50-50. Uzun yol otobüslerinde kafa dinlemek istiyorum ama bazen de yolda yanımdaki biri neşeli gibi ise onunla konuşmak da istiyorum. Teyzelerle konuşmak istiyorum mesela, onların da anlatacağı çok şey oluyor. Böyle böyle ucundan birçok insanın hayatına girmeyi seviyorum. Uzun yolda kabus gibi oluyor ve sabaha kadar uyutmayanlar oluyor, onun dışında biri laf açarsa konuşurum ben. En azından otobüsten inerken yanımdakine, kasada arkamda bekleyene ve kasiyere "İyi günler" derim. Bankada arkamdakine bekletmesem bile "Beklettiysem kusura bakmayın" derim. Ama ki uykum varken biri bir şey söylerse terslerim. Hatta, üstelerse ısırabilirim.
Burada iletişim kurmak hoşunuza gidiyor da dılarıda neden gitmiyor anlamış dğilim.senin özelinde söylemiyorum kusura bakma ama yeni nesil sırf bu yüzden çalıştığı işten hep mutsuz.konuşmak iletişim kurmak sadece sanal ortamda ilerliyor.
Sorunun cevabına gelecek olursam çok insan var sürekli her ortamda konuşmak isteyen.geneli de yaşlı seni oğluyla kızıyla kıyaslamak kendininkini anlatmak istiyorlar.
Konuşmak istemediğinde evet hıhı gibi kısa şeyler kullan devam etmezler.
kulaklık takmak en iyisi. baktım yanımdaki muhabbet istiyor, hiçbir şey çalmasa da kulaklıkları takıveriyorum kaçmak için.
sapkasıza katılıyorum. herkes yalnızlıktan şikayetçi ama yanına oturan birisiyle konuşmak saçma geliyor yeni nesile özellikle.
eğer giyimi ve tavrı anormal değilse konusurum ben. minibüs olsun, bankamatik kuyruğu olsun, ne olursa olsun. bazen ortak noktalar çıkabiliyor.
şapkasız çıkmam abi, buranın yine bir amacı var. soru sorulur cevap verirsin, sen sorarsın o verir, diyalog olur falan. otobüste, markette neyin muhabbeti bu? hı hı demek işe yaramıyor. ayrıca burada istersen muhabbeti kesebilirsin, o tip yerlerde olmuyor.
kaçmak yerine rahat bırakır mısınız rahatsız oluyorum demek susturur.
hiç sekmez, silme kalabalık olsa da gelir beni bulur o konuşkan tipler. ben şikayetçi değilim ama, kafam başka bir şeyle meşgul değilse konuşurum.
bir de burada sevdiğin, tanıdık tipler olur konuşursun, diğer ortamda seçemiyorsun. bir de ben kırıcı olamıyorum, karşımdaki ne zaman azad ederse o zaman kurtulabiliyorum :))
kafam başka bir işteyse gelipte sohbete başlarsa biri işime bakarım hiç yokmuş gibi. biz yapsak aynı şeyi küfür yeriz.
hayır kimseyle konuşma ihtiyacı hissetmiyorum. ama arada bir şey sormak istediğim oluyor. o zaman da kısa kesiyorum genelde.
spontane boş konuşma açan biriyse kısa cevaplar verip ve pencereden dışarıyı izliyorum ya da elimdeki başka bir şeyler uğraşmaya başlıyorum (telefon, kitap).
daha da muhabbet etmeye devam eden olursa şu an meşgulüm ayarında cevaplar veriyorum.
ama bazen çok ilginç konulardan bahseden, ilginç insanlar muhabbet açıyor, onlarla konuşmak hoşuma gidiyor.
rock n roll açıkcası konultukları konuya bağlı.tabiki rahatsız edici derecedeyse sıkıntı verir.ama örneğin otobüs beklerken otobüsün çok da sık geçmediğinden bahsediyorsa çok da sıkıntı değil.ben burada sürekli yazan bir arkadaşın dışarıda hiç arkadaşı olmamasına şahit olmuştum.
Tabi herkesin kendi kararıdır ama ben mutlu oluyorum böyle konuşanlarla iletişim kurunca. ( belki de işim gereği )
Ben de kırıcı olamıyorum da öyle düşünmeyebilirsin. Ben o konuşmalardan ne kadar çok şey öğrendim ve ne kadar aydınlatıcı oldu. Mercimek pate gibi pilav yerine geçebilecek protein çılgını bir besin öğrendim ve kendime göre uyarladım. Ya da başka birinin oğlunun, kızının ilişkisi benim kendi ilişkim hakkında çok kafamda kurcaladığım bir yerin cevabını verdi. Başka biri ile konuşurken bir öğrenciye staj buldum. Bir hemşire ile konuşurken liselerin çevresinde ne kadar çok uyuşturucu satıldığını öğrendim ve bu da çevremdeki bazı anne-babalara yardımcı oldu. Aynı şekilde sen de onlara bir şey verebiliyorsun.
arkadaşımsa bika kelam ederim ama tanımadığım biriyle konuşmamayı tercih ederim hatta benle konuşmamasınıda isterim. Yolda Müzik dinlerim ben hoşuma giden bu.
Bu arada bu sadece turklere özel de değil bence.ingiltere de yaşlı teyzemiz 15 dk tuttu beni böyle bir pub ın önünde. :))
yanımdaki teyze, memleket nere den girdi, izlediği dizilere kadar anlattı :)))
yok o kadar konuşmam biraz konuya bağlı+1
birisi yer yön sorarsa bende biliyorsam ayrıntılı anlatırım ki madur olmasın eleman,
Ama genelde ilgi çekici falan olmaz konular memleket vb konular.
Daha dur kendi çocuklarıyla senin aranda kıyaslama yapacak.bana hep öle yapıyorlar.
-ne iş yapıyorsun
-elektrik mühendisiyim
-bizim damat da miyendiz.
kulaklıklarımı hiçbi zaman çıkarmam kulağımdan duymuyo gbi yaparım. gerekirse güneş gözlüğü de takar görmemiş gbi yaparım. bunlar kesmezse elime telefonu alır bişeyle uğrasıyo gbi yaparım. hala olucak gbi değilse tokatlarım (ki o kadar zoruna rastlamadım şimdilik)
yaşlı değilse karşı cinse asılıyor... aynı cinsse akran yaşlarda ise eşcinsel ya da psikolojik rahatsızlıkları var ya da dolandırıcı (hepsi de denk geldi defalarca). İyi niyet yok bu işte kısaca yine de gereksiz muhabbetleri sevmediğimden otobüste falan uyurum müzik dinlerim. parkta bankada vs de ise he he deyip geçerim.
Farklı hayatlar beni her zaman cezbetmiştir. Konuşmaktan ziyade dinlemeyi çok severim. Canımın çok sıkıldığı bir gün, yeni taşındığım bir ilin varoşlarına dalıp bahçede oturan teyzelere derdimi anlatmıştım ve bana ikramlarda bulunmuşlardı, derdime çare olmuşlardı. Bir kere de şehirler arası otobüste "telefon"la tanıştığı sevgilisi ile ilk buluşmasına giden 52 yaşındaki bir kadının gittiği şehirde sevgilisi tarafından ekilip geri dönmesi hususunu dinlemiştim. Ya da Hollandada yaşayan bir türk kadınının aşık olduğu adam için antalyaya gitmesi, ama adamın evli çıkıp kadını dövmesi üzerine gözündeki morluğu yanımda kapatmaya çalışmasına şahit olmuşluğum var.
Mahalledeki tek gözü kör dilenci çocuğun marketten isstediklerini alıp oturup onunla sohbet etmişliğim var.
Yunanistanda bir balıkçı ile deniz kenarında oturup akdeniz insanları üzerine sohbet etmişliğim var.
Feribotta yaşlı bir amcanın yüzerek karşıdaki ülkeye geçme hevesini dinlemişliğim var.
Moğol birinden evlilik ritüellerini dinlemişliğim var.
Ve bana hayatını nasıl geçirmek istersin deseler, sanırım seyahat edip insanları dinleyerek derim.
insanlar sokağa çıktığında öyle ya da böyle iletişim kurar, kurabilir. önlem almak istiyorsan cenin pozisyonuna geçip yatakta kendini gizleyebilirsin. sokağa çıktığın andan itibaren şu ya da bu sebeplerle konuşuyor insanlar.
ben konuşma ihtiyacı hissetmiyorum, konuşmayı da pek sevmiyorum ama bu "nassın yeğenim"den başlayıp öğretmenlerin çok para kazanıyor olmasından, marmaray'dan falan söz eden çılgın dayılar eğlenceli oluyor. zaten senin konuşmana fırsat vermiyorlar ki, "hı hı hı" diye dinleyip, ilgileniyormuş gibi görünmek adına birkaç saçma soru sıkıştırıp geçiyorum.
uzun yolda falan şansıma yanıma oturan herkes genç oluyor da hiç öyle memleket muhabbetine girmiyor. o cidden sinir bozucu, 5-6 saat en az, kaçamıyorsun da.
uzun yolculuklarda çok bunaltan insanlar, özellikle teyzelere denk gelirsem uyuyor numarası yapıyorum ama haricinde iletişim kurmaya çalışan biri olduğunda çok mutlu oluyorum ben. kendim biriyle sohbet başlatmam, bunun için fazla utangaç ve mesafeliyim sanırım ama benle iletişime geçen insanlara olabildiğince güleryüzlü davranmaya çalışıyorum. Çok kaba çünkü insanlar.. Çarpıp özür dilemeyenler, ufak da olsa iyiliğe teşekkürü çok görenler, göz gkze geldiğinde anlamsızca göz devirenler.. Çok üzülüyorum böylelerine denk gelince, azıcık nezaket kimseyi öldürmez halbuki. O yüzden böyle iletişime açık insanları görmek mutlu ediyor beni, o an dinlemek istemesem bile dinliyorum. Varsın öyle olsunlar tamamen kendilerini kapatacaklarına, boş ver:)
asık suratlı bir şekilde duruyorum,iletişime geçmek istemiyorsam.ruh halime göre kaba davranabilirim.