum, kariyerle ilgili yapacak bir şeyim daha kalmadığı için aklıma sadece şu geliyor: daha çok sevişirdim sanırım.
herkes söylemiş olum aklını başına devşir ve dil öğren canavar gibi. genel kültürün olsun. bir ensturman çalmayı öğren hatta. boş boş geçiyor zamanın. spor yap. düzenli beslen. üniversitenin seminerlerini kovala. alabildiğin kadar sertifika al. hobi edin (mesela ok at, ata bin, fotoğraf çek) sonra 25-30 yaşlarına gelince aklıma sıçayım deme. sevgili muhabbeti şart değil. bu aktiviteleri yaparsan illa çıkar karşına. alkol, sigara ve uyuşturucudan uzak dur. ayrıca siyasete falan da bulaşma. boş işler. couchsurfing falan bir yerlerden yabancılar bul ve misafir et. çevren gelişsin.
daha sosyal olurdum, daha çok insan tanımaya çalışırdım. insanları tanımıyorum çünkü. iyi dediğim insanlar kötü, kötü dediklerim iyi çıkıyor. bu çok kötü bir durum. anne olsam çocuğuma sürekli bunu öğütlerdim, 'insanları tanı' derdim ona.
icemint +1
+ yurtdışına nasıl kapağı atabilirim planlardım.
gelecekte kariyer planın varsa ücret talep etmeden bir iş bul. boş zamanlarını işte geçir. 5 sene sonra benim gibi yaşıtlarının 2 katı maaşla çalış.
Uni 2. Sinifim. Hmmm.
Aynen yasardim. Hicbir animi degistirmem. Gayet guzel bir yildi.
0 karb beslenirdim.