sağdan soldan duyduğum 1 saat sonra burda ol lafı bana çok garip geliyor sanki artık bi iş 1 saat içinde olamazmış gibi hissediyorum, daha nasıl anlatayım bilmiyorum derdimi.
belki de psikoloğa gitmem gerektiğini düşünüyorum. hayatımı ertelemekten yoruldum ancak harekete geçemiyorum. eskiden disiplinli biriydim ancak şu an içdisiplin ne diye sorsanız boş bakarım.
ingilizce kaynak vermeyin, bu ingilizceymiş sonra okurum diyip okumayacağıma eminim.yardım edin daha fazla kendimi kaybetmeden. insanlara diyorum aman ya boşver diyorlar da boşverilecek bir durum değil sanki bu...
iş planı yaparken aynı yerde zaman geçiriyorsan, örneğin odandaysan, evden dışarı çık. biraz dolaş öyle gel iyi geliyor.
buraya yazmayı ne kadar erteledin?
şaka bir yana sanırım herkeste zaman zaman oluyor. dışarıdan depresyon dönemi filan olarak da görünebilir ama öyle algılayanlara sen aldırma. sorununun ne olduğunun ve bir şeyler yapman gerektiğinin bilincindesin.
bir de eğer okulun bittiyse ve işsizlik dönemindeysen bundan kaynaklı olabilir. kendini geliştirecek ve seni harekete geçirecek, yapmaktan zevk alacağın şeyleri bulup onları yaparsan yavaş yavaş adım atmış olursun.
bir de bende işe yarayan bir yöntem; insanların gün içinde tonlarca iş hallettiği diziler filmler filan oluyor. ben de o dizileri izlerken kendime dönüp bakmaya başlamıştım ve sonra bende güdümleyici bir etkisi oldu.kendime dönüp "ne boş yaşıyorum lan! (tanıdığım insanlara bakıp)insanlar bu kadar zamanda şunu bunu yaptı" diye düşünmeye başladım ve yapmaktan zevk alacağım şeyleri yapmaya başladım ufak ufak sonrası da geldi zaten. ama kendi kendini bu döngünün içinde boğulmuş gibi hissediyorsan bir psikoloğa görünebilirsin.
bir de başka bir tavsiye, etrafında enerjik ve planları olup buna ulaşmaya çalışan insanlar bulundur, enerjileri ve hevesleri bulaşıcı oluyor.
buraya yazmayı 2-3 haftadadır düşündüğümü itiraf edeyim :) aslında sanırım çevremden dolayı böyle oldum. üniversiteye gelene kadar böyle bir sorunum yoktu. son 4 yıldır işlerini erteleyip son anda kotaran insanlardan başka kimseyle karşılaşmadım. bulaşıcı bir durum olsa gerek.
buraya yazman ilginç aslında. ben de en az 4-5 yıllık bir procrastinator'ım. durumu kabullendim, çare aramıyorum. vaktim kendimi çalışmaya motive etmekle geçiyor ama bu motivasyon çalışma sırasında yapılmayınca hiçbir faydası olmuyor. çalışırken ise bu motivasyonun işe yaradığına garanti veriyorum. birkaç defa yaşadım çünkü. işte bunu anlatan overcoming procrastination (ertelemek yaşamı kaçırmaktır) diye bir kitap okumuştum. oradan öğrenmiştim bunu. farkındalığı arttırıyor, bazı yöntemler sunuyor ama orada söylenenen programlara birebir uymadım. fazla abartılı geldi. hayatı bu kadar programlı yaşamak sıkar sanırım ama program olunca uyunca da süper oluyor. bunu da bir süre yaptım oradan biliyorum. sonra yine eski halime döndüm. yardımı olmadı diyemem. oku belki faydası olur. bunun dışında şu an yardırıyorum mesela. ertelemenin dibine vurmuş durumdayım...
tabi eski halime dönmemde, hayatımın gidişatının geleceğe dair umut vermeyişi uzun vadeli planlarımın bozulması sebebi de yatıyor bence. yani gidişata göre komple yenebilirsin de dibine de batabilirsin.
yine de en ufak bir umut olmasa direk intihar ederdim herhalde. çünkü böyle yaşamak işkence gibi.
imza: prof. procras tinator
kelin merhemi olsa basina surermis diye baslamam lazim bu cevaba. ama sizi teselli mahiyetinde biseyler yazmak istedim. cunku kendimi de teselliye ihtiyacim var:
yahudileri ornek alin hocam. isleri kendi temponuzda bitirin. belli ki, sizin, benim, bizim gibi erteleyecilerin tempolari, normal insanlarinkinden farkli. yani beklenen, o okulu 4 senede bitirmek, o tezi 6 ayda yazmak, o sinavi bir sene hazirlanip gecmek filan...
ama biz bunu yapamiyoruz. kafadan sakatiz. e peki naapacaz? kafadan sakatiz diye kafamiza mi sikalim? ASLA!
kendi tempomuzda yuruyecez yolumuzda. varsin, bizimle birlikte yola cikmis olanlar, coktan geri donuyor, iki de pantalon dikmis olsunlar. kafada su, yaris, rekabet, kiyaslama hastaliklarini cozunce bi ferahlik geliyo zaten. "golü yedik, rahatladik!" kimin bi durum bu.
yapilacak bi is var mesela ortada. ertele, ertele, ertele, bi de bakiyosunuz bir ay gecmis!!! yuh lan! diyosunuz kendi kendize. sonra da diyosunuz ki, iy anasini satiyim, ben de bunu bir ay gecikmeli yaparim ama gene de yapmis olurum sonunda! iste zurnanin zirt dedigi yer burasi!
Yahudi, okula yaziliyo, doktora programina yaziliyo, 10 senede bitiriyo lan! ben 55 yasinda tip fakultesi bitirmis Yahudi gordum lan! NEVER GIVE UP!!!
herseyi planli programli uber super hiper ultra mega yapanlar, cok zengin olsunlar, Allah daha cok versin. Biz kafadan sakat oldugumuz icin, az kazanalim. Hem daha az kalori aliriz, cok yiyemedigimiz icin. Saglikli bisiy!
Tek yol islam
@istenmeyen_adam iki günü birbirine eşit olan zarardadır meselesi biraz işe yarasa da, namazı orucu kazaya bırakma durumları o işi bozuyor abi. olay zaten nasılsa telafi ederim ben bu işi diye ertelemekte bizde bahane bol.