kendime güvensizim. bunu eski kız arkadaşım da söylüyordu şimdiki arkadaşlarım da söylüyor. ne yapacağımı bilmiyorum. yeni bir ortama girdiğimde insanları sürekli uzaktan izlerim. yavaş yavaş ortama uyum sağlarım zaman alır, ama uyum sağladığım ortamdan da kopamam.
örneğin geçen gün de konu açtım. hoşlandığım bir kız var. bu kızı yeni bir ortamda tanırım. ortak kız arkadaşımız var kendisine bile bu kız hakkında bir şey soramadım. (ortak arkadaş ile de uzun zamandır konuşmamız yoktu) geçen hafta oldu olay, bu hafta belki tekrar görüşürüz diye bekledim. günler önceden kendimi strese soktum, alnımın ortasında sivilce çıkartacak kadar...
bir kız ile 5 sene ilişkim oldu, beni tamamen değiştirdi. kendisine o kadar alıştırdı ki dünyam o idi sanki. her dediğini yaptıkça, karşı gelmedikçe pısırık hale dönüştüm (düşünce anlamında).
mecbur bıraktığı için ufak yalanlar atıyordum. nereye kadar? bir gün çelişkide bırakıp yalan attığımı fark etti, o günden beri fazla yalan atmadım, atamadım. değiştirdi çünkü beni. kendimi de inandırdım bu duruma, her ne kadar hata yapsam da !!!
sonuç olarak bu kız kişiliğimi değiştirdi. ondan önce gidip her kızla konuşabilme potansiyelim vardı. dershanenin en güzel kızını yol ortasında durdurup tanışabilir miyiz dediğim oldu :) kendime inanamıyorum şu an.
ders konusunda da güvensizlik var. acaba yapabilir miyim, olur mu derken oluyor ama ömrümden ömür gidiyor. stres ile oluyor.
korkuyorum. ileride büyük sorunlara yol açmasından korkuyorum. ne yapabilirim? yardım bekliyorum.
örneğin geçen gün de konu açtım. hoşlandığım bir kız var. bu kızı yeni bir ortamda tanırım. ortak kız arkadaşımız var kendisine bile bu kız hakkında bir şey soramadım. (ortak arkadaş ile de uzun zamandır konuşmamız yoktu) geçen hafta oldu olay, bu hafta belki tekrar görüşürüz diye bekledim. günler önceden kendimi strese soktum, alnımın ortasında sivilce çıkartacak kadar...
bir kız ile 5 sene ilişkim oldu, beni tamamen değiştirdi. kendisine o kadar alıştırdı ki dünyam o idi sanki. her dediğini yaptıkça, karşı gelmedikçe pısırık hale dönüştüm (düşünce anlamında).
mecbur bıraktığı için ufak yalanlar atıyordum. nereye kadar? bir gün çelişkide bırakıp yalan attığımı fark etti, o günden beri fazla yalan atmadım, atamadım. değiştirdi çünkü beni. kendimi de inandırdım bu duruma, her ne kadar hata yapsam da !!!
sonuç olarak bu kız kişiliğimi değiştirdi. ondan önce gidip her kızla konuşabilme potansiyelim vardı. dershanenin en güzel kızını yol ortasında durdurup tanışabilir miyiz dediğim oldu :) kendime inanamıyorum şu an.
ders konusunda da güvensizlik var. acaba yapabilir miyim, olur mu derken oluyor ama ömrümden ömür gidiyor. stres ile oluyor.
korkuyorum. ileride büyük sorunlara yol açmasından korkuyorum. ne yapabilirim? yardım bekliyorum.
kendine güvenmemen için hiçbir sebep yok,abartma lütfen.
rock n roll
''lan olm nolcak lan'' sorusunu daima sor kendine. diyelim kızla konuşasın var, sor hemen kendine bu soruyu ama sakın cevaplama mantıklı cevaplar verme kendine.
justinho26
ah o uzun ilişkiler ve yaptığı tahribatlar. psikoloğa git çok şikayetçiysen.
tescillimarka
bu cevaptan bir önceki cevaba cevap:
"cevap nick uyumu olmuş"
patron stayla
1