plan yapmak hem iyi hem kötü.bir amaç ediniyorsun kendine,hayaller kuruyorsun.ama gerçekleşmezse,bir şeyler ters giderse hayal kırıklığı oluyor.
Planli, odakli olup da isler farkli gelistiginde ona gore yol cizmekte her zaman fayda var.
Planlayip, olmasini bekleyip, olmayinca da yilmadan, gerekirse farkli yollara sapmak her zaman daha iyidir.
23 yaşındayım fakat tam da bu konuda sanki rakamlar ters dönmüş gibi hissediyorum. kendimi bildim bileli planlar yapıp, bu planların peşinde koşturuyorum. şu ana kadar hepsini gerçekleştirdim. ama keşke olayların kendiliğinden gelişmesini bekleyebilecek nebzede azıcık umursamaz olsaydım. belki daha sağlıklı, daha mutlu bi insan olabilirdim.
Kendini gecikmiş hissediyorsan bunun plan yapmakla ya da yapmamakla ilgisi yok. Biraz da karakter meselesi ben büyük ve uzun vadeli bir plan için de akışında hareket ediyorum.
esnek planlar yapmak lazım diye düşünüyorum.
çünkü etkiniz, müdahaleniz dışında durumlarla karşılaşabiliyorsunuz.
kaba taslak olsun uzun vadeli planlarınız. yaklaştıkça detaylandırırsınız.
Bazıları yarın nerede ne yemek yiyeceğini bugünden planlıyor. Böyleleri çok var ama dertten üzüntüden kafalarında saç kalmamış. Belki maddi olarak diğerlerinden bir nebze daha iyi bir duruma gelmiş olabilirler ama genç yaşta çökmüşler.
Hayatta koşullar her zaman değişiyor, yüzeysel planlar yapılabilir veya motivasyonu arttırmak için belirli hedefler konulabilir ama bunu hastalık haline dönüştürmek insanda mutsuzluk yaratır.
Şahsen pek dini inancım yok ama "her şey olacağına varır" sözüne inanırım. hayatını bir yere kadar yönlendirebiliyorsun, o yerden sonra artık gerisi şans. Kendime belli hedefler koyarım ama olmuyorsa da kendimi yiyip bitirmem, asla üzülmem. Başka bir çıkar yol elbet bulunur. Yani plan yap ama olmuyorsa da üzülmenin manası yok başka yollar ara. Bu şekilde kendini motive edebilirsin.
yaşım 36. hiç plan yapmadım ve hayatım bombok. plan yapanlardan da bombok olanlar var.