Günlük kaç bin kelime konuşmaya ihtiyaç duyuyoruz bilmem ama benimkinin kadınlardan fazla olması çok olası. Bu yüzden karşıma çıkan her çocuğa çok ilginç şeyler anlatıyorum. Mevsimlerin neden oluştuğunu, para basınca niçin enflasyon olacağını, panama kanalının nasıl işlediğini... Küçük kardeşimi boş yakaladığım zaman tüm dünya tarihini anlatıyorum, ilginç hikayeleriyle beraber. O da ilgiyle dinleyip sorular soruyor, çok da hoşuma gidiyor esasen.
1) "senin gibi erkek olmaz olsun" mu?
2) sabah kalkınca kendi kendime konuşsam geçer mi? (Sevdiğim şiirleri sesli okuyabilirim mesela)
3) günlük tutsam geçer mi? (Hiç de sevmem günlük tutmayı)
4) böyle devam edeyim mi?
Not: karşımdakinin sözünü de hiç bölmeden dinliyorum, zaten birinin hiç konuşmadan beni dinlemesi duvara konuşmaktan farksızdır bence.
tok bir sesin, duzgun bir turkcen varsa 4
öykü yazabilirsin aslında.sonra kitap haline getirirsin.bence güzel olur,böyle bir tavsiye vereyim sana.
onun da müşterisi vardır. arkadaş çevreniz ona göre şekillenir. fakat böyle bir arkadaş çevresi edinmek ister misiniz bilemem :)
aha aynı eşim. kaptırıp karşınızdakini sıkmadığınız sürece bence sorun yok. eşim çok sevilen biridir mesela, anlattığı şeyler insanların ilgisini çeker genelde. o da çocuklara çok güzel tarih, bilim anlatır. ama oldu ki çok dallandırıp budaklandırırsa ben arada "asıl hikayeye dön" derim. kendi ailemdeki erkekler de hep lafı kısa keser, bir şey paylaşmaz. çok sıkıcı. her konuda uzun uzun muhabbet edebilmek ve beraber kaç yıl geçerse geçsin hep konuşacak ilginç mevzu bulmak süper bir şey bence. öte yandan bir şeye kırılırsa mevzu kolay kapanmıyor, o kadar kusur da olsun artık. yani bence 4, kendiniz olun.
@nax, türkçem hayli düzgün fakat sesim tok değil. Biraz alıştırma yaptım aslında kalın sesten konuşmak için, fakat unuttuğum anda eskisine dönüyor. İnce sesli de değilim. 4 nedir, anlayamadım.
@rock n roll, öncelikli derdim konuşacaklarımı konuşmak değil, insanlar arasında daha az konuşmak. Nesir yazmayı pek sevmem ama öykü yazmayı deneyeyim. Belki de denemediğimden sevmedim.
@nereye bu gidis, ümidim zaten o yönde. Arkadaşlarım beni şimdiye dek terketmediyse pek de rahatsız etmiyorumdur herhalde. Ya rahatsız ediyorsam endişesine kapılıyorum ara ara.
@quasiromantic, tamam süper. Ben de müstakbel (ve henüz tanışmamış olabileceğim) eşimi bezdirmekten korkuyordum içten içe. Meğer bizim gibiler de sevilebilirmiş, sevindim. Asıl hikayeyi kaçırmıyorum genelde, yine de dizginleyecek birisi lazım olabiliyor. 4 nedir, sadece ben mi bilmiyorum bunu :)
4) böyle devam edeyim mi?
kendi sorunuzun parçası olan 4 :p
yazımın bile oldukça akıcı görünüyor, okutuyor kendini. eğer konuşman da böyleyse elbette devam et. ayrıca çok konuşan, hele de konuşurken ''bir şeyler anlatan'' erkek, cool takılmaya çalışıp ağzını bıçak açmayan ''sıkıcı'' erkekten bin kat daha tercih edilebilirdir.
4 :)
Okumadım ama 2.
herşeyin fazlası zarar.
boyle soru olmaz olsun.
1 dersek, konusmaktan vaz mi gececeksiniz yani?
baskasi olmayin kendiniz olun. kasmayin, takmayin, sallamayin, pasa gonlunuz nasil istiyosa oyle olun. hayat o kadar kisa ki, aman su boyle mi dusunur, aman sunu rahatsiz mi ederim filan gibi kaygilariniz hic olmasin. ne guzel! keske sizin kardesiniz olsaydim, ne cok bilgili olurdum ve hayal gucum de ne cok gelisirdi!
yarin ayni seyi cocuklariniza da yaparsiniz insallah. onlarin da hayal gucleri cok gelisir, siz boyle yaptiginiz icin...
aynen devam hocam, ihtiyac duyuyosunuz cunku. sizin fabrika ayarlarinda, cene dusuklugu switch'i on gelmis. oynamayin ayarlarla...