ülkemizde eğitimle gelen bir kibir var insanlarda. en ufak bir kasıtsız retorik bulanıklığında veya anlam karmaşında tersleniyor, atarlanıyorlar. eğitimsiz insanlarda da standart donanım bir kabalık, kofti mahalle delikanlılığı mevcut toplumda. sizce toplumun bu kadar fevrileşmesinde veya diğer insanlara tahammülsüz konuma gelmesindeki faktör nedir?




 

ukalalık eğitimli insanlarda değil "eğitimli" gözüyle bakılan "yarı okumuş" insanlardan kaynaklanıyor. gerçekten eğitimli donanımlı bir kaç kişi tanıyorum onlar da gayet mütevazi insanlar.

belki bölgeden bölgeye değişen bir özellik ama anadolu'da ya da anadoludan gelmiş pek çok eğitimsiz insanın nazik olduğunu görüyorum. ama belli başlı bölgelerden gelen insanların saygısızlığı ve kabalığı kültür edinmesi toplumun diğer kesimlerini de bozuyor, bu sefer ezilmemek için herkes kabalaşmaya başlıyor.

hatersgonnahate

Cehaletin övülmesi durumu bence. Cehalet mutluluktur anlayaşından insanların kafalarını kuma gömmesi.

karpuz secen algida secici

hatersgonnahate +1

bana oyle geliyor ki;

okumak insana bilmedigiyle yuzlesme firsati veriyor, bilmediginin farkinda olan insan da kibirden kurtuluyor, fakat bildiklerini hava atmak icin baskalarina gostermeye merakli insanlar da var. boyle insanlarin da karakteri oturmamis. her durumda kisi kendiyle barisiksa, bildigiyle/bilmedigiyle kendini kabul edebiliyorsa kimseyi kucumsemiyor. okumayla ya da okumamayla dogrudan alakasi yok yani.

idexo

Üniversitede tıp fakültesinin dekanıyla çalışıyodum adam dekan olana kadar ne yollardan geçmiş her gördüğünde selam arkadaş diye neşeli bi şekilde hitap edip selam verirdi, muhabbet ederdi, Erzurumluydu. Şimdi çalıştığım kurumda hakimlerle çalışıyoruz. Hakim olmak bir lisans bir sınavdan ibaret ama bu kadar kaba, kibirli insan topluluğunu hayatımda görmedim, farklı şehirlerde yetişmiş ve okumuşlar. Mizaç meselesi bence.

bana da mi lolo

eğitimli gibi görünenlerinki görgüsüzlük, okumamış olanlarınki kendini baskın hissettirme ihtiyacı.
temeldeyse hoşgörüsüzlük ve hazımsızlık.

nax

tahsil cehaleti alır eşeklik baki kalır.
eline verilen yetki gibi şeylerle de ilgili. mevzubahis insanken keskin çizgilerle sınırlanmış bir kategori çerçevesi çizmek zor belki ama büyüme ve yaşama ortamı önemli:
- kentte büyümüş/taşra kırsalla bağı hiç olmamış tahsilli kişi: ya o "eğitimle gelen kibr"in zerresine sahip olmuyor ya da y.k.karasosmanoğlu-yaban sendromunun bir türevini dışavuruyor.
- kırsalda büyümüş tahsilli kişi: düşündüm bi kötülüğünü bulamadım.
- kentte büyümüş/taşra kırsalla bağı olmamış tahsilsiz ya da ortalama düzeyde (lise ya da lisans mezunu) kişi: sonradan görme, apaçi, kezban falan diye isimlendirdiğimiz güruh.
- kırsalda büyümüş tahsilsiz kişi: yeşilçamda tasvirleri bol olan saf iyi niyetli anadolu insanı veya bazıları da köylü kurnazı. artık köyler bile kentleştiği için pek rastlanmaz.

dafaiss
1

mobil görünümden çık