24 Yaşındayım, 2.5 yıllık avukatım. Bir kaç arkadaşımla kurduğum işten kendi isteğimle ayrıldım yaklaşık 3 aydır çalışmıyorum.
7-8 yıldır tiyatro ile ilgileniyorum. Oyunculuktan ziyade yönetmenlik ile. İçimde kalmasın diye 2 yıl önce Ankara Üniversitesinin sınavlarına girmiştim. Kazandım. 2 yıldır derslere iş durumu nedeniyle devam edemesem de şu an DTCF tiyatro bölümü öğrencisiyim.
Avukatlık yapmaktan zevk almıyorum, Tiyatro her anlamıyla bütün hayatımı oluşturuyor 3-4 yıldır. Çalıştığım zaman işlerimi aksatacak şekilde tiyatroya daha önem verdim iş hayatımda bile. Şehir dışına hacize gittiğimde provayı kaçırmamak için absürt paralar harcayarak yetişmeler, işten erken çıkmalar vs.
Şu an yol ayrımında görüyorum kendimi. Tiyatro bölümüne devam edip avukatlığı bırakma düşüncesindeyim. 4 yıl tekrar okumak bölüm anlamında bana yük olarak gelmiyor aksine zevk olarak geliyor. Fakat olayın maddiyat boyutu da var. 4 yıl boyunca hukuki anlamda çalışmayıp tekrar öğrenci olacağım, yani bir şekilde "parasız" geçineceğim.
4 yıl sonra tiyatro bölümünden mezun olursam elbet sevdiğim istediğim işi yapma imkanım olacak bir garantisi olmasa da.
Ama hayatın da gerçekleri var, bir oyunculuk bölümü öğrencisi olmayarak Tiyatro Yönetmenliği veya Dramaturg veya Tiyatro Kuramı üzerine çalışan birisi olarak 28 yaşında mesleğe giriş yapacağım. Ama avukatlığa devam edersem 4 yıl içerisinde ekonomik olarak çok daha rahat bir konumda olacağım.
Sizce bazı şeyleri sil baştan yapmaya değer mi.
Hukuki anlamda bir şeyler katamıyorum olaya sadece para kazanmak olarak da bakmıyorum, Avukat olarak bir üretimimim olabileceğine inanmıyorum, ama tiyatrda farklı.
Çok kararsızım. Belki bazıları için fazla lüks istekler, bölüm bitirmiş meslek sahibi birinin sil baştan alan değiştirmek istemesi.
Sizler ne düşünüyorsunuz bu konuda.
Evet türkiye'de hukuk sistemi çok sıkıntılı ama konunun temeli o değil.
not: evet aile ekonomik durumu kötü değil, yani 4 yıl öğrencilik kaldırırlar. ha ne 28 yaşına gelmiş adamı beslemek ne kadar içlerine siner benim ne kadar siner asıl mesele bu. part time iş olayı yalan çünkü bu okulda okuyacaksam part time'ımı da tiyatroya ayırmam gerekiyor.
4 yil boyunca ac, susuz kalmayacaksaniz tiyatroya devam edin derim. Hayat kisa; elinde imkan varsa insan sevdiği seyi yapmali. En önemlisi sizin mutlulugunuz. Azicik asim kaygisiz basim der, sevdiginiz isi yaparsiniz.
Öncelikle kolay gelsin.
Sonrasında, Tiyatro kuramı ve dramaturji alanında para yok diyerek net bir şekilde başlayayım. Akademik kariyer yapabilirsiniz ve kitap vs yayınlayabilirsiniz, onun dışında zor. Tiyatrolar zaten dramaturg bile kullanmıyor. Çok parlak bir dramaturg olmanız lazım piyasaya girebilmeniz için.
Yönetmenlik de benzer şekilde. Oyunculuk okumamanız dert değil. Ama genç bir yönetmen olarak piyasaya girmeniz de kolay değil. Bin tane yeni yetme grup var (ki grup kurma, kaliteli grup kurma falan çok zor), bin tane küçük sahnede dandik vodvil ya da çakma postmodern sahnelemeler yapıyorlar. Halihazırda bir vizyonunuz var mı? Yönetmenlik yolunda neyi takip etmeyi planladığınız var mı aklınızda?
Ben derdim ki keşke tiyatro lisans okumak yerine KAdir Has'taki falan tiyatro/sinema yüksek lisansına girmeye çalışsaydınız. Daha geniş bir vizyon katardı. Ama yine de dramaturji okumaya falan heveslenmeyin birikiminiz, aile paranız vs yoksa.
Kıssadan hisse; okulu ve işi götürebildiğiniz kadar bir arada götürün. Gerçi çok zor sanırım. Yine de benim tavsiyem para kazandıran işinizden vazgeçmemeniz. Kuramsal tiyatro eğitimini 30-40 yaşında da alabilirsiniz.
edit: Ayrıca lisanstan değil lisansüstünden devam edin derim. İşinizi yapın, tiyatro kuramıyla ilgili okumalarınızı da yapın, sonra yüksek lisansa başvurun. Bizim dramaturjideki hocalarımız arasında İTÜ elektronik çıkışlı olanlar bile vardı. Yüksek lisans-doktora döneminde dramaturjiyi seçmişler. İlla lisans okumanıza gerek yok, birikimin büyük kısmını yan okumalarla da halledebilirsiniz.
yukarıdakilere katılmakla beraber şunu söyleyeyim, sevdiğiniz şey hobiden çıkıp meslek haline gelince o şeyi artık sevmeyebiliyorsunuz. saksafon dersi veren bir hoca demişti, belediye orkestrasındaydı ve artık performanslara katılmak bana zor geliyor, görev olunca çalmaktan zevk almıyorum demişti.
Ben de benzer durumu tattım. Bir elimde mühendislik ve 2 seneyi aşkın süredir tattığım iş hayatı, diğer elimde ise çok sevdiğim, 8 yaşından beri devam ettirdiğim ve ömür boyu sıkılmam gibi gelen spor hayatım.
Ancak @cedex e katılıyorum. Ne zaman sporu iş gibi görüp para kazanma derdine düşsem, hep bir soğuma geldi. O yüzden hobi olarak kalmasını tavsiye ederim kendi adıma.
Vay arkadas, hem sevdigi bir hobisi Hem de cok iyi geliri olan sayili vatandasimizdan birisin ve sen bunlarin ikisinden de vazgececeksin?
Baska bir gelir kaynagin varsa tabi avukatligi birakip oyunculuga devam edebilirsin; ama muhtemelen oyunculuktan yeterli para kazanamadiginda, garsonluk, kasiyerlik gibi ek isler yapmak zorunda kalacagini da unutma. Gerci avukatliga da devam edebilir misin o zaman bilemiyorum.
Unideki Profesorumuze akademik kariyeri tavsiye eder misiniz diye sordugumda" karin kapida faturalarla karsina cikip bunlarin neden odenmedigini sordugunda, akademik kariyere de idealizme de pisman oluyorsun " demisti.
iyi bir gelirim yok yanlış anlaşılmış :) gayet işssizim :)
E kendi isteginle 3 ay once cikmissin? İyi bir gelire sahip olabilecegin bir unvana sahipsin diyeyim o zaman.
insanın sevdiği işten para kazanması gibisi yok. tabii zor olan geçim şartları yüzünden kaç kişi bunu yapabiliyor muamma.
avukatlık yaptığın her günün sabahında, mesai saati gelmesin diye kalkıp kalkıp saatine bakacaksan yapıp da kendine eziyet etme derim.
avukatlığa insanlar 40 yaşından sonra bile başlayıp bir yerlere gelebiliyor. yedekte avukatlık mesleğin var bu güzel, aileme ve bana 4 sene tiyatroda nakit ve vakit harcamak koymaz diyorsan banko tiyatro derim. bir avukat olarak söylüyorum bunları. baktın olmuyo tiyatro, avuaktlığa geri dönersin, olmadı kendi büronu açarsın ileride, tiyatro için zaman yaratmak daha kolay olur. banko tiyatro.
lisans okumakta kararlıysa bile, yanında yüksek lisans da yap derim ben. sonuçta böyle bir imkanın var, ve vaktini eğitime ayıracaksan bunu da es geçme.