kendimi alkole verdim bir süre çözüm olmadığını anladım. sigara kullanmıyorum, ama sigaraya başlamayı düşünüyorum belki bir şeyleri unutturur belki diye.
işin en kötüsü asosyal oldum. 1.5 ay evvel işi bıraktım, yapamıyordum kafam yerinde değildi. bana söylenen bazı şeyleri, emirleri kaldıramadım ayrıldım.
artık evden dışarıya çıkamıyorum. ailesel sebeplerden dolayı evde yalnızım. kafayı yemek üzereyim. daha kötüsü de kendimi yemeğe sardırdım. bütün gün abur cubur yiyorum, şu anda yemeğe devam ediyorum. durduramıyorum kendimi.
erkek ya da bayan fark etmez dertleşmek istiyorum. dertleşebileceğim tek bir insan bile kalmadı çevremde. hayatımda hiç bu kadar darda olmamıştım.
hayatını doldur dostum düşünmeye zamanın kalmasın
bütün belirtilerle depresyondasınız. Depresyon, genel olarak sıkıntı anlamında kullanılsa da, aslında önemli bir rahatsızlıktır.
En iyisi, SGK anlaşmalı bir merkezde, bir psikolog ile görüşmeniz. isteğiniz dertleşmek, bunu en iyi bir uzman yapar. Tamamen naprofesyonel ve kişisel tecrübelerden yola çıkarak, ilaç tedavisi önerse dahi bunu en ama en son aşamada düşünmeniz.
En kısa zamanda, dingin ve huzurlu en önemlisi de, tertemiz bir havayı içinize çektiğinizde duyduğunuz yaşama enerjinize tekrar kavuşmanız dileğiyle.
tr.wikipedia.org
sigaraya hiç başlama, hem bir şeylere çare olmaz hem de pis pis kokarsın. sakın ha.
evden çıkmazsan böyle devam edersin, yok mu hiç dışarı çıkabileceğin bi arkadaşın? dertleşmene gerek yok git kafanı dağıt onla. Kimse yoksa bak havalar da çok güzel çık fotoğraf çek, koş. tam dışarılık hava. İş de yokmuş ama paran varsa dans kursuna falan yazıl, hem yeni insanlarla tanışırsın. Her şey evden çıkana kadar, o üşengeçliği ve daralma halini bilirim. Ama evde durma lütfen, en kötü ihtimalle tak mp3'ü çık yürü. Bi yerde otur insanları izle.
bazen dertler odaklanarak değil de başka taraflara bakarak daha iyi çözülüyo, önündeki problemden biraz olsun uzaklaşan matematikçi gibi... taşlar yerine oturur, kafa ferahlayınca çözümler daha kolay gelir. herşeyi aslında bakış açınla oluşturduğunu fark et. gerçekliğimizin büyük çoğunluğunu biz yaratıyoruz. fazla yemek birşeyleri biriktirme, elde tutma, kaybetmeme isteğinden, bir tür yoksunluk hissi gibi, eldekini depoya atma kafası. olmayanlar üzerinden değil de varolanlar üzerinden git. eksilterek 'o yok, bu yok' diye gidersen elinde taş kalmaz, ama şu var bu var diye taş taş üstüne koyarsan karşında bir yığın görürsün sonunda. yani yoksunluğa değil bolluk tarafına bak. bir de çık yürü, bedenen yorul mutlaka ve mutlaka.
sigaraya baslamak gibi bir hata yapma 24 yasina kadar baslamadiysan hic baslama. sonra birakmak icin iskence cekersin bu sefer de sigarayi biraktiginda daha agir depresyona girersin. onun disinda tabiki git psikologa pskiyatira ama klasik olacak ama cidden hic abartmiyorum spora basla 3-4 haftada depresyonunun ciddi oranda azaldigini goreceksin. olumsuz dusuncelerin seni terketmeye baslicak. fizyolojik olarak spor yaptikca dopamin artar en mumkemmel depresyon ilaci, en mukemmel psikoloji psikiyatri konsultasyonun bile bu kadar faydasini gormezsin. yuzme, sabah kosusu, fitnes. en az gun asiri en az 2 saatini ayir. ilk basta 2 hafta biraz yorgunluk kas agrisi; bikkinlik isteksizlik yasayabilirsin fakat zorla kendini uzun surmeyecek.1 ay sonra farki ciddi oranda hissedersin , sureklilik kazandirirsan 3 ayda dunyaya bambaska bakarsin. sonrasinda da daha seyrek yapabilirsin, birakabilirsin de ama zaten birakmak istemeyeceksin seyrek de olsa bu sefer kendin yapmak isteyeceksin. :)
merhaba, çok benzer deneyimlerimizin olduğunu belirtmek istiyorum en önce. ve sana tavsiyem kesinlikle psikiyatriye gidip bu iç sıkıntından bahsetmen. ''ilaç kullanmam ben delirdim mi'' diye düşünme, beynindeki seratoninlerle de alakalı böyle çökkün hissetmen, doğru bir ilaçla daha mutlu hissedebilirsin umarım.
umarım doğru düzgün bir psikiyatrla karşılaşırsın bok gibi oluyor bazıları çünkü :(
yalnızlık hissetmek çok ağır bir duygu, gez-dolaş dicem ama o anını keyifli geçirebiliyorsun en fazla, eve dönene kadar..
sana tavsiyem iş bulman? ne iş yapıyorsun bilmiyorum ama işe gitmek insanı iyi oyalıyor, sonrasında da bir şekilde alışıyor insan, arkadaşların nerdeler?
kocaman adamsın içeceksen sigaranı da iç alkolunu de kullan kendi kendini ayarla, kendıne hakim ol. sigara hiçbir şeye çozum olmuyor ama paran ve sağlığın gidiyor sen bilirsin işte bunu. spor yap, dışarı çık, para kazan daha güzel yerlere git dünyayı gez. eğer telafi edebilirsen bir şeyleri düzelt edilmiyorsa boşver uğraşma. anka kuşu gibi kullerinden yeniden doğ. gerekirse ki gerekiyor prof. destek al.
karşımdaki benim kadar uzulmediğine eminsem siklemezdim olm sana hatunmu yok.kızda bana erkek mi yok buna kaldım diyordur emin ol.
o yüzden takmıcan sallamıcan..
bide spor yap kalbin gum gum atsın yor bedeninin dünya sikime minare gotume kıvamına gelirsin 1 haftada.
gelmezsen bul bei ben seni getiririm.
aynı şeyleri yaşamış bi insanım zordur..
yaşadığım yeri terkettim başka bi yerde dersanede öğretmenlik yaptım.
kimseye bişey anlatmadım, çünkü anlattığım kişileri gördükçe yaşadıklarım aklıma gelicekti biliyordum.
deli gibi çalışıyordum tüm ilgimi öğrencilerime verdim,
hepsi çok iyi okullar kazandılar, o aklıma geldikçe öğrencilerimi arıyor dersleri hakkında konuşuyorduk.
kitaplar okudum altlarını çizerek, spor yaptım, alanımda kendimi geliştirdim,
değişik hobiler edindim mesela hitabetimi geliştirmek için aynanın karşısına geçtim saatlerce alakasız şeylerden nutuk attım.
değişik kurallar koydum kendime mesela bulunduğum ortamda herkesin korktuğu bi insan varsa gidip onunla laf dalaşına giriyodum (zevkine :)
Bİ KİTAP TUTTUM HERGÜN BİŞİLER KARALADIM
bi gün bi yerde uzaktan çok güzel bi kız gördüm "du bi tavlayabiliyomuyum onu acaba" dedim.kızı bi vesileyle tavladım yakından gördüm kız çok çirkinmiş,ama inanırmısın o kız beni öyle sevdiki hiç bi kızla olamadığım kadar mutlu oldum..
BENCE EN SON ÇİRKİN Bİ KIZ BULMALISIN KENDİNE çünkü kız azbi güzel oldumu g..tü kalkık oluyo..
40 takla atsan mutlu edemiyosun,başka biri yavşadımı da hoop kucağına atlıyolar.