Mesela gun icinde yapmam gereken bir sey olsun ve ben onu yapamayayim acil bir sey olmasa da sinirden kuduruyorum. (bugun faturalarimi yatiracaktim,disarda birkac isim vardi;gec uyandim,annem de disariya cikacakmis,tam kapida yakaladim.'kizim yarin yatirirsin veya ben gelince cikarsin' dedi,acil seyler olmamasina ragmen sinir oldum.).Yalniz bu Taksim'e gidecektik de gidemedik seklinde degil,benim icin onemli olan seyleri yapamadigimda oluyor.(fatura odemek,doktorda randevu vs)
Ayni sekilde bir seyimi kaybettigim zaman da bulamadigimda da sinir krizlerine giriyorum.Neyin kayboldugunun onemi yok,kaybolmus olmasi benim yerini bulamamam yetiyor.Biri gelip 'fraise ben kitabini aliyorum' deyip alsa sorun yok alsin,kullansin,aylarca getirmesin ama ben o kitabin yerini bilmeyince sinirden kuduruyorum arkadas.Corabimin tekini bulamadim diye 2 saat aradigimi bilirim,corap alti ustu.
Derste,okulda ogrendigim bir seyi kendi aklimda tekrar ederken bir yer aklima takilsin,ne oldugunu hatirlayamayayim o zaman da sinirleniyorum.Gecenin bir saatinde yataktan kalkip klasorleri acip,hatirlayamadigim yeri bulana kadar uyumadigimi bilirim.Bulunca rahat edip uyurum tabii.
Bu yukarida saydiklarim gibi ufak tefek seyler yuzunden kendi kendime kavga ediyorum,kimseye de gidip kizmiyorum;zararim genelde bana.
Simdi bu durum takinti midir?Hastalik midir?Normal bir durum mudur?Nedir?Normal degilse ben bu durumu nasil duzelteyim?Hayir kimseye degil ufak tefek seyler yuzunden kendime zehir ediyorum hayati.
Bu tip takıntılar yüzünden 6 ay antidepresan kullandım, ilaç kullanırken rahattı ama bıraktıgım gibi aynı halime geri döndüm. Yani demem o ki, bu işi psikolog yardımıyla ya da kendi kendine yapacagın yatıştırıcı seylerle cözüceksin. Meditasyon yap, spor yap, zihnini rahatlatıyor.
bazı diğer konularla ilgili birikmiş sinirini kimseye zarar vermemek adına böyle basit olaylardan çıkarttığın, böyle yönlendirdiğin hissine kapıldım ben. ne kadar doğrudur bilemem. ama çoğu zaman çeşitli nedenlerle veremediğimiz tepkileri başka şeyler üzerinden çıkarıyoruz, nasılsa günlük hayatta böyle ufak sinirler yaratacak malzeme de çok. çok anlamlı bir bağlantı olmayabilir mesela biri tarafından unutulduğunu düşündüğün için unutmaya bu kadar tepkilisindir, mantık ve duygu açısından bu dediğim pek tutarlı olmasa da beynin ve bilinçaltının böyle saçma işleyişleri olabiliyor.