olay zorunluluktan ibaret. çevremde okuyan kimse gerek duymuyorken işte çalışmadı şu ana dek. zorunluluk olunca da ölü gibi de olsan yapıyorsun.
Ben de ders bittiginde uzerimden kamyon gecmis gibi hissediyorum. Allah yardimcilari olsun valla zor is.
bazı fakültelerin programı daha hafif oluyor. haftada 3 gün dersi olan arkadaşlarım var. 3 gün de yarı zamanlı çalışıyor. 1 gün de tatil.
alışıyosun bi şekilde. Bir dönem haftanın iki günü 16 saatlik çift vardiyadan çıkıp sabahına derse gidiyordum, sonrasında uyku. İlk haftasında zorlandım bir tek.
Şimdi günde 2-3 saat dersim olan gün bile bazen ölü gibi oluyorum. Şimdi de buna alıştım herhalde.
Bak bu saatte ayaktasın. Halbuki insanın uykusunda en iyi dinlendiği zamanlar bence saat 11 falan. O öğrenci işten gelince hemen uyuyor. Dinç kalkıyor. Psikolojik olarak senden daha rahat, çünkü inandığı şeyler (eğitim) uğruna bir işte çalışarak yorulmayı göze almış. Sen belki boş oturuyorsun, farkında olmadan vicdan azabı çekiyorsun. O ise otobüste ders çalışıyor, mutlu. İşten gelip taksicilik yapan, bu sayede çocuklarının defter kitabını alabilmiş adam gibi mutlu.
Bir işte çalıştığım zamanlar derslerimde daha iyiydim, vakit değerliydi. Ne film seyrediyordum ne dizi. Müziğimi de gerekirse yolda dinliyordum falan.
işin sırrı ölü gibi olmamaktan ibaret zaten. gece uyanık kalabiliyorsan tamamsın. bunu sağlamanın tek yolu da "terkeden çok sevilmiş eski sevgili"dir.
İlk sene lisedeki gibi saati saatine derslere girdim. Sonra yanlış yaptığımı gördüm. Sadece gerekli derslere gerekli zamanlar girdim. Böylece rahat rahat çalıştım.
iki durum var
çalışkanlık
zorunluluk
ikisinden en az biri varsa çok rahat yapıyorsun. iş konusunda da iyi yürütmen lazım tabii.
okulu hayvan gibi uzatıyorum, paramı kazanıyorum.