eğlenceli, herkesin aradığı, sahip olmak istediği bir arkadaş olmak isterdim. muhabbet desen yok, espri desen yok. eskiden çok süper espiri yapan bir adamdım -lise de falan-. sınıfı son ses kahkahaya boğduğum yüzlerce anım vardır lise ve ortaokulda.
şimdi öyle değil. ne oldu lan bana? beynim mi küçüldü? farkında olmadan espri yeteneğime bir şeyler mi ket vurdu? ne oldu lan? bazen espri yapmayı deniyorum, millet mal mal yüzüme bakıyor gülmediği gibi. nasıl eskisi gibi olucam ben?
bir soru daha: bu çok sayısız çok komik anısı olan adamlar biraz sallıyor mu acaba? en azından biraz uyduruklaştırıyorlar mı nedir?
boşver böyle ol sende :)
Seenin gibi adamarin da seveni var yavrum, sakin
bir zaman sonra etraftaki teneke kalabalığının yerine daha az sayıda ve nitelikli insandan daha iyi geri dönüşler gelebilir.
kafa dengini bulamamışsındır, sıkıcı insan yok bana kalırsa herkesin içinde eğlenceli bir tarafı vardır. herkesle el ense dolanan sammimiyetsiz ortam adamı olmaktan iyidir bence..
büyüdün.
en azından samimisin
büyüdün +1
etrafındakiler de büyüdü. artık o saçma salak şeylere gülmüyorlar. lisede kapının önünden kedi geçse bütün sınıf kahkahalarla gülerken şimdi çok kaliteli bi espri olmalı ki o kişiler gülsün.