7 ay önce falan 3 yıllık ilişkim bitti. sancılı bir atlatma süreci yaşadım. beni öküz gibi seven adam benden nasıl bu kadar nefret etti buhranına düştüm. inanılmaz hissiz olduğum hiç bir şekilde yemek yiyemediğim yaşayamadığım bir dönemden geçtim. 10 kilo verdim. ki şuan da gayet memnunum esasen bu durumdan. neyse efendim sonra bu ara inanılmz bir gece hayatına düşüp one night stand olayına başladım.
normalde hissiz hiç bir şey yapamazken öpüşemez bakışamazken bu ara hiç tanımadığım adını bilmediğim adımı söylemediğim ya da adımı uydurduğum adamlarla birlikte oluyorum. sonrasında hiç bir şekilde irtibat kurmak istemiyorum. her birine saçma sapan başka bir şey uyduruyorum. başka başka hayatlar uyduruyorum.
ruhumu bulamıyorum
ruhsuz hissiz bedensel paylaşımlar yaşıyorum. hiç bir şey düşünmüyorum. ertesi gün de hiç bir şey hissetmiyorum. ilk zamanlar o 7 ay önce ayrıldığım adamı hayal ediyordum. sonra o da bitti. artık sıfır. tamamen ruhsuz ve duygusuz.
daha ne kadar böyle devam edicek bilmiyorum. şuan bundan mutsuz değilim. sadece eğlence kafasında dalgama bakıyorum. ama mutlu da değilim. hissizim. bu hissizlik ilerde beni üzücek mi bilmiyorum. sanki aşırı şekilde ağrı kesici içmişim de uyuşmuşum aslında canımı çok acıtacak şeyler yapıyormuşum da ilerde acısı çıkcakmış gibi.
insanlarla iletişim kurmayı çok gereksiz buluyorum. kendimle ilgili paylaşımlardan kaçınıyorum. büyük ihtimalle bu yüzden tanıştığım insanlara kendim yerine hayali bir karakter uyduruyorum. az konuşup bol içki içip yatıp ertesi sabah kalkıp gidiyorum.
sorum ne bilmiyorum. ama bir şeyler duymak istiyorum. bu durumda bir dönem geçirmiş olan var mı? bunun sonu ne nereye varıcam merak ediyorum.
herkese sevgiler iyi geceler.
valla seni ne rahatlatıyorsa öyle yapta hastalıklara dikkat et bence, sonucta ileride ''acısı cıkacak olursa'' en kötü bu şekilde çıkabilir, tabii dediğin kadar çok kişiyle beraber oluyorsan.
dikkat etmek lazım :/
ben sizin gibileri anlamıyorum valla, hikaye anlatıyomuşsunuz gibime geliyo açıkçası. ben 10 kilo verdiren, hayatımı dağıtan bir ilişkinin ardından iki sene boyunca bırak aşık olduğum kızı, onun yaş grubundaki insanlara bile yaklaşamadım. yakın bi arkadaşım dışında kimse giremiyodu hayatıma.
her akşam başkasıyla sevişip ruhsuzum, hissizim geyiği yapmak garip geliyo o yüzden. gayet de bi şeyler hissediliyor, bi "his" var ki eyleme geçiliyor. bedenin ruhsuz salınımını pek görmemişsiniz gibi.
özelden yazıcaktım ama belki benzer durumda olan vardır... aynı dönemi geçirdim. 5 senelik ilişkim bittikten sonra her şey boş gelmeye başladı. sürekli yeni adam, yeni yer... kiliğimi değiştirmiyordum gerçi ama kafayı kırmıştım baya. umrumda değildi yatmışız kalkmışız vs. sokaktan adam çevirsem, garip olmazmış gibi geliyordu. üzülemiyordum, pişman olamıyordum. his yoktu. benimki 2 sene filan sürdü. sonrasında nihayet takıldığım bi adama karşı bi şeyler hissettim. tamam canım yandı kabul. çok aşık oldum, o ilişki istemedi falan filan ama nihayet bi şeyler hissedebildim. o hoşlanma ve üzüntü, önceki boşluğu yenmemi sağladı. güzelce acımı çektim. geçmiş muhasebesi de yapmadım. o hissiz dönemin golünü sonradan yemedim yani. olan oldu. önümüzdeki maçlara bakıcaz dedim.
şu anda tabii ki özlediğim bazı şeyler var ama uzundur bu kadar iyi olmamıştım.
neyi yaşaman/tüketmen gerekiyorsa; yap. gerekirse, acısını da çek.
bunun sonu kendini tanımaya varıyor. hepsi bir yolculuk. insanlar, olaylar, dönemler... tadını çıkart hepsinin. dibe vurmanın bile!
ya HIV pozitif olursun,
ya Cervix kanseri olursun,
ya alkolik olursun,
ya toksikoman olursun,
ya hepatit B olursun,
ya da antidepresanlara abone olursun
özet: pişman olursun
Ya arkadaş istediğinle yat kalk da hakkaten şu "ruhsuzluğun salınımı" vs geyikleriniz yetti be. Hayatta gerçekten hiç mi acı görmediniz? İçinizden geçen bir şeyleri yapmak için, birileriyle yatıp kalkmak için boktan bahaneler uydurmayın. Canınız ne istiyosa onu yapın ama bunu yaparken "3 yllk ilişkm bitti boşluktym :/"ın arkasına sığınılması gerçekten berbat. Bi yandan gönlünce yaşarken diğer yanadn "acaba mutsz olr mymm"un hesabını yapıyorsan zaten yaşadığını söylediğin bütün eğlence yalandır. Sana tavsiyem, adamları gerçekten beğenene kadar "adımı bile uyduruyorum" diyip, beğendiğin bi adam karşına çıktığında tüm iki yüzlülüğünle kapağı atmaya çalışmaman. Bu söylediğim doğrudan şahsına değil elbette. Sadece gözlemler sonucu bir ufak tavsiye. Bi de bin bir türlü hastalık var amk. Kolay gelsin.
Benzer bir durumu ben de yasadim. 2 yil kadar once ilginc bir tesadufle tanistigimiz bir kiz arkadasım olmustu. Bir sure mutlu birlikteliktan sonra gecmisten gelen asamadigi problemler nedeniyle gitmek ayrılmak zorunda kaldik. Ondan sonra hayatımı tamamen degistirdim. İşimden ayrılarak sahip oldugum ne varsa satip dunya turuna cıkmıstım. Yollarda farklı insanlarla tanıstım, farklı hayat hikayeleri dinledim ve sacmasapan tek gecelik iliskilerin icerisinde buldum kendimi. İçimde bir yerlerde hala onu sevdigimi hissediyordum ama onunla yasamak zorunda olduklarımıza karsı hep bir ofke vardi icimde, dinmek bilmedi. Farklı tenlerde onun kokusunu aratti bana hep. Kendimi igrenc hissettim her ilişkinin ardindan. Senin durumunun sonu ne olacak bilmiyorum ama ben soyle yaptim. %100 olecegimi dusundugum bir maceranin pesine takıldım. 9 ay boyunca ordan oraya amacsizca dolastiktan sonra Tayland'da tanistigim bir dagci ile Everest'e tirmanmaya karar verdim. Bunun ugrunda tum parami harcadim. Tirmanis 3 ay surdu ve her gun icin ayrı bir vidyo hazırladım burdan kurtulamazsam aileme beni anlayacaklari bir hatıra kalsın diye. Defalarca olumden dondum, zirve tirmanisi sonrasinda yetersiz oksijen ve soguk nedeniyle ayak parmaklarım donma belirtisi gosterdi, sonrasinda basinc odasi tedavisi gordum bir sekilde duzeldiler. Ama bana geriye onlarca macera ve bir cok insanın cesaret edemedigi bir yoldan yurume firsatini gerceklestirmis oldum. Onu unuttum mu? Hayır onu halen deliler gibi seviyorum, yalnizca gecen zamanda yasadıklarım aslında bir insanın daha ne kadar acıya tahammul edebilecegini kanıtlamıs oldu.
Umarim sen de bir an once karanligindan kurtulursun.
anlayabiliyorum. açıkçası bu ruh halinin veya umursamazlığının 2 sebebi var, biri 3 senedir yaşamaya alıştığın düzenden ve hayattan kurtulunca ne yapıcağını cidden bilemeyebiliyor insan. ne bileyim o 3 sene içinde sevgilin olduğu bilinciyle ister istemez kontrollü yaşıyorsun. diğeri de gerçekten karakter olarak değişmiş olman. ben de 16-20 arası baya liseli aşık modunda takılıyordum, 1-2 kişi için o olmazsa yaşayamam kafasına bile girmiştim. ama sonrasında bir şeylerin senin sandığın gibi değerli olmadığını görüyorsun. sonrasında da daha serbest ve rahat yaşamaya başlıyorsun.
o yüzden ne olcak nereye kadar böyle gidicem diye düşünme. mutlu olduğun şeyi yapmaya devam et. kendini böyle hissediyosan böyle yaşa. zamana bırak.
hangi barlara takılıyorsun:)
ya kusura bakma ama kendim dahil herkesi içine alarak söylüyorum terk edilmek, aşk acısı çekmek, hayatı sorgulamak one night stand'ın veya kendini dağıtmanın bahanesi değildir. benim gördüğüm baskı altında, dar bir çevrede yetişenler daha çok bu eğilimdeler. üzerine alınma, dediğim gibi kendim dahil etrafımda gözlemlediğim bu. dolayısı ile benzer bir dönem geçirmiş birisi olarak sorunun ayrılmak değil maalesef daha derinlerde...