küçüklüğümden beri değişik bir alışkanlığım var. yeni kitabın kabı sert oluyor, yeni bir kitap alayım parmak uçlarımı o sert kabına bastırmaktan çok zevk alıyorum. kitabın kabı 2-3 hafta sonra ısırılmış gibi oluyor. aynı şekilde gitar telinin en ince olanında da yapıyorum bu olayı. aynı şekilde parmağımın üstüne, yanlarına falan bazen tırnağıma zarar vermeyecek şekilde tırnağımın altına da uyguladığım oluyor bu fanteziyi. daha önce böyle bir sapıklığı olan benden başka birini görmedim ama belki ekşi duyuruda vardır. bu yöntemden başka bir şekilde acı çekmekten zevk almıyorum tabi. takıntı mıdır nedir ki? bu arada böyle takıntılardan kurtulmak için ne yapabilirim? önümde yeni bir kitap duruyorsa bunu yapmazsam kafayı yiyorum bildiğin :)




 

parmak vücudumuzdaki dış tepkilere(acı, sertlik vs.)en hassas yani algının en yüksek doku olmasıyla alakalı olabilir. ilginç bir obsesyon cidden.

feykalade

dediğini tam olarak anlayamasam da bende de ona benzer bir durum var, parmaklarımın uçlarına tırnaklarımla bastırırım ben de. bir de çok fazla yolarım tırnaklarımın kenarlarını, hatta artık yolacak deri kalmadığı için en ufak oynamamda kanar. mazoşist olduğumu hiç düşünmemiştim, hala da düşünmüyorum. bunlar ufak takıntılar bence. kurtulmak için yapabileceğin şey ise bu eylemi yapma ihtiyacını hissettiğin anda daha cezbedici başka bir şeye yönelip o isteği geri plana atmak. artık o senin için ne olur bilmiyorum, orasına sen karar vereceksin.

knight of cydonia

eski sevgilim bana ait bir eşyayla dişli toka mesela parmağını sıkıştırırdı. ne biliyim var tabi böyle insanlar ama pek normal değil gibi.

cilekli krep

çocukken ben de kalemtıraşın yedek jiletiyle parmak uçlarımı keserdim.o şekilde kalem tutmak çok acı verirdi acayip hoşuma gidiyordu.hala toka gibi parmağımı sıkıştırabileceğim bir şey olursa sıkıştırırım zevk alıyorum gibi.ama onun dışında acı çekmekten hoşlanan bir yönüm yok.bu kadarcık şeyden mazoşist sayılmayız bence,mazoşizm daha ciddi geliyor kulağa

volodya
1

mobil görünümden çık