(depresyonda değilim, uzunca bir süredir sürekli olarak "iyi ki yaşıyorum", diyorum da, şöyle bi' merak ettim genel eğilim nedir, ne değildir diye..)
tikler uyandığımda gelecek.
şimdi şuanda iyi ki yaşıyorum ak.
geçen sene çok yorgun olduğum bir gün eve geldim uyumuşum içim geçmiş. gerçekçi bir rüya gördüm baya baya gerçekçiydi. öleceğimi hasta olduğumu ve yolun sonuna geldiğimi gördüm. bunu tüm ruhumla hissettim rüyayı görürken. ağlayarak uyandım. ölmek istemiyorum diyerek ve ağlayarak uyandım. çünkü o kadar çok yapmak istediğim ve yapamadığım şey vardı ki böyle gitmek istemediğimi fark ettim. ama ne kolay geliyor insana üzgünken ölsem keşke demek ya da bazen ölmeyi dilemek. aslında öylesine silinip gitmek istemiyoruz sanırım.
bu akşam.
önümdeki bir ay çok sıkıntılı geçecek. onun önündeki birkaç ay biraz daha az sıkıntılı geçecek. o birkaç ayın da önündeki bilmem kaç ay sıkıntılı geçecek. bunları biliyorum, ama hazırım.
Hiçbir zaman
pazar gecesi, 2 sularında
Gecen ruyamda olum korkusu yasamistim, uyaninca dedim :D bi de simdi su an.
Dünkü karanlık, gri havayı izlerken
çok buyuk bir trafik kazası yaptım araba pert oldu içinden çıktım kolum parçalanmış sadece yaşıyorum ulan dedim :D iyi ki yaşıyorum pisi pisine ölcektim dedim
dün. deniz kenarında yağmur sonrası tek başıma yürüyüş yapıyordum. deniz kenarı çok güzel kokunca söyledim. ondan önce 2 ay önce bir plajda tek başıma malak gibi yatarken söylemiştim. bütün bunları tek başıma iken söylüyor olmamda bir gariplik var ama hayırlısı.
seyahat ederken. arabada sevdiğim müzik eşliğinde varacağım yeri hayal edip aynı zamanda yolun güzelliğini seyrederken.
geçenlerde cortebert marka bi kol saatine sahip olduğumda :)
Şu an da dedim mesela. Çünkü ailem hayatta, sevdiğim insan yanımda. Tabiki iyiki yaşıyorum :)
Haziranda arabayla takla attim. Kendime geldigimde boyle diyordum
bu kadar pozitif yanıt beklemezdim, melancholyman bile şuan halinden memnun :)
ben, hatırlayamadım şimdi.