en on planda kensiniz mi varsiniz yani yoksa baskalari icin mi yasiyorsunuz?
Odam sürekli dağınıktır. Başkaları ne derse desin kendi kafama yatan şeyi yaparım. Yanlış bi' karar almış olsam bile en azından kendi fikirlerim sonucunda olmuştur bu.
Ben arada bir yerdeyim, yani dağınığımdır ve karışılmasını sevmem ve sallamam söylenenleri ama dağınıklığımı başkasının ayağına dolaşacak kadar ortalığa saçmam. Sevdiklerime hediye almayı çok severim, o yüzden son parayla hediye yerine içmeye gitmem ama bankaya borcumu yatıracak yerde içmeye gitmişliğim olmuştur.
daginiklik ve hediye meselesine de takilmayin tabii. ne bikiyim sunu yapabilirsim sirf kensi zevkim icin sunu sunu yaptim ? ya da tam tersi
keyifcagizimin kahyasini besliyorum elbette... cunku en onemli benim.
kendim icin yasiyorum.
mesela bende şöyle bir huy var, yemeğe misafir falan gelecekse bütün gün hazırlık yapmak hoşuma gider ama eğer evde yalnızsam asla kendime yemek pişirmem, peynir ekmek vb yerim :)
@kül iste cok ince bi cizgi. ev sahipligi ile mulayimlik ile enayilik arasi. onu anlamaya calisiyorum zaten. size de bir seyler cikabilir cevaplarsan :)
Keyfimin kahyasıyımdır ben. En ön planda olan benim, kendimi şımartırım, rahat olmayı severim, kendime para harcarım. Ama senin esas sorduğun sorudan farklı olarak; zaten benden pek bir beklentisi olan fazla insan yok. Ailemle yaşamıyorum ki beklentileri olsun. Ya da sorumluluk yaratacak ciddi bir ilişkim yok. İnsanları kırmamaya çalışırım ama, alakamız gerekenden yakın olmadığı için istediğim gibi şekillendirebiliyorum hayatımı. İstediğim gibi gezip, konsere gidip, içip, sevişip, alışveriş yapabiliyorum. Tek problem çalıştığım işyerine karşı olan sorumluluklarım.
taşındığımızdan beri her daim düzenli, tertipli olmaya çalışıyorum. normalde üşendiğim şeyleri hiç şikayet etmeden yapıyorum ama derdim eve gelecek misafirlerin ne der korkusu değil, en ufak eleştiriye bile katlanamadığım için kimseye laf etme zemini bırakmamak. bunun yanında bütün evi temizleyip toplasam bile gidip asla yatağımı düzeltmem yatak odasının kapısını kapatırım gördüğüm zaman kafamı çeviririm. çünkü yapmak istemediğim veya nefret ettiğim işin aldığı sürenin kısa uzun sürmesinin veya zor kolay olmasının hiç bir önemi yok yapmam, kimse de yaptıramaz.