zayıfla. spor yap. olmadı öl.
öl ya da ölme, kilo ver ya da verme, senin tercihin.
ama şu kadarını söyliyim, kendine çok yazık ediyosun.
1,78'e 92 kilo olmadı benim kafada. şöyle bir ölçtüm biçtim, zorladım bu oranda birinin gidilebilite durumunu, yok yani, olmuyor. kilo vermen lazım. yüzüm güzel diyerek avutma kendini.
boyuna göre normal değil ama, bu sana kalmıs. hemen ölelim triplerine girme spor yap rejim yap, yüzüm de güzel diyorsun. olur yani imkasız diye bir şey yok
benim tanıdığım iki tür kilolu kadın var. birinci grup bu "kendiyle dalga geçme" olayını abartıp rahatsız edici derecede özgüven sahibi oluyor. yani hem kendiyle hem bizimle dalga geçmeye çalışıyor sürekli. bunlar %20lik bi kısım.
ikinci grup ise neşeli cıvıl cıvıl insanlar oluyor. bunlar da %80lik kısım. eğer ilk gruptansan evet öl, ikincideysen moralini bozma ve kilo vermeye çalış. sene 2014 oldu, bi ölümün çaresi yok.
tüm bunlar için kaynak götüm tabi.
Şişman sever bul, sende sev hayatı olsun bitsin..
valla chubby lover olarak tipi görmem gerek onun haricinde verebilirsin kilonu en azından aşırı zayıf olma zayıf kadınlar çok itici geliyor bana
Yıllardır diyet yapıyorum sevgili duyuru sakinleri. Olmayınca olmuyor. Yeme dürtüsü engellenmiyor, hayat döngüsü alıp-verme üzerine ilerliyor.
son mesajına binaen, yeme dürtüsü dizginlenebilir bi şey. eğer ne yaptıysan olmuyorsa bi doktora danış, farklı problemlerin olabilir. (insülin direnci falan)
ilk mesajına gelecek olursak, seni böyle severim ben. siktir et, ölme.
Su spor su spor su spor
Unu sekeri ve tuzu birak.
ya öyle demeyin kebap lahmacun pizza döner iskender bunlar hep önemli yiyecekler profiteröller spunglesler tiramisular ye kızım ye yakmaya bak bir yandan bidahamı gelcen koy gitsin. yemek yerken mutlu olan insanlar var valla bak.
Ben çok mutlu oluyorum :) Mücevherler ve ayakkabılar bir yana, çikolata diğer yana :)
bunu bu kadar takıyorsan kilo ver. takmıyorsan verme. hem "yeme dürtüme engel olamıyorum" diyip, hem de "şişmanım öleyim mi" deme hakkın yok. birinden birini seç. ya kilolu olmayı ve çikolata bisküvi pasta börek yemeyi tercih et, ya da onları yemeyip sağlıklı, güzel ve çekici olmayı tercih et. ikisinden birinin iyi veya kötü olduğunu söylemiyorum. belki seni yemek daha çok mutlu ediyordur. o zaman onu seç. ama onu seçiyorsan "şişmanım, öleyim mi ben :(" diye mızmızlanmayacaksın afedersin :) hayatta her şeye sahip olamazsın. bir şeyleri seçmen lazım.
mesele ölmek-ölmemek değil de, neden yemek konusunda kendine hakim olamadığına yoğunlaş bence.
ortalamadan fazla iştahlı olmanın her zaman bir nedeni vardır.
fizyolojik-biyolojik olmaktan ziyade, genelde psikolojik oluyor bu.
ya da bilinçaltında falan bir şey var.
onu çözersen zaten bir süre içinde kendi kendine ideal kilona ulaşırsın, çünkü iştahın normale döner.
kilo vermezsen zaten ölürsün. hastalıkların çoğu kilo ve hareketsiz yaşamdan.
kendinize uygun bir sistem oturtmanız lazım. sağlıklı bir sistem.
size gerekli olan kadar yediğiniz bir sistem.
kilolu olmak değil ama obur olmak sıkıntı bence. ihtiyacı olandan fazla yeme lüksü yok hiç kimsenin, en azından bu bilinçte olmalıyız bazen yesek bile.
"aslında yetti ama bunu fazla yiyorum"un bilincinde olunmalı.
şöyle düşünün: diyelim ki açsınız ve herhangi bir sebepten 3 birim yiyeceğe erişiminiz var sadece. ve size normalde 1 birim yiyecek yetiyor, karnınız doyuyor 1 birimle. ve karnı aç 2 kişi daha var yanınızda, çocuğunuz, anneniz vs. zannediyorum (hatta eminim ki) o 3 birimin 3ünü de yemezdiniz değil mi?
bakın sokaktaki aç adamdan bahsetmiyorum, o boyutu siz kendiniz ekleyin mevzuya.
kendisine ne kadarının yettiğini bilememek, yani ne kadarla doyacağını, bu daha da büyük sıkıntı tabii.
açlık ve tokluk hormonlarımız var, hepimizin. beynimizin onların sesini duymasına izin vermemiz gerekli.
olaya fiziksel açıdan değil, sağlık açısından bile değil (çünkü tehlikeli boyutlarda bir kilonuz da yok şu an) sadece ama sadece bu bahsettiğim "oburluk" açısından yaklaşsanız bile "çok şeye yarar" diye düşünüyorum.
sorun kiloda degil, sorun turk insanini ciddiye almanda. bunlari ciddiye almayi birakman gerek, kilo vermen degil. saglik problemin yoksa gerek yok, ki, senin gibi tanidigim kadinlar var ve saglik problemleri de yok. salak sacma insanlar ne der diye kendini yorma, zarar verme. saglikli olmaya bak, saglikli yiyorum, olmuyor diyorsan da birak. herkes anoreksik olmak zorunda degil.
3 yıl önce kilo verip tekini bile geri almamış bir insan olarak hem bu kadar kafaya takıp hemde nasıl kilo veremediğinizi anlamıyorum. yakamayacağınız şeyi yemeyin.. grip oldum. bugün evde yatıyorum. 1 dilim ekmek biraz peynir ve 20 zeytin yedim(tipik egeli). şimdi mısır gevreği ile süt içiyorum ama açta hissetmiyorum. yediğim şeylerden sonra onları verimli biçimde yakamayınca kötü hissediyorum kendimi. 21 yaşında bir erkek olarak ben bile iskender yemiyorum ve burger king e gitmekten sakınıyorum,kola içmiyorum,şeker kullanmıyorum. yemekle ekmek yemiyorum.cips vb. bahsetmiyorum bile. zor bir şey değil. fakat bu şekilde rejim yapmaktan bıktım demek falan garip geliyor bana..ikiyüzlülük gibi. insan 50 kilo bile olsa bu söylediklerimi yiyen herkes kilo alır. gereksiz şeyleri ihtiyacınız olmadan yiyorsunuz çünkü. probleminiz psikolojik muhtemelen..
@der meister ve @gunaha davet +1, eheh.
ölme çünü benim gibi kilolu kadınları sevenler var.
Spor yapıp ver o kiloları. 1 senelik plan yap.
Benim iş arkadaşım, 55 yaşında 88 kilo adam, beni görüp azmetti, her gün 10 km koştu, 7-8 ayda 75 kiloya düştü, filinta gibi oldu.
Sen neden yapamayasın?
ben de bir zamanlar senin kilondaydım, yaklaşık aynı boydayız. o zamanlar bile sevgili bulmakta zorluk çekmedim. biraz da tavırla, giyim kuşamla alakalı sanırım.
şu an kilo kaybetmiş haldeyim. ama yalnızım bak gördün mü kardeş?