Ben 23 yasindayim, 24 sayilirim hatta. Hayatta hepimizin hayalleri vardir ya, benim de yasamak ve gerceklestirmeyi cok istedigim bazi seyler var. Fakat imkanlarim yetmiyor. Bir 28, 30 olsam ancak ufak ufak gerceklestirebilirim, buna da yasadigim kultur ve aile ortami izin vermezdi zaten. Hayallerim icin ozgur degilim.
Cok sevdigim bir sevgilim var. Onunla evlilik hazirliklarindayiz. Ondan yana bir kuskum yok ama evlendikten sonra benim bu hayalleri unutmam gerekecek. Ne yapi olarak o benim gibi istekli biri, ne de evlendikten sonra firsatimiz olsun da yapalim. O benden de yasca buyuk, benim bu hayallerimi de cocukca ayrica gereksiz goruyor. Istemedigini soyledi bana da.
Bugun cok huzunlendim. Icimde yine o cosku artiyor, yapmak istiyorum. Ama imkanim yok. Ileriki yillarda da olmayacak gorunuse gore. Donem donem vuruyor beni, hadi yapayim diyorum. Param olsa beklemeyecegim belki de.
Cok kararsizim. Ileride bu yuzden mutsuz olur muyum? Esimi mutsuz eder miyim? Hayal kirikligiyla unutuyorum bazen, sonra yine canlaniyor. Dusununce heyecanlaniyorum, mutlu oluyorum. Bazen bir muzik bile o duyguyu tetikliyor.
Onerilerinize acigim.

Ozet: "Biseyi yapmayi cok istiyorum ama sevgilim cocukca buluyor. Onerileriniz neler?"
Hacji, napmak istedigini soylersen belki daha mantikli cevaplar/oneriler bulabilirsin. Zaten silecekmissin sorunu.


Edip etmemen senin karakterinle alakalı.
Bir karar verip arkasında durman gerek, ya hayallerini yaşamaktan vazgeçip evleneceksin ve bir daha o konuyu hiç açmayacaksın / düşünmeyeceksin (en azından eşine bu konuda hiç bir baskıda bulunmayacaksın) ya da evlenmeyi erteleyip / hatta hayallerin senin için evlenmekten / sevdiğin kızdan daha önemli hayallerinin peşinden koşacaksın.


Yuksek lisans egitimimi yurtdisinda yapmakla baslayarak birkac ay-bir yillik uzakdogu seyahatine kadar bir suru sey.


Ben kadin tarafiyim.


yurt dışı özgürlük beklentin varsa elbette tek başına daha kolay, yurt dışı görevi olan öğretmenler oluyor bazen tek olduklarında hayat onlara güzel.
erkek arkadaşınız sizi bu konuda desteklemiyorsa her zaman içinizde ukte kalacak bir şey bu.
beraber bir şey yapmayı düşündünüz mü? bunlari oturup konusmayi. yüksek lisansı anlıyorum fakat 1 sene uzak doğu seyahati demişsiniz o biraz tatil amaçlı ise erkek arkadaşınızın düşüncesine de bağlı. masraflı bir şey, eh evlilik de masrafli o nedenli bu denli uzun bir seyahate sicak bakmamasini pek sorgulamam. belki o da ileride, finansal acidan daha iyi bir konuma geldiginde dusunecektir.
evlenme veya devam et cevabını buradaki kimse sağlıklı veremez.
bu yüzden mutsuz olur muyum diye sormuşsunuz, evet olabilirsiniz.
esimi mutsuz eder miyim? diye sormussunuz, edebilirsiniz.
iki tarafı da iyice tartın ve ona göre kararınızı verin. tekrar altını çizmek isterim, belki mantikli, makul bir sekilde anlatirsaniz potansiyel esiniz de sicak bakabilir bunlara.


"Onu mutsuz eder miyim" diye soracağına "O beni mutlu eder mi" diye sormalısın bence.
Yani hayallerini bilmiyorum ama tek bildiğim seni seven bir insanın hayallerini desteklemesi gerektiği.
Biraz daha kararlı ol ona hayallerini anlatırken, seni ne kadar mutlu ettiğini görsün. Gene de çocukça ve gereksiz bulursa ve sen bu durumu kabul edersen, o zaman hayallerini unutmaya çalış.
Haa bana sorsan ben hayallerimin peşinden giderim, hatta koşarım dört nala..


Nasil bir hayal ki? Evlenecegin kisi senin bu kadar istedigin bir seyi gereksiz goruyorsa bu tabii ki insani cok mutlu edecek bir sey degil. Yasadigim kultur-aile vs demissin. Seni kisitlayan bunlar degil, bizzat sensin. Cevrenin -hayalin her neyse- buna karsi cikacagini dusundugun icin kendini kisitliyorsun. Yani bosuna baskasini suclama derim.
Not: Bunlar hic cocukca hayaller degil, hatta cidden guzel, tecrube edilesi seyler.


Benimle ayni dusunmuyor. Aramizda yask farki var ve o yerlesik bir ise sahip, ailesinden uzaklasmak istemiyor.


yaparsan ayrılacak mı?


Yaparsam evlenme dusuncesini uzaklastirir herhalde.


cınım sen bırak o sevgiliyi hayallerini engelleyen insandan hayır gelmez. yalnız daha mutlu olursun en azından hayallerini gerçekleştirirsin.
ilerde pişman olursun hem kendini mutsuz edersin hem onu.


2. bir hayatın yok, pişmanlıklarla dolu bir ömür nasıl geçebilirki, hayallerini kovala.


Bence oyunbozanlık etme, evlen. Sonra beraber yaparsınız.


mutluysan mutluyumdur demiyorsa bir erkek durma uzaklaş.
en büyük mutluluk evlenmek değildir-allah doğru insan olup olammasıyla işaretler gönderir iyi değerlendir.


Ilerde icinde kaldiginda cook daha mutsuz olursun. Onun yuzunden yapamamak ayri, kendi sebeplerinden yapamamak ayri ayrica.
Bi de adami seviosun tamam ama sanki kafa yapilarinizda hayata bakisinizda da fark var gibi geldi bana. Evlilik ciddi is iyi dusun.


şu an maddi yetersizliklerden yapamam diyorsunuz ya, işte her şey orda bitiyor. eğer öyle bir imkanınız olsaydı gidin derdim ama zaten yapamıyorsunuz, ve orta vadede de yapacak gibi görünmüyorsunuz. dolayısıyla bu konuda lütfen eş adayınızı ve ailenizi suçlamayın. kimisi zengin doğar kimisi doğmaz :(
ayrıca eş adayınızın da bu düşüncenize olumsuz yaklaşmasının nedeni muhtemelen evlendikten sonar nasıl gideceğinizi mantıklı olarak düşünmesindendir. eşiniz çalışacağından sizinle birlikte yurtdışına öyle uzun sure için gidemez. al parayı karıcım git istediklerini yap 2-3 sene sonar gel deme ise evlilik olayına ters.
sizin oturup mantık çerçevesinde ne yapmak istiyorsunuz, bu uğurda nelerden vazgeçebilirsiniz, bu size ne kaybettirir ne kazandırır düşünmeniz lazım. ama mantık çerçevesinde. isteklerinizi kenaryı bırakıp objektif olun. bunu sizin için yapmasını 2-3 arkadaşınızdan da isteyin bakın ne kadarı tutuyor.
