işten geliyorum eve, soğukta napiyim? oturuyorum evde, bir tek köpeği gezdirmek için çıkıyorum dışarı günde 2 defa, o da canım feda zaten, sorun yok. ama evde olduğum çoğu zaman bilgisayarın karşısına geçiyorum. yemek falan derken zaten gün bitiyor. haftasonları uyusam uyutmuyor poposunu öptüğümünün iti, sabah oldu mu tepemde yavrucak. uyanık kalsam dışarı çıkasım gelmiyor, bu şekilde anında pazartesiyi görüyorum.
bi sürü de hobim vardı, hiçbirini yapmak gelmiyor içimden. evde gitar öyle yatıyor, spor desen yaz sonunda beri adım atmadım spor namına, film ve dizi izlemeyi seyrekleştirdim, başlasam da zaten çoğu zaman sıkılıyorum ya da izleyecek güzel film bulmak artık zorlaştı (seçiciyim biraz), başka da bi sürü şey böyle...
napim la ben?
koy götüne.
ilk iş bilgisayardan uzaklaş. gerisi gelir zaten.
kış depresyonu :(
kış antidepresanı yok mu? :(
hayatının 2-3 ayını yatarak geçir. bu dönemde kitap okuyabilirsin. sevdiğin bir yönetmenin filmlerini bitirebilirsin. hiçbirini yapmak gelmiyorsa içinden, yapma! 2 ay yat, dinlen.
@papillon7 iş? kira? yiyecek içecek? yaşam parası? 2 ay yatarak bunları napıcam? :(
işten arta kalan kısımdan bahsediyorum. işte olduğun zaman ölü zaman oluyor malesef ve bir çaresi de yok. en azından ben bir çaresini bulamadım daha. bulursam söylerim sanada. :)
çaresi hareket dostlar. biliyorum tembel bir milletiz ama yapacak birşey yok, çivi çiviyi söker. benim kış antidepresanım bu, çünkü ben de kışın ağır depresyona giriyorum her seferinde. o kıçı kaldırıp bir dans kursu, yoga kursu ya da bir spor salonuna götüreceksin. ayakların geri geri gitse de götüreceksin, garip bir şekilde bu tür hareketlerden sonra yorgun hissetmek gerekirken yani biz öyle umarken, aksine daha enerjik ve hafiflemiş oluyorsun ve başka şeyler yapmak için de hevesleniyorsun. daha bir hafta öncesine kadar aynı durumdaydım, oturmaktan artık bacaklarım karıncalanıyordu. şimdiyse yerimde duramıyorum. ben bunu bilir bunu söylerim.