8 senelik bir ilişki , son iki senesi evli geçti. ve 1 aydır ayrıyız. Adam ısrarla boşanmak istemiyor ve biliyorum ki seviyor. ama bence sevmiyor sadece alışkanlık. kısmen bu sebeplerle bitti. fakat özlüyorum... ne yapmalıyım? bekliyeyim mi? Ailemde istemiyor tabi artık adamı. boşan diyor. ayrılık sürecinde tatsızlıklar oldu? ne olacak şimdi ne yapacağım. baya bir kararsız ve gerginim.
işi o kadar matematiğe dökmeye gerek yok aslında. özlüyorsanız, o da istiyorsa yine beraber kalın. biriniz istememeye başlarsa ayrılın. bu işler böyle ya da böyle olmalı bence.
tuhaf değil mi; iki taraf da birbirini istiyor/özlüyor ama ayrılar.
ayrılın bence. insan anlık olarak geri dönse iyi olacak gibi hissediyor ama ayrılığa alışınca yaptığının doğru olduğunu anlıyor. başka bir yerlerde iyi anlaşacağınız biri olma ihtimali bile ayrılmaya değmez mi? insanların anlam veremeden birliktelikler yaşaması dünya üzerinde her yerde var mı acaba diye merak ediyorum bazen.
ayrıyken az da olsa daha mutlu hissediyorsanız gerek yok. hatta varlığı da yokluğu da birse de gerek yok :)
ve biliyorum ki seviyor + bence sevmıyor sadece alışkanlık?
bırak da o karar versın sevıp sevmedıgıne sen ne hıssedıyorsun? özlüyorsun madem cok sevıyorum da diyorsan dön tabii ki. ailenin ne dedıgıne bakmayıver.
çocuk var mı?
Şiddet yoksa, ciddi sorunlar yoksa, aldatmamissa dönüp dene.
tekrar başa dönmek çok zor.
bu kadar olaydan sonra aynı evde olduğunda bu süreç konuşulmayacak mı ? söylenenler hatırlanmayacak mı ? hele ki en ufak bir tekrarda daha da kötü olabilir mi ?
sevip sevmediğini sen anlarsın sonuçta. biten bir şeyi yeniden başlatmak ne zordur iyi bilirim..
sence sevmiyorsa ayrıl. zaten olayları aileye yansıttıysan bu kadar ayrılmasan da huzur gelmez bu işten. siz halledersiniz aranızda ama aileler unutmaz. sırf özlüyorum diye barışılmaz. tartıp biç, özlemesen onu ister miydin? istemiyorsan ayrıl. o his bir süre sonra geçecek.
bak, bana hak vereceksin, şayet o aşamaya gelirsen.
seni de geri dönüp birleşmek için sürekli bir şeyler çekiyor ama, eğer geri dönersen, döndükten birkaç ay sonra "neden ayrıldığının" ayırdına varacaksın. şu an neden ayrılık kararı aldığını göremiyorsun. bu güç isteyen bir karar. bu kararı verdin. ama bünyen zayıf düşüyor, ona ihtiyaç duyuyorsun. emin ol, birleşirsen pişman olursun. yine de tercih senin. arada çocuk varsa bence ayrılmayın, aynı evde ayrı hayatlar yaşayın. çocuğa yazık etmeyin. aynı evde ayrı hayatlar yaşama fikrini de iyi düşün derim.
Çocuk yok, aldatma yok, şiddet yok. sadece monotonlaşan bir hayat var. monotonluktan kastım tabi ki standart evlilik hayatı nasıl olur bilincindeyim. ama 30 yaşında değil de 70 yaşında iki yaşlı çift gb.yiz!!! bilmem anlatabildim mi? Her şekilde tükendi, ama alışkanlıklar var. düzeltmeye çalıştıkça o kaçtı. son 8 ayım ilişkiyi kurtarmakla geçti. ne zmn ki evi terk ettim. şimdi o kurtarmak için diretiyor. bu da bana anlamsız geliyor. ve sanırım bu hayatım daha iyi.... daha doğrusu farketmiyorum, yani varlığı ve yokluğu bir geliyor...
sadece ayrıl denilen cevaparı tiklemişsin , sanırım kendine güven sorunların var bir şeyi yapmak istiyor ama insanlardan onay bekliyor gibisin
çocuk yoksa arkana bile bakma....